، جواد نکونام ، سرمربی تیم فوتبال استقلال در نشست خبری بعد از بازی تیمش با گل‌گهر اظهار کرد: با توجه به شرایط حساسی که جدول دارد، می‌دانستیم چطور بازی کنیم و چه فشاری باید وارد کنیم. می‌دانستیم که با یک تیم خوب و سازمان یافته بازی داریم. آنها تیمی هستند که شکل و سازمان تیمی فوق العاده‌ای دارند و به همین دلیل بازی‌های آنها کم موقعیت است. در فاز حمله و دفاع کم موقعیت هستند. ما سعی کردیم پرفشار بازی کنیم. در ۲۰ دقیقه اول فشار بیشتری آوردیم. شروع خوبی داشتیم اما در ضربات آخر دقت کافی را نداشتیم که گل بزنیم. خدا را شکر در دقیقه ۴۴ گل زدیم و نیمه اول را بردیم. در نیمه دوم با توجه به تعویض‌هایی که حریف کرد ما هم تلاش کردیم تغییر تاکتیک ایجاد کنیم.

او ادامه داد: بازی برای آنها از نظر جدول اهمیت خاصی نداشت و فقط می‌خواستند که برنده باشند. آنها سقوط یا صعود نمی‌کردند و به همین دلیل با خیال راحت فوتبال بازی کردند. ما روی ضد حملات می‌توانستیم گل‌های بیشتری بزنیم، اما 3 امتیاز را نیاز داشتیم که آن را گرفتیم.

نکونام درباره اینکه هواداران استقلال باید به قهرمانی امید داشته باشند یا خیر؟ گفت: من گفتم تا لحظه‌ای که اینجا هستم برای استقلال می‌جنگم. اگر روز اول می‌گفتند که این تیم قرار است تا روز آخر برای قهرمانی بجنگد، شاید همه در دل خودشان می‌خندیدند. دیدید که مربیان بزرگ همین لیگ اعلام کردند که استقلال نمی‌تواند مدعی باشد ولی بازیکنان و هوادارانمان نشان دادند که واقعا چقدر شهامت و بزرگی دارند. آنها کار بزرگی را انجام دادند تا به اینجا برسیم.

نکونام با اشاره به حضور هواداران در بازی امشب گفت: اینجا دوست دارم در مورد هواداران صحبت کنم. وقتی که امروز ۷۰ هزار تماشاگر به استادیوم می‌آید و این جو را برای ما درست می‌کند، این نشان می‌دهد که ما کارمان را درست انجام داده‌ایم. هوادار فوتبال را می‌فهمد و متوجه می‌شود و می‌داند چه کسی برای این تیم زحمت می‌کشد. ما دوست داشتیم امروز بازی را ببریم و تمرکزمان روی بردن بود. خدا را شکر که شرمنده آنها نشدیم. تا روز آخر هم ادامه می‌دهیم و هر چیزی که خدا بخواهد برایمان رقم می‌خورد. از روز اول این را گفتم که همه چیز دست خداست و خدایی وجود دارد که همه چیز را می‌بیند. ما تلاشمان را می‌کنیم و هر چیزی که قسمتمان باشد به همان دست پیدا می‌کنیم.

سرمربی استقلال درباره اینکه اگر به ابتدای فصل برگردد آیا اشتباهی داشته که بخواهد آن را تکرار نکند؟ گفت: نه چون اگر من نمی‌ایستادم، استقلال را می‌خوردند! اگر شرایط عادی بود و کسی بود که نمی‌دانم چه کلمه‌ای بگویم من ول می‌کردم و می‌رفتم. من بچگی خودم را به یاد می‌آورم که در اینجا گریه می‌کردم. در امجدیه، پای تلویزیون یا رادیو برای استقلال گریه کرده‌ام. اجازه بدهم هر کاری که دوست دارند با استقلال بکنند و این تیم را مانند یک زمین خاکی اداره کنند؟ می‌بینید یکی از مشکلات ما این است که اگر ما اگر از الان نیز شروع کنیم بازیکن جذب کنیم، می‌بینیم که تیم‌های دیگر با سه یا چهار بازیکن جدید تیمشان کامل می‌شود اما تیم من را ببینید. ما چند بازیکن باید بگیریم؟ چند تا یار باید بگیریم؟ اصلاً می‌توانیم بازیکن بگیریم؟