به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، چهارمین روز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در حالی به پایان رسید که شایعه حضور علی اوجی با کرونا در فضای سینمای رسانه دهان به دهان می چرخید. شایعه ای که در ابتدای نشست رسانه ای فیلم سینمایی روزی روزگاری توسط این تهیه کننده تکذیب شد. اما آنچه که در سالن رخ داد کمی متفاوت تر و مشکوک تر به نظر می رسید.

نشست خبری روزی روزگاری با حضور حمیدرضا آذرنگ کارگردان، علی اوجی تهیه کننده، فاطمه معتمد آریا، الهام شفیعی و هیراد آذرنگ بازیگر، سپیده عبدالوهاب تدوین گر، سهیل دانش اشراقی طراح صحنه و لباس و حسام ناصری آهنگساز فیلم با مدیریت و اجرای محمدرضا مقدسیان برگزار شد.

اوجی در ابتدای این جلسه با اشاره به حضورش سر صحنه فیلم مسعود کیمیایی که فیلمبرداری آن به نیمه رسیده و تاکیدشان بر حفظ سلامت عوامل و تست مداوم به همین منظور، مبتلا بودن ب کرونا را تکذیب کرد و تاکید کرد که ماسک های متعددی که بر صورت دارد به دلیل ترس و پیشگیری است.

وی سپس به شکل گیری همکاری اش با این پروژه اشاره کرد و گفت: سال گذشته این فیلم نوشت را آذرنگ برایم آورد و ابتدا قرار به همکاری داشتیم اما از آنجائیکه او می خواست که خودش هم در این فیلم بازی کند و من موافق بازی و در اولین فیلم سینمائی با کارگردانی خودش نبودم، کار مان به اختلاف و قهر کشید. بعد از مدتی به پیشنهاد عبدالله اسکندری و محسن تنابنده دوباره این پروژه با من در میان گذاشته شد و همکاری مان آغاز شد.

اوجی افزود: به دلیل مسائل بهداشتی و حفظ سلامتی همه عوامل با کمک سهیل دانش اشراقی، آبادان را در تهران ساختیم. در این کار سهیل همراهی بسیاری کرد همنطور که حمید آذرنگ همراه ترین کارگردان سینمای ایران است و هر کسی که با او کار کند خوش شانس است.

تهیه کننده روزی روزگاری آبادان در ادامه به مشکل دیگری که در مسیر تولید این فیلم ایجاد شده بود اشاره کرد و گفت: محسن تنابنده از کار آقای اصغر فرهادی آمده بود و چون تست کرونایش مثبت شد بلافاصله به استراحت پرداخت. ما هم از ۷۰ نفر عوامل فیلم تست گرفتیم که خوشبختانه نتیجه همه منفی بود و کار را پیش بردیم تا محسن تنابنده توانست به جمع اضافه شود.

در بخشی از این نشست آذرنگ در مورد نحوه شکل گیری این ایده و لزوم ساخت این فیلم سینمایی در حالی که پانزده سال پیش در قالب یک تئاتر به روی صحنه برده بودش گفت: در ابتدای جنگ عراق و امریکا، ۲۹ اسفند ۱۳۸۱ موشکی بر اساس خطای انسانی به یکی از انبارهای شرکت نفت آبادان خورد که خبرهای کمی هم در این مورد مخابره شد و البته تلفاتی نداشت. از همان موقع این ایده در ذهن من شکل گرفت که اگر این اتفاق برای یک خانواده آبادنی رخ داده بود چه بر سر آنه می آمد و واکنش ما به آن چه بود. پس داستانش را نوشته و به صورت یک تئاتر به روی صحنه بردم اما از آنجائیکه تئاتر در ایران، بر خلاف نقاط دیگر دنیا که یک نمایش ممکن است برای سالها بر روی صحنه بماند، مهجور است و بقایش به کمتر از سی روز رسیده و حدود چهار هزار نفر بیننده دارد، دوست داشتم که آن را برای مخاطبان بهاشتراک بگذارم تا به یادگار هم بماند.

این هنرمند ادامه داد: خطاهای انسانی خیلی بیشتر از انسانیت شده و هرروز خبر بیشتری از اینکه به دلیل سیاست و کیاست عده ای، مردم بیشتری کشته می شوند، می شنویم. قصه جنگ قصه کهنه ای نیست و هر روز با ابعاد نکبت‌بارش بیشتر زندگی می کنیم و در همه دنیا هم بر لایه های بحران به سر می بریم.

آذرنگ در مورد اهداف فیلمش گفت: اگر فیلم نتوانسته باشد این مسئله را بیان کند که حتما نا موفق بوده بنابراین من هم قضاوت را به عهده مخاطبان قرار می دهم.

در بخشی از این نشست فاطمه معتمدآریا هم به درگذشت مهرداد میناوند و علی انصاریان اشاره کرد و گفت: ابراز تأسف کنم از درگذشت دو الگوی سرزندگی، شادابی، انسانیت، مردانگی و پهلوانی و فک رمی کنم اگر من نبودم شاید درد کمتری برای مردم داشت و شاید مردم اینقدر غمگین نبودند.

وی سپس نکته دومی را هم بیان کرد که شاید از نظر بسیاری نادیده گرفته شد. بازیگر نقش اول زن فیلم روزی روزگاری آبادان به حضور سهیل جمالی بازیگر نوجوان این فیلم در سالن اشاره کرد و تاکید کرد: سهیل نقش مهمی در فیلم داشت و فرزند من بود و باید الان در کنار ما مقابل خبرنگاران می نشست اما به دلیل رعایت فاصله اجتماعی و پروتکل های بهداشتی از او خواهش کردیم که در ردیف اول در سالن بنشیند!

معتمد آریا بعد از این جملات در مورد همکاری اش با حمیدرضا آذرنگ سخن گفت . تصریح کرد: سابقه همکاری در فیلم و تئاتر با آقای آذرنگ بر اهمیت این پروژه برای من افزود. البته سختی زیادی را در یک سال و نیمی که فراز و نشیب‌های انتخاب بازیگر و تهیه کنندگی ایجاد کرد را به همین دلیل تحمل کردم و در نهایت وقتی که پروژه آماده شروع شد به ایشان گفتم من هنوز هم خیلی خوشحال می شوم که این همکاری ادامه یابد.

این بازیگر پیشکسوت در ادامه در مورد کلیت این اثر گفت: از نظر من به عنوان یک بازیگر زن، در این فیلم بیشتر یک نگاه خانوادگی و کلی و بیشتر مرد محور حاکم است اما همینکه یک مجموعه خانوادگی اهمیت دارد برای من هم خوشایند است.

در پی این سخنان آذرنگ به شدن از همراهی و همکاری سیمین معتمدآریا تشکر کرد و گفت: خیلی ها می پرسند که چرا می گوئید بازیگری سخت است؟ یک نمونه اش در کلام خانم معتمدآریا نهفته بود. بازیگری سخت است چرا که اگر عزیزترین کسانش را هم دور از جانشان از دست بدهند باز هم باید سر صحنه حضور یابند وبدتر از آن اگر لازم باشد به شادی و نشاط هم بپردازند.

وی افزود: در این مورد هم سیمین معتمدآریا یکی از بی‌نظیرترین لحظات زندگیش که تولد نوه اش بود را به خاطر این فیلم از دست داد و من این گذشت را تا آخر عمر فراموش نخواهم کرد. در همه همکاری‌های مان در عرصه های مختلف، فقط عشق و شکوه و بالندگی را از معتمد آریا تجربه کرده ام.

آذرنگ در مورد احتمال ادامه بازیگری یا کارگردانی در سینما گگفت: در مسیر این کار از آینده خبر ندارم. من در تئاتر تجربه کارگردانی زیادی دارم و از ابتدا می دانستم که کارگردانی در سینما کار سختی است اما حقیقتا هرگز نمی دانستم اینقدر انرژی و سخت‌کوشی نیاز دارد چرا که در جایگاه یک بازیگر تنها با کارگردان و بازیگران روبرو در ارتباط هستیم اما در مقام کارگردان یک مجموعه تخصص در کنارت است که نیاز به انعطاف و تدبیر زیادی برای هماهنگی و پیشبرد کار دارد.

وی افزود: الان اینقدر می دانم که اینقدر کارگردانی از تصورم سخت تر است که بدنم می لرزد اگر بخواهم در مورد کار بعدی حرف بزنم و هنوز درگیر ریکاوری هستم و امیدوارم لیاقت ادامه این کار را داشته باشم.

در بخش دیگر این نشست، سپیده عبدالوهاب در مورد تجربه همکاری آذرنگ اظهار داشت: بدون اغراق یکی از بهترین تجربه های کاری من و خیلی آسان و لذت بخش بود چرا که با یک کارگردان اهل گفتگو و تعامل مواجه بودم که تا کنون چنین تجربه ای در سینما نداشتم.

حسام ناصری آهنگساز گفت: من پیش از این موسیقی تئاتر زیاد کار کرده ام و ممنونم از اینکه در این فیلم به من اعتماد شد.

سهیل دانش اشراقی طراح صحنه و لباس و بازیگر هم در مورد این پروژه تصریح کرد:  کرونا و شرایطی که وجود داشت باعث شد تا متاسفانه نتوانیم حتی یک پلان را در شهر آبادان فیلمبرداری کنیم.

هیراد آذرنگ هم گفت: من از پانزده سالگی در خوزستان تئاتر کار می کردم و در هنرستان هم سینما خوانده ام. بزرگترین خوشبختی من این است که پسر حمیدرضا آذرنگ هستم و از پدرم ممنونم که به من اعتماد کرد و مرا برای این کار برگزید.

حمید آذرنگ هم گفت: در طول فیلم من بدترین، خشن‌ترین و سخت‌گیرترین پدر دنیا برای پسرم بودم. خیلی ها به من خرده می گرفتند اما من می گفتم که او باید بفهمد که حرفه ما خیلی بی رحم است. به خاطر سختگیری هایم اینجا از او عذرخواهی می کنم.

در پایان این نشست که مملو از تشکرهای رنگ و وارنگ عوامل از یکدیگر بود، حمیدرضا آذرنگ بار دیگر از بازیگر نوجوان این فیلم که در سالن حضور داشت تقدیر کرد و با تاکید بر اینکه به دلیل رعایت پروتکل های بهداشتی او را در کنار خود ندارند، از مجری اجازه خواست تا برای لحظاتی این پسر بر روی سن حاضر شود تا مورد تشویق حضار قرار بگیرد. محمدرضا مقدسیان هم با تائید این موضوع که این نشست به پایان رسیده و نوبت به عکس یادگاری است این اجازه را داد اما در این لحظه، فاطمه معتمدآریا جای خود را به این نوجوان داده و صحنه را ترک کرد و با فاصله ای زیاد از آنها ایستاد و حتی عکس یادگاری بدون حضور او شکل گرفت.

به نظر می رسد که رعایت فاصله از این پسرک بسیار الزامی و جدی بوده و شاید کرونا مهمان سینمای رسانه جشنواره شده بوده است و یا اینکه مسائل و اختلافات پشت پرده ای که بر خلاف تعارفات رخ داده در این نشست، در جمع عوامل این فیلم در چریان بوده، منتج به این رفتار فاطمه معتمدآریا شده است.