* کابوس مدافعان
از سال ۲۰۰۷ صمد نیکخواه بهرامی به کابوسی برای بازیکنان بدشانسی تبدیل شد که باید او را دفاع می‌کردند. نیکخواه بهرامی ستاره‌ای در تیم ملی ایران بود که از تمام هم‌پست‌هایش فیزیکی بزرگتر دارد و البته سریع و چاپک است. حمل توپ نیکخواه فوق‌العاده است و در کنار آن مبارز بودن و جنگندگی برای برد دیگر ویژگی صمد به حساب می‌آید. به یاد دارید که او در دیدار رده بندی قهرمانی آسیا در سال ۲۰۱۵ موفق شد ۳۵ امتیاز کسب کند و دیدید که با ژاپن چه کار کرد؟ خیلی ناراحت کننده است که بگوییم صمد را در کاپ آسیای ۲۰۱۷ نداریم اما هیچ بعید نیست که به یکباره فرد جدیدی مثل او در تیم ملی ایران ظاهر شود. صمد ۶۱۵ امتیاز در آسیا کسب کرده و دومین امتیازآور قاره کهن به حساب می‌آید.

* آقای آسیا
 به همان اندازه که توانایی‌های صمد نیکخواه بهرامی در رشد بسکتبال ایران در آسیا تاثیرگذار بوده باید به نقش پررنگ حامد حدادی سنتر بلند قامت ایران نیز اشاره کرد که در این رشد تاثیرگذار واقع شده‌است. شاید ژیان لیان بعد از یائو مینگ توانسته رهبر خوبی برای تیم ملی چین باشد اما حدادی به خوبی جای این سنتر چینی را در قاره آسیا پر کرده‌است. می‌توان فینال آسیا در سال ۲۰۰۷ را بهترین بازی حامد حدادی عنوان کرد. جایی که او اولین تورنمنت رسمی‌اش در رده بزرگسالان را تجربه می‌کرد و برابر لبنان ۳۱ امتیاز و ۱۰ ریباند داشت و نقش اصلی در قهرمانی تیمش را ایفا کرد. حدادی ۲۱۸ سانتی‌متر قامت دارد اما قد بلند و فیزیکش تنها عامل بهترین بودن او نیست. ریباند، بلاک شات،‌ فضا سازی، پاس دادن و توانایی امتیازآوری اش از منطقه سه امتیازی از جمله توانایی‌هایی است که حدادی دارد. این نکته هم مهم است که او به خوبی از فیزیکش برابر حریفان استفاده می‌کند. نکته اصلی که باعث شده حدادی هنوز بهترین باشد و در تیم ملی ایران نقش اصلی را ایفا کند این است که توانایی بالایی در هماهنگ کردن خودش با شرایط دارد و خیلی سریع در تیم جا می‌افتد. حدادی با کسب ۶۴۹ امتیاز، امتیازآورترین بازیکن قاره کهن است.