، تجلی معرفت و شیدایی در ماه محرم صرفا عزاداری و مویه کردن و بر تن نمودن لباس سیاه نیست.‌ آدابی دارد به غایت سخت که زیور و آرسته ی هر کسی نیست. باید که همه اجزاء و عناصر قلبی و دلی ؛ همسویی و اشتراک نزدیکی با آن داشته باشند و بنا را بر رعایت آن بگذارند. 

محرم با همه عظمت و اقتدارش خوب بلد است آدمها را سر سفره ی حسین جمع کند. جدا نمی کند و فرق هم نمی گذارد. هر تفکر و اندیشه و رایی بر خوان حسین (ع)میهمان است.‌ چه غریبه ی دور باشی و چه آشنای نزدیک بر درب خانه ی حسین(ع) که بکوبی میشنوی جانم... با هر آداب و قاعده و روشی که بر کوی حسین(ع) قدم بگذاری دیده می شوی. با هر دلی حتی شکسته ؛ حتی زخم خورده ؛ حتی ترک برداشته از آستان حسین (ع)رانده نمی شوی. لطافت محرم و شکوهمندی حسین در همین میهمان نوازی نجیب است که وقتی بر سفره اش می نشینی احترام داری و عزت پیدا می کنی و تکریم می شوی. 

با فرا رسیدن ماه حزون اندوه محرم  و صفر شهر و استان قزوین حال و هوای حسینی به خود می گیرد و با توجه به پیشینه تاریخی و فرهنگی این دیار برگزاری آیین های سنتی عزاداری سرور و سالار شهیدان که از دیر بازهم زبانزد خاص وعام بوده است این آیین در هر منطقه و روستا فرق میکند.

مردم قزوین هم از اولین روزهای پذیرش اسلام گرایش خود را به خاندان پیامبر اکرم(ص) آشکار کردند و به رغم مشقت های زیاد بر اعتقادات خویش پافشاری کردند.

محمد نبوی ، حاج محمود امامی،محمد غلامی ،علی فرمانی، محمد حسین رجبی ، همت علی اولادی، مصطفی شهدوست از مداحان باسابقه استان قزوین  در این ایام با حضور در هیات ها و تکیه های مختلف سطح شهر به مداحی و ذکر اهل بیت میپردازند.

طبق ‌کشى

این مراسم خاص شهر قزوین است که در آن طبقى از چوب به ارتفاع حدود یک و نیم متر و قطر یک متر که بیشتر قسمت‌هاى آن آینه ‌کارى شده تهیه مى‌کنند که این طبق استوانه‌اى شکل را بر سر گذاشته و حمل مى‌کنند.

در شهر قزوین در شب تاسوعا همه دسته‌هاى عزادار از مسجد و تکایا به ‌طرف امام‌زاده سلطان سید محمد(ع) به‌راه مى‌افتند و آنجا تجمع مى‌کنند.

بیشتر بخوانید:

آیین ماه محرم در استان مرکزی

سوگ ده روزه کرمانشاهی ها در ایام شهادت امام حسین(ع) + نوحه ها

آیین های محرم در استان فارس+تصاویر

آیین‌های عزاداری محرم در استان ایلام+تصاویر

تشییع نمادین شهدای کربلا

بانوان قزوینی به یاد امام حسین(ع) و یاران با وفایش به صورت نمادین شهدای دشت کربلا را تشییع می کند.

در این مراسم که از مسجد علی اکبر(ع) آغاز شده و با حرکت دسته های عزادارای به سمت امامزاده حسین(ع) قزوین برگزار می شود خیل باشکوه بانوان سوگوار قزوینی با عزادارای و سینه زنی در سوگ یاران با وفای سالار شهیدان امام حسین(ع) پیکرهای شهدای کربلا را به صورتی سمبلیک ونمادین تشییع می کنند.

این مراسم نمادین همه ساله در سیزدهم محرم الحرام با تجمع گسترده بانوان عزادار در مسجد علی اکبر قزوین و حرکت به سمت امامزاده حسین با حزن و اندوه فراوان شرکت کنندگان برگزار می شود.

درخت خونبار

در روستاى "زرآباد" از توابع رودبار الموت چنار کهنسالى وجود دارد که به اعتقاد اهل محل، هر سال هنگام اذان صبح روز عاشورا، از ساقه‌هاى آن مایع قرمز رنگى تراوش مى‌کند.

هر سال افراد بسیارى از مناطق دور و نزدیک به این محل می آیند و زیر درخت خونبار مى‌روند تا هم عزادارى کنند و هم شاهد تراوش خون باشند.

 سیزدهم محرم

در روز سیزده محرم زنان قزوینى در مسجد على‌اکبر جمع مى‌شوند، عده‌اى با بیل و کلنگ و عده‌اى با دست گرفتن پیکرهاى پارچه‌اى بدون سر، به دور شهر مى‌چرخند و دوباره به مسجد برمى‌گردند و سینه‌ زنى و نوحه‌خوانى مى‌کنند.

در روز سیزده محرم بعد از واقعه کربلا که کسى جرأت نمى‌کرد جنازه‌هاى یاران امام حسین(ع) را دفن کند، زنان طایفه بنى‌اسد جمع شدند و به‌خاک کردن جنازه‌ها پرداختند.

طشت گذاری در مساجد

آیین طشت گذاری به مناسبت آغاز ماه محرم الحرام در برخی از مساجد و تکایای استان قزوین با حضور هیئت های مذهبی و سوگواران امام حسین (ع) برگزار می شود.

قزوین مهد هنر تعزیهٔ

هنر تعزیه، در طول زمان تغییراتی را به خود دیده‌است اما هنوز هم در ردیف اصیل‌ترین و پرسابقه ‌ترین هنرهای ایرانی و اسلامی مردمان ایران است و در استان‌های مختلف ایران از شمالی‌ترین شهرهای خراسان و آذربایجان تا جنوبی‌ترین شهرهای سیستان و اهواز از پهنهٔ کویر تا حاشیه‌های زاگرس و البرز و قزوین از دریای خزر تا خلیج فارس، در ایام ماه محرم، برگزار می‌شود.

شاخص‌ترین وجه نمایشی در این دوره تعزیه است و شهر قزوین یکی از مهم‌ترین کانون‌های تعزیه خوانی بوده است.

مشهورترین این تعزیه‌خوان‌ها ملاعبدالکریم جناب قزوینی، یکی از مشهورترین چهره‌های موسیقی در دوره قاجار و استاد آواز، اقبال آذر است، البته چهره‌های دیگری هم چون ابوالحسن اقبال آذر و میرزا حسن ثقفی، نیز در این دوره حضوری جدی دارند.

نسخه‌های اشعار این نمایش مذهبی در سراسر ایران تفاوت کمی با هم دارند و مردم از اول ماه محرم همه‌ ساله به مناسبت سالروز این واقعه، در شهرها و روستاهای ایران، مساجد و تکایا را با قالی و قالیچه آذین می‌بندند و دیوارها و منبر را سیاه‌پوش می‌کنند.

اما قاعده بر این است که میهمان وقتی بر سفره ی میزبان حاضر می شود باید که آداب دان و منزه و پاک و خوش دل و مودب باشد. حرفی نزند که روا نیست. کاری نکند که شایسته نیست. مراقب رفتار باشد و کردار را سنجیده کند. راست گفتار و نیکو منظر باشد. آقایی کند تا آقایی ببیند. قانون میهمان و میزبان همین است. آن چه می کنی می بینی.‌ آداب محرم همین است که تحریر شد.‌ چه بسیار چشمها و دلها که در این ایام می شکند و می گرید. چه نیت ها و رازها که بر ملا می شود و چه رفتارها که نکوهیده یا پسندیده می گردد. آنهایی که اعتباری در مال و اموال دارند دستگیری کنند. به سقف تاریک خانه ها نور بیاورند. به ناامیدی ناامیدان امید دهند و بر آرزوهای پایان یافته همسایگانشان راهی جدید و پنجره ای تازه بگشایند. 

آداب محرم تنها عزاداری نیست. مویه نیست. طریقت بنده نوازی ست و قاعده ی مردم داری دارد. همان گونه که حسین0ع) بر خوان گسترده اش کریم است و مهربان عاشقانش و مریدانش چون او سفره ی اکرام بیندازند و بر پایان زندگی دیگرانی که در انتهای راهند آغاز باشند و در این دوره ی کوتاه زندگی که به دقایقی محدود ختم شده از خود باقیات بر جای بگذارند که در جای دیگری تضمین اعمالشان شود و بقای سعادت و رستگاری شان را فراهم کند. آداب محرم معرفت است. مرام است. جوانمردی ست. عشق است و یکدلی و هم سویی ست‌. هر که بر این طریقت آشکار حاضر است درود حسین(ع) و اصحاب حسین(ع) بر او باد ...

امید با استعانت از لطف الهی و الهام از قیام حسینی توفیق شرکت در مراسم عزاداری سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) را پیدا کرده و از این ایام معنوی بهره لازم را برده و روح خود را جلا دهیم.