خبرگزاری موج؛ هادی افشار نایب قهرمان اسبق تکواندو در خصوص دلایل ناکامی این رشته ورزشی در المپیک توکیو به خبرنگار خبرگزاری موج گفت: از نظر بنده این بحث را میتوان به سه آیتم تقسیم کرد. بخش اول موضوع استعدادیابی است که متاسفانه وظیفه کادر فنی تیم های ملی کاملا نامشخص می باشد. ظرفیت تکواندوی ما بالغ بر چند ده هزار نفر در پایه های مختلف است اما متاسفانه ملاک  انتخاب مربیان تیم های پایه برگزاری یک انتخابی با حدود صد تا دویست تکواندوکار است. استعدادیابی اینگونه نیست که قبل از مسابقات جهانی و آسیایی فراخوان دهند، چند نفر شرکت کنند و بسیاری از ورزشکاران که واقعا استعداد و فیزیک مناسب تکواندو را دارند محو شوند. امثال بنده، بهزاد خداد، امید غلام زاده، حسین تاجیک، مهدی بی باک و نصرآزادانی همگی از تیم ملی نوجوانان به بزرگسالان اضافه شدند اما متاسفانه چندین سال است که این اتفاق نمی افتد.

وی اضافه کرد: موضوع دوم فرآیند ورود نوجوانان با استعداد به تیم ملی بزرگسالان است. این مسئله کاملا متفاوت از بحث قبل است. اگر میخواهیم نتیجه بگیریم باید کمپ هایی را با تئوری خاص و مشخص ایجاد کنیم که نوجوانان با استعداد در مسیر رسیدن به بزرگسالان در این کمپ ها تمرین داده شوند. یکبار در زمان آقای مقانلو این کار را انجام دادیم و نتیجه گرفتیم و باز باید این برنامه را ادامه دهیم. این برنامه نیاز به کسانی آشنا به علم روز تکواندوی دنیا دارد. این کمپ ها را باید در شهرستانها نیز برپا کنیم و در نهایت مانند روسیه از پتانسیل ایجاد شده استفاده کنیم. امروز می بینیم که روسیه با استفاده از همین برنامه و کمپ ها قهرمان المپیک شده است.

او در خصوص نکته سوم عنوان کرد: با تمام احترامی که برای آقای عسگری قائلم تفکرات ایشان بسیار کهنه و ناکارآمد است. بنده معتقدم کادرفنی تیم ملی باید تغییر کند. آقای عسگری شما را بسیار دوست دارم اما شما چگونه سالها با آقای بسحاق به عنوان بدنساز کار کرده اید که هیچ جایگاهی در تکواندو ندارد؟ بعد از اینهمه سال تازه سه ماه قبل از المپیک او را شناختید؟ آقای بسحاق شما کجای تکواندو بودی؟ اگر روابط شما نبود اکنون در روستاها کار میکردی. آقای بسحاق شما کجا دوره دیده ای که اکنون ادعای مالکیت و مربیگری تیم ملی را میکنی؟ اعتماد به نفس بسحاق را اگر یک هویج داشت سالی چهار بار موز میداد. همچنین بنده معتقدم کسی که هدایت تیم ملی را بر عهده میگیرد ابتدا باید ماهیت تیم را حفظ کند که شرایط از این بدتر نشود و سپس با اضافه شدن استعدادهای پایه از طریق کمپ های ایجاد شده تیم را بازسازی کند.

نایب قهرمان اسبق جهان در خصوص عملکرد فدراسیون گفت: سالهاست که آقای پولادگر را میشناسم. ایشان به عنوان مدیر فدراسیون نقش پدر خانواده را دارند. هنگامی که اطرافیان قوی و کاربلد کنار ایشان باشند میتوانند راهنمایی ها و مشاوره های خوبی بگیرند. متاسفانه با تمام نگاه های خوبی که ایشان داشتند، اطرافیان بسیار ضعیفی دارند که سطح مدیریت آقای پولادگر را نیز زیر سوال برده اند. کدامیک از دوستانی که در حال حاضر در تیم ملی به عنوان مدیر سازمان تیم های ملی، مدیر فنی و ... کار میکنند، افزوده ای برای تکواندو داشته اند؟ از زمانی که آمده اند تکواندو هر روز پایین تر میرود. کار تخصصی دوستان تکواندو نیست و بهتر است به همان کار رسانه بپردازند. تکواندو اشخاص عاشق میخواهد که بدون چشمداشت و نگاه مالی کار را دست بگیرند اما متاسفانه برخی از دوستانی که الان حضور دارند به خاطر درآمدشان جرات انتقاد ندارند. آیا ما کمیته کیوروگی یا کمیته بدنسازی تشکیل داده ایم؟ مشکل ما این مسائل است وگرنه فدراسیون تکواندو از لحاظ سخت افزاری، نرم افزاری و امکانات یکی از بهترین فدراسیون ها محسوب میشود‌. فدراسیون تکواندو سال گذشته بی جهت بهترین فدراسیون جهان نشده است و قطعا همین مسائل دلیل این انتخاب بوده است.

افشار در همین خصوص اضافه کرد: صدماتی که فدراسیون ما میبیند به این دلیل است که با داشتن اینهمه پتانسیل و امکانات، اشخاص متخصص در تیم ملی بدنه فدراسیون حضور ندارند. فدراسیون باید اندکی نگاه خود را تغییر دهد و با قهرمانان تکواندو ارتباط خود را نزدیکتر کند و ملایمت بیشتری به خرج دهد. البته عرض کردم که آقای پولادگر را سالهاست که می شناسم و ایشان حتی در مورد دشمنان خود هم بدگویی نمیکند اما اطرافیان ایشان تکواندو را سم پاشی میکنند. این افراد واقعا در حد تکواندو و تیم ملی نیستند. قرار نیست همه پست و مقام بگیرند. باید اتاق فکر داشته باشند و از این اتاق فکرها در کنار تیم های ملی استفاده کنند. باید قهرمانان و مربیان را به صورت سازمان یافته گرد هم جمع کنند و از آنها مشاوره بگیرند. اینطور نباشد که هر روز یکی از قهرمانان را دعوت کنند و از آنها برنامه بخواهند. جناب پولادگر از بنده برنامه تئوری و عملی خواستند که تقدیمشان کردم اما استفاده ای نشد.

او در خصوص راهکارهای تکواندو برای خروج از بحران گفت: ابتدا باید داشته هایمان را حفظ کنیم. این بازیکنان به هر حال تجربه کسب کرده اند و باید حفظ شوند. همچنین کادرفنی جدید باید زودتر معرفی شوند زیرا مسابقات جهانی را در پیش داریم. راس فنی تیم ملی نیاز به یک برنامه برای المپیک آینده دارد که حداقل بتوانیم در المپیک آینده یک مدال کسب کنیم. موضوع دیگر، داشتن برنامه و کمیته ای از افراد متخصص برای رساندن نوجوانان به سطح بزرگسالان است. همچنین باید در تیم ملی نوجوانان تغییرات ایجاد شود و اجازه ندهیم مربیان کاربلد پایه و تکواندوکاران با استعداد نوجوان محو شوند. همچنین آقای پولادگر باید از تئوریسین های قوی، توانمند و توانا در ارائه پلن و برنامه ریزی در بدنه فدراسیون استفاده کنند که مجددا تکواندو به روزهای خوب خود بازگردد.

نایب قهرمان اسبق جهان در خصوص بهترین گزینه سرمربیگری تیم ملی افزود: به نظر بنده تیم آقایان افلاکی، مقانلو و خداداد میتواند شوک مثبت را به تکواندو وارد کند. دیگر گذشته آن زمان که یک نفر به تنهایی تمرین دهنده، بدنساز، آنالیزور، ماساژور، تئوریسین و ... بود و همه کارها را به تنهایی انجام میداد. ما باید ابتدا یک اتحاد ایجاد کنیم و از افراد با دانشی چون دکتر بهرامی نژاد در کنار این عزیزان استفاده کنیم. همچنین بدانیم که اشتباهات و خطاهای گذشته افراد قابل چشم پوشی است.

هادی افشار در پایان عنوان کرد: فضای تکواندو به گونه ای بود که ما حتی اگر با هم مشکلی داشتیم اجازه نمی دادیم کسی پشت سر اعضای خانواده تکواندو صحبت کند و حرمت ها را حفظ میکردیم. اما اکنون ارتباط بازیکنان و کادرفنی به جایی رسیده که بازیکن به راحتی در برابر مربیان خود هر چیزی را بازگو میکند و ترسی ندارد. این حرمت شکنی ها و صدمات به دلیل حضور همین افراد در تکواندو است. باید این حریم ها را مجددا ایجاد کنیم و تکواندو را به روزهای خوبش برگردانیم.