به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، مصاحبه جذاب و خواندنی دستکش زرین با مهدی محسنی مربی ایرانی تیم ملی بوکس نروژ را می خوانید:

مهدی محسنی متولد ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۷ از محله امیرآباد تهران است. شخصیت دوست داشتنی که مهدی دارد او را در قلب همه ورزشکاران و دوستداران این ورزش مظلوم جای داده،او که بوکس خود را از ۱۵ سالگی شروع کرده در ابتدای گپ و گفتگو از علاقه خود به خانواده اش سخن می گوید:

عاشق دخترم هستم،هر زمان که وقت کنم با خانواده به مسافرت میروم، با آنها به تماشای سریال می نشینم و در کارهای خانه کمک همسرم هستم اما حجم فعالیتهای ورزشی و مسابقات بوکس صدای خانواده ام را در آورده ، اما چه کنم عاشق بوکس هستم...           

شروع بوکس :

اواخر سال 1372 بود،حدود 15 سال داشتم ماه رمضان بود که به باشگاه شهید بهشتی رفتم و در روز اول تمرین بجای تمرین کردن باشگاه افطاری می داد ، کباب کوبیده خوردم ( با خنده )

بوکس را با استاد علیخانی شروع کردم همین آشنایی شروع زندگی بوکسی من بود.

اتفاقات بوکسی ایران :

بوکس را با استاد علیخانی شروع کردم اما بعد از خداحافظی ایشان از بوکس در آن زمان به پیشنهاد استاد با آقای حافظ غیرتمند آشنا شدم بعد از ایشان هم چند سالی با استاد کیهانی کار کردم و مدتی محدود با استادان مساعدیان و انصاری که کمتر از یک سال می شد.

1 دوره قهرمانی جوانان تهران دارم

3یا4 دوره قهرمانی بزرگسالان تهران دارم

سومی قهرمانی کشور در کارنامه دارم

آخرین بازی که در ایران انجام دادم سال 80-81 بود

اتفاقات بوکسی نروژ:

اواخر 2003 وارد نروژ شدم و بعد چند وقت انتخاب تیم ملی نروژ شدم

2004 اولین حضورم در قهرمانی کشور نروژطلا را بدست آوردم

5 دوره قهرمان کشور نروژ شدم ، 3 دوره در وزن  60 کیلو و 2 دوره در 64 کیو

2005 قهرمان (نروژ بوکس) شدم که یکی از معتبرترین تورنمنت های اروپا و جهان در بوکس محسوب می شود،که تنها بوکسور نروژی در رده مردان بودم که طلا 

گرفتم، 20 تیم شرکت کرده بودند، تیم هایی مثل اوکراین-انگلیس-ایرلند و اسکاتلند که در بوکس اروپا معروف هستند

2006 در تورنمنت (نروژ بوکس) به استرالیا باختم و نقره گرفتم اما در تورنمنت (آ-ب-س) سوئد که اون هم یکی از کاپ های معروف اروپا و جهان هست طلا گرفتم.

2008 تکنیک ترین بوکسور نروژ شناخته شدم

عدم حضور در المپیک :

در ایران انتخابی تیم ملی به محمد عاشری باختم و او به المپیک آتن رفت.

در نروژ چون من سال 2004 اقامت گرفته بودم و اگر کسی بعنوان یک نروژی در مسابقات المپیک می خواست شرکت کنه باید 7سال از اقامتش می گذشت تا سیتی زن بشه با اونکه فدراسیون بوکس نروژ با امورخارجه نروژ خیلی مکاتبه کرد اما بدلیل بروکراسی و قوانین جاری هر چند دراوج بودم نتونستم به المپیک 2008 پکن برسم و همین باعث شد روحیم خراب بشه،که بعد اون در سال 2010 سیتی زن شدم اما دیگه بجای فعالیت بوکسی اولین کاری که کردم آمدم ایران و لذت بخش ترین لحظه زندگیم بود چون بعد 7 سال برگشتم وطنم.

آغاز مربیگری در نروژ :

2006 هم بازی میکردم و هم مربی بودم.

2006 اولین کلاس بوکسم تو باشگاه اورنولف استارت زدم و 2008 صاحب قدیمیترین باشگاه نروژ شدم که کلی قهرمان از اون بیرون آمده بود.

2013 اولین ستاره آیبا را گرفتم و جزو مربی های تیم ملی بوکس بزرگسالان نروژ شدم

2014 سرمربی تیم ملی جوانان بانوان نروژ شدم

2015 مربی تیم ملی بزرگسالان نروژ شدم

2016 سرمربی تیم ملی جوانان مردان نروژ شدم

در حال حاضر هم سرمربی تیم ملی جوانان هستم

از افتخاراتم در بوکس نروژ شورا رضائی اولین بانو ایرانی هستش که در مسابقات قهرمانی اروپا و قهرمانی جهان شرکت کرد که از باشگاه اورنولف زیر نظر خودم به این سطح رسید، شورا تنها دختر ایرانی هست که تا به حال به این سطح از مسابقات پا گذاشته.

وضعیت فعلی در بوکس نروژ :

میدونید که چهار تا کشور در دنیا بوکس حرفه ای ندارند:

ایران-کره شمالی-کوبا-نروژ که نروژ از سال 2016 بوکس حرفه ای رو آزاد کرد.

به همین دلیل من هم دنبال این هستم دانش خودم را در سطح بوکس حرفه ای بالا ببرم و دنبال پرومتور و اسپانسر هستم تا باشگاه حرفه ای بزنم بتونم از جوان های دوستدار بوکس مخصوصا  بچه های ایران که پتانسیل زیادی در بوکسورشدن دارند استفاده کنم.

تفاوت بوکس ایران و نروژ :

چیزیکه که از بوکس ایران به یاد دارم عدم نظم و هماهنگی و اتحاد بین مربیان و مسئولان بوکسی ایران بود که این اتفاقات از پیشرفت بوکس ایران جلوگیری می کرد.بوکس ایران از نبود مدیریت و نبود اتحاد بین مربیان رنج میبرد. ببینید در بوکس نروژ حدود 85 درصد بازیکنان تیم ملی مهاجر هستند ، در بوکس نروژ از همه ظرفیت ها استفاده و استقبال میشود ولی در بوکس ایران چیزیکه بیاد دارم از ظرفیت های داخلی هم استفاده نمیشد با آن همه پتانسیل که بین جمعیت جوان بوکس ایران و مربیان کار بلد گم نام هست.

امیدوارم مدیریت جدید نظم و هماهنگی و اتحاد در بوکس را بالا ببرد.

پیشنهاد برای بوکس ایران :

از مدیران امروز بوکس ایران شناختی ندارم اما پیشنهاد میکنم فدراسیون جدید بستری بوجود آورد تا همکاری و اتحاد بین مربیان بالا رود.

همه میدانند تا نظم ، هماهنگی و همکاری در سیستم نباشد پول هم نمی تواند نقشی ایفا کند.

در کلاس های بوکس ، افراد مبتدی از پیشرفته ها جدا آموزش ببینند.

در مسابقات سطح بندی شوند مثل نروژ و اکثر کشورهای اروپائی و جهان :

سطح س : 0 تا 7 مسابقه انجام داده اند و فقط بوکسور های این سطح مجاز به رویارویی هستند.

سطح ب : 7 تا 15 مسابقه شرکت کرده اند و جواز رویارویی با هم دارند.

سطح آ : از 15 بازی به بالا روبروی هم قرار گیرند.

کلاس های مربیگری مختلف برگزار شود.

حرف آخر :

آرزو دارم بوکس ایران پیشرفت کند اینجا باز هم من را به اسم یک ایرانی میشناسند ، وقتی در ورزش صحبت از ایران می شود از کشتی و وزنه برداری نام میبرند دوست دارم ایران را با بوکس بشناسند.

دوست دارم به بچه های ایران،بوکس ایران و فدراسیون بوکس کمک کنم.

حتی سال 2006 با مرحوم علی پورشریف قدمی برداشتیم تا تیم ایران با هزینه نروژ در تورنمنت  مهم ( نروژ بوکس )شرکت کند اما آقایان گفتند پول بلیط هواپیما را نداریم 

تا بیاییم در صورتیکه تمام هزینه های اقامت و سایر به پای نروژ بود،اما باز هم دوست دارم برای بوکس ایران قدمی بردارم.

شانه یک به یک مربیانم را می بوسم مخصوصا استاد رضا علیخانی (الف و ب) بوکس را به من آموزش داد و با بوکس آشنا کرد.

در آخراز هم عزیزان و کانال دستکش-زرین تشکر می کنم و آرزوی موفقیت بوکس ایران را دارم.