به گزارش خبرگزاری موج، الهه منصوریان ملی پوش ساندای زنان ایران، درباره شرایط تیم ملی ووشو زنان که خود را برای بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو آماده می‌کند، توضیح داد: همانطورکه می‌دانید، نبود مسابقات در دو سال گذشته ورزشکاران را به شدت از نظر روحی اذیت کرد. خود من در چین تمرینات و مسابقات را پشت سر گذاشتم اما عمر ورزشکار هم محدود است. برای این دو سال برنامه‌ریزی‌هایی داشتیم تا برخی مدال‌ها را به دست آوریم، اما برنامه‌ها بهم ریخت.

او ادامه داد: در این دو سال شرایط برای ووشو سخت‌تر از رشته‌های دیگر بود، چرا که رشته ما المپیکی نیست. به نظرم الان وظیفه فدراسیون برای بازگرداندن روحیه ورزشکاران خود سنگین‌تر است. فدراسیون باید با برنامه‌ریزی رقابت‌های تدارکاتی خوب شرایط را بهتر کند. ما هر سال کمبود مسابقات تدارکاتی داریم و این مسئله اذیت کننده است. اگر هم قرار است اردو یا مسابقه تدارکاتی داشته باشیم، باید با چینی‌ها مبارزه کنیم چرا که تنها حریف اصلی ما در بازی‌های آسیایی چینی‌ها هستند. من فعلا برنامه تدارکاتی برای تیم ملی ندیده‌ام، البته زمان هم زیاد است.

سانداکار تیم ملی زنان ایران درباره خبرهای ورودش به بازِ‌های MMA نیز توضیح داد: دیر یا زود وارد این مسابقات خواهم شد و این هدف مهمی در زندگی من است. اما برای این کار ابتدا باید جای خالی مدال طلای بازی‌های آسیایی را در کارنامه خودم پر کنم. وظیفه من کسب موفقیت برای تیم ملی است اما هر ورزشکاری از یک جایی به بعد باید به زندگی و آینده شخصی خودش بپردازد. من الان نیز در مسابقات حرفه‌ای کشور چین شرکت می‌کنم و اگر بازی‌های آسیایی نبود از همین الان به سراغ MMA می‌رفتم.

دارنده نقره بازی‌های آسیایی درباره شرایط فدراسیون ووشو با ریاست امیر صدیقی نیز گفت: خدا را شکر در حال حاضر شرایط تیم ملی و اردوهای برگزاری برای حضور در بازی های آسیایی عالی است و هیچ کم کاستی وجود ندارد.

او ادامه داد: البته باید اشاره کنم که او نیز به خوبی توانست شریط را کنترل کنند و فدراسیون وضعیت خوبی دارد. البته تاکید می‌کنم که تیم ملی نیازمند مسابقات تدارکاتی است و باید فکری به حال این موضوع شود.

منصوریان در پایان، راجع به وضعیت تیم‌های ملی ووشو زنان با هدایت سرمربیان ایرانی نیز توضیح داد: این برای اولین بار است که ما بدون مربی خارجی عازم بازی‌های آسیایی خواهیم شد اما بدون شک توانمندی مربیان داخلی قابل ستایش است. شاید در ادوار گذشته مربیان چینی ما هنگام تقابل ووشوکاران ایرانی و چینی ته دلشان دوست داشتند نماینده کشورشان برنده شود اما ایرانی‌ها قطعا دوست دارند ما پیروز شویم. البته تاکید می‌کنم که ما از مربیان چینی هیچ مورد بد یا مشکوکی در سالیان گذشته ندیدیم. ضمن اینکه اکنون تجربه ما نیز افزایش یافته و کمک کننده خواهد بود.