به گزارش خبرنگار موج از خرم آباد، بدترین آفت دل حسادت است که سبب خیلی از کارهاست طوری‌که ائمه(ع) می‏‌فرمایند: همان‌طور که آتش چوب را می‎خورد، حسادت ایمان را می‎خورد. در کشف‌الغمه از رسول خدا(ص) روایت شده است: وقتی به آسمان رفتم و خواستم بهشت و دوزخ را ببینم، جبرئیل مرا به‌سوی بهشت برد و هشت در بهشت را دیدم که بر هر یک چهار کلمه نوشته شده بود و هر کلمه‌ای از دنیا و آنچه در دنیا هست، بهتر است به‌شرط عمل که بر درب اول نوشته بود: «خدایی جز خدای یگانه نیست و محمد رسول و علی ولی خداست. برای هر چیزی راهی است و راه زندگی چهار چیز است قناعت، سخن حق، ترک حسادت و هم‌نشینی با خوبان».از بسیاری روایات به دست می‎آید که بدترین چیز برای علما دو چیز است یکی حسادت است و یکی غرور. آمده است که روزی عیسی بن مریم شیطان را دید که باری بر شتر حمل می‎کند. پرسید این چیست؟ گفت: حسادت است که برای علما می‎برم. «روایت شده که بر در بهشت، درختی است که شاخه‌های آن بر صد هزار نفر سایه می‎اندازد. در سمت راست درخت، چشمه‌های پاک کننده وجود دارد که اهل بهشت وقتی از آن می‌نوشند، دلشان از حسد و پوست‌شان از مو پاک می‎شود همانطور که خدا در آیه ۲۱ سوره انسان در این رابطه می‏‌فرماید: «عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّهٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا؛[بهشتیان را] جامه‏‌هاى ابریشمى سبز و دیباى ستبر در بر است و پیرایه آنان دستبندهاى سیمین است و پروردگارشان باده‏اى پاک به آنان می‌‏نوشاند». رسول خدا(ص) فرموده است: توجه داشته باشید که به‌راستی به‌سوی شما درد و مرضی که امت‌های گذشته را فرا گرفته بود به‌سوی شما روی آورده و آن حسد است موی بدن را نمی‌زداید ولی زداینده و نابود کننده دین است. انسان در صورتی از بلای حسد در امان است که دست و زبان خود را نگه دارد و طعنه بر برادر خود نزند و سخن‌چینی درباره‌اش نکند. امام صادق(ع) خطاب به فرزند نعمان احول فرمود: دشمن‌تر از همه شما نزد من، بزرگ منش‌هایی هستند که سخن‌چین و نسبت به برادران‌شان حسد ورزند نه آنان از منند و نه من از آنهایم. سپس فرمود: به خدا قسم هرگاه یکی از شما به اندازه روی زمین طلا در راه خدا بدهد بعد از آن‌که نسبت به مؤمنی حسد ببرد به‌وسیله همان طلاها پوست بدنش را در جهنم می‎سوزانند. مهمترین خصوصیت حسادت آن است که در میان همه طبقات بوده و هر شخصی با هر شغلی که است می‌تواند دارای این صفت رذیله باشد! گاه بین دو کارمند اداره و گاه بین دو نفر نظامی و گاه بین دو همسایه و دو راننده تاکسی و حتی دو نفر گدا حسادت پیدا می‎شود. رسول خدا(ص) فرمود: «خدای عزوجل به موسی بن عمران(ع) فرمود: ای پسر عمران! بر آنچه از فضل خود به مردم داده‌ام حسد مبر و چشمت را دنبال آن دراز مکن و دلت را پی آن مبر! زیرا حسود از نعمت من ناراحت است و از تقسیمی که میان بندگانم کرده‌ام جلوگیری می‌کند! و کسی که چنین باشد من از او نیستم و او از من نیست».درمان حسادت از نظر عقل و شرع، حسادت مرض روحی است که باید کنترل و شخص حسود به‌جای حسادت به غبطه و رقابت روی بیاورد.اگر دیگری در فضیلتی از او بالاتر است، او هم سعی کند با تلاش و زحمت خود را به او برساند و حتی از او بالاتر رود اگر یک مغازه‌دار درآمدش از مغازه‌دار دیگر بیشتر است.دیگری به‌جای حسادت و خراب کردن او، به فکر روش‌های بهتر و جدیدتر سالمی برای کسب درآمد بالاتر بیافتد. همچنین اگر در کلاسی دانش‌آموزی زرنگ و دیگری تنبل است! تنبل به‌جای حسادت و تحقیر زرنگ، به فکر اصلاح خود و رقابت با زرنگ بیافتد و همچنین دیگر افرادی که به یک نوعی نسبت به هم حسادت دارند. همان‌طور که امام حسین(ع) فرمود: ما نسبت به برنج و آب فرات مردم غبطه می‌خوریم یعنی ای کاش ما هم از این نعمت مردم عراق بهره‌مند بودیم.نه این‌که خدا کند این نعمت مردم عراق ازشان گرفته شود و دیگر این نعمت را نداشته باشند.