به گزارش خبرگزاری موج ، موضوع اصلی کتاب تازه انتشار یافته دکتر علی اکبر نیکواقبال چالش های ورود به مقامات اداری ایران است که خاطرات تجربی این نویسنده از دوران انقلاب یعنی از ابتدای سال ۵۸ تا نزدیکی های سال ۱۴۰۰ یا حدودا ۴۲ سال اول دوران انقلاب است.
انقلاب با شروع ناگهانی خود کم و بیش اکثریتی از ما را غافلگیر نمود ولی تداوم آن طی چندین دهه، خواسته و ناخواسته ما را به قبول واقعیاتی ازجریانهای انقلابی رهنمون کرد.
طبیعی است که هر انقلاب پیوندی نا گسستنی با جریانها و فرایندهای قبل از دوران انقلاب دارد، امری که اساسا جریانها و فرایندهای تاریخی را تبیین و قابل تشریح می نماید. سوابق و مستندات تاریخی همواره و عموما به عنوان عوآمل و عللی عنوان می شوند که معلول و یا نتایج بعدی را پایه گذاری می نمایند.
پیوند و پیوستگی حوادث تاریخی نظر ما را به رویدادهای پس از انقلاب نیز معطوف می نماید. اکنون و با گذشت بیش از ۴ دهه از انقلاب به حق این سوالات مطرح می شود که افق، چشم انداز و دورنمای زندگی ما ایرانیان چگونه شکل خواهد گرفت و چرا توقعات و انتظارات ما از انقلاب تا کنون تحقق پیدا نکرده است.
البته در کتاب هائی خوانده بودم که هیچ انقلابی در تاریخ نتوانسته است خواسته ها و اهداف بنیانگذاران اولیه انقلاب را تحقق ببخشد و همواره انحرافاتی از اهداف و خواسته های اولیه جریان و تحقق پیدا کرده است.
به این ترتیب طبیعی است اگر نظرات و فضاهائی از حسرت، سرخوردگی، رنجش و ناامیدی از آینده در طول و گذشت زمان در گروه ها و طبقاتی از جامعه شکل بگیرد و جایگزین شور و شوق و خواسته های اولیه انقلاب بشود.
به این ترتیب، این کتاب می تواند دایره کنجکاوی خواننده را در محدوده یکی دو قرن گذشته و انتظاراتی از آینده نزدیک و دور مورد پوشش قرار دهد.
طبیعی است که جریانها و اتفاقات اولیه دوران انقلاب نقطه ثقل این خاطرات است. در این رابطه، تجربه جاری و روزمره و برخوردهای علمی نویسنده با جریانها و روندهای اقتصادی اجتماعی کشورمان در ۴ دهه اولیه انقلاب مورد توجه جدی و تمرکز قرار گرفته است. در این رابطه ضروری است بررسی شود چه مشکلاتی در کشور در طول زمان به وجود آمده و دولت و یا حکومت چگونه با آن برخورد کرده است. به این منظور، گذشته از تجربه کاری و اجرائی نویسنده که شرح آن در کتاب آمده است برگزیده و بخش کوچکی از مصاحبه ها و مقالات نویسنده در موضوعات نظری علوم اقتصاد و کاربرد آنها در مسائل مختلف اقتصادی اجتماعی ایران نیز تبیین و ضمیمه کتاب خاطرات گردیده است.
ما حصل کلام آن که جریانات عملی و کارهای صورت گرفته در طول دهه های انقلاب، همگرائی کمتری با اصلاحات و نظرات علمی داشته است. مطمئنا مطالعه این واگرایی می تواند کمک موثری با اصلاحات مورد نیاز کشور در آینده بنماید.
امیدوارم این تجربه تاریخی و علمی بتواند تجربه اندوزی، دانش و آگاهی جامعه را قدمی به جلو هدایت نماید !
امری که بدون تحقق آن، توسعه اقتصادی مطلوب ایران را باز هم با تاخیر بیشتری روبرو می نماید.