به گزارش خبرگزاری موج، حجاب پوشش ظاهری و یا بیرونی و عفاف یک بینش و یک روش و پوشش درونی است و احیای فرهنگ حجاب در جامعه جزو وظایف همه مسلمانان است.شبکه‌های ماهواره‌ای برای ترویج بی‌حجابی و بدحجابی هجمه‌های زیادی انجام می‌دهند، بخشی از فروپاشی در خانواده‌ها به‌خاطر وجود شبکه‌های ماهواره‌ای است و برای استفاده از کانال‌های ماهواره‌ای در دیگر کشورهای جهان باید هزینه پرداخت کرد اما این شبکه‌ها برای ایرانیان رایگان است. دین مبین اسلام بر روی حجاب و رعایت آن تأکید فراوان کرده است، بسیاری از ناهنجاری‌هایی که امروزه توسط رسانه‌های غربی به‌وجود آمده با احیای این فرهنگ دینی در جامعه از بروز مشکلاتی در سطح جامعه جلوگیری می‌شود. امروز حجاب یکی از ضروریات کشور است در زمان ۲۵۰۰ سال اسلام به جز حکومت ۵۰ ساله رژیم ستم‌شاهی مردم دارای حجاب بودند. متاسفانه امروزه شاهد هستیم غیرت و عفت جامعه به دلایلی مورد تهدید قرار گرفته است، لذا می‌طلبد اندیشمندان و روحانیان باید با کارهای و برنامه‌ریزی‌های مدون در زمینه ارزش‌های انسانی و اخلاقی و عفت زن و مرد و نیز اهمیت آن تبلیغ کنند. از آثار بی‌حجابی و بی‌عفتی در جامعه می‌توان به افزایش آمار طلاق، فساد اجتماعی و فساد فردی اشاره کرد. برای خنثی‌سازی توطئه‌های فرهنگی و تهدید نرم دشمنان، همه مسوول هستند و قطعاً خانواده‌ها در این زمینه بیشتر باید احساس تکلیف کنند. حجاب در لغت حجاب در لغت به‌معنای مانع، پرده و پوشش آمده است. استعمال این کلمه بیشتر به‌معنی پرده است، این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می‎دهد که پرده، وسیله‎ پوشش است، ولی هر پوششی حجاب نیست؛ بلکه آن پوششی حجاب نامیده می‎شود که از طریق پشت پرده واقع شدن صورت ‎گیرد. حجاب در قرآن به‌معنای پوشش اسلامی بانوان، دارای دو بُعد ایجابی (وجوب پوشش بدن) و سلبی (حرام بودن خودنمایی به نامحرم) است، این دو بُعد باید در کنار یکدیگر باشد تا حجاب اسلامی محقق شود؛ گاهی ممکن است بُعد اول باشد، ولی بُعد دوم نباشد، در این صورت نمی‎توان گفت که حجاب اسلامی محقق شده است. اگر به‌معنای عام، هر نوع پوشش و مانع از وصول به گناه را حجاب بنامیم، حجاب می‎تواند اقسام و انواع متفاوتی داشته باشد. یک نوع آن حجاب ذهنی، فکری و روحی است؛ مثلاً اعتقاد به معارف اسلامی، مانند توحید و نبوت از مصادیق حجاب ذهنی، فکری و روحی صحیح است که می‌تواند از لغزش‌ها و گناه‎های روحی و فکری، مثل کفر و شرک جلوگیری کند. خداوند متعال در آیه دوم سوره جمعه فرموده است: «هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ؛ اوست خدایی که میان عرب امّی‌(قومی که خواندن و نوشتن هم نمی‌دانستند) پیغمبری بزرگوار از همان قوم برانگیخت، تا بر آنان وحی خدا را تلاوت کند و آن‌ها را‌(از لوث جهل و اخلاق زشت) پاک سازد و کتاب سماوی و حکمت الهی بیاموزد؛ با آن‌که پیش از این، همه در ورطه‌ جهالت و گمراهی بودند». همچنین در آیه ۳۲ سوره احزاب آمده است: «یَا نِسَاء النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا؛ اى همسران پیامبر شما مانند هیچ یک از زنان [دیگر] نیستید اگر سر پروا دارید پس به ناز سخن مگویید تا آن‌که در دلش بیمارى است طمع ورزد و گفتارى شایسته گویید». از قرآن کریم استفاده می‎شود که هدف از تشریع حکم الهی، وجوب حجاب اسلامی، دست‌یابی به تزکیه‌ نفس، طهارت، عفت و پاکدامنی است. همچنین در آیه ۵۹ سوره احزاب در رابطه با حجاب و عفاف آمده است: «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِکَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا؛ اى پیامبر به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو پوشش‌هاى خود را بر خود فروتر گیرند این براى آن‌که شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند [به احتیاط] نزدیک‌تر است و خدا آمرزنده مهربان است». همچنین خداوند در آیات ۳۰ و ۳۱ سوره نور می‌‎فرماید: «قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ ﴿۳۰﴾ وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَهِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿۳۱﴾» به حجاب و عفاف اشاره دارد. در این دو آیه خداوند متعال فرموده است: «و به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند و پاکدامنى ورزند و زیورهاى خود را آشکار نگردانند مگر آن‌چه که طبعاً از آن پیداست و باید روسرى خود را بر سینه خویش [فرو] اندازند و زیورهایشان را جز براى شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان [هم‌کیش] خود یا کنیزانشان یا خدمتکاران مرد که [از زن] بى‌‏نیازند یا کودکانى که بر عورت‌هاى زنان وقوف حاصل نکرده‌‏اند آشکار نکنند و پاهاى خود را [به‌گونه‏‌اى به زمین] نکوبند تا آن‌چه از زینتشان نهفته مى‌‏دارند معلوم گردد اى مؤمنان همگى [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه کنید امید که رستگار شوید، بى‏‌همسران خود و غلامان و کنیزان درستکارتان را همسر دهید اگر تنگدستند خداوند آنان را از فضل خویش بى‌‏نیاز خواهد کرد و خدا گشایشگر داناست». همچنین خداوند متعال در آیه ۶۰ سوره نور فرموده است: «وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاء اللَّاتِی لَا یَرْجُونَ نِکَاحًا فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُنَاحٌ أَن یَضَعْنَ ثِیَابَهُنَّ غَیْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِینَهٍ وَأَن یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ لَّهُنَّ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ؛ و بر زنان از کار افتاده‏‌اى که [دیگر] امید زناشویى ندارند گناهى نیست که پوشش خود را کنار نهند [به شرطى‌که] زینتى را آشکار نکنند و عفت ورزیدن براى آن‌ها بهتر است و خدا شنواى داناست».