به گزارش خبرگزاری موج، روز جهانی کوهستان و کوهنوردی در ۱۱ دسامبر سال ۲۰۰۲ توسط سازمان ملل متحد انتخاب و با همین نام ثبت شد.پس از آن سازمان ملل متحد، فائو را مسئول کرده تا هر سال یکی از کشورهای جهان را دعوت کند و با اجرای نمایش ها و آیین های فرهنگی خودشان مسئولیت هماهنگی مراسم روز جهانی کوهستان و کوهنوردی را بر عهده بگیرند.

کوه همواره به عنوان یک نماد استوار و محکم در ذهن تمام موجودات جهان ثبت شده است. این پناهگاه استوار از دل خود آب های شیرین اکثر مناطق جهان را تامین می کند. همچنین زیستگاهی برای انواع گونه های گیاهی و همچنین گونه های مختلف جانوری به شمار می رود. با توجه به این موارد می بینیم که استوارترین نماد در جهان کوه است.

*کوه استوارترین نماد در جهان کوه

زمانی که سازمان ملل متحد این روز را به عنوان روز جهانی کوهستان و کوهنوردی نام گذاری کرد یک نماد نیز برای آن در نظر گرفتند. این نماد از سه مثلث متساوی الاضلاع تشکیل شده است که هر کدام از این سه مثلث نمادی از فرآیند و نقش هایی است که کوه در زندگی ما دارد.

اولین مثلث از سمت راست که علامتی سبز رنگ دارد، نشانی از سرسبزی و محصولاتی که در دامنه کوه ها رشد می کند را به همراه خود دارد. دومین مثلث یک دایره نارنجی در دل خود جای داده است که نشان دهنده این است که در دل کوه گنج هایی به صورت منابع طبیعی نهفته است و ما شاهد هستیم که منابع زیادی را می توانیم از دل کوه های بیرون بیاوریم و در آخر به نوک قله کوه می رسیم، جایی که رسیدن به آن باعث فتح قله کوه می شود. یک الماس آبی رنگ در بالای این کوه قرار دارد، که این به معنای حفظ دمای محیط زیست و همین طور حفظ دمای زمین است.

کوهنوردی از جمله ورزش های کم هزینه ای است که تمامی گروه های سنی را به سمت خود جذب می نماید. زمانی که شما پا در این طبیعت می گذارید بی اختیار اوضاع و احوال روحی تان خوب می شود. روحیه و اعتماد به نفس شما افزایش می یابد، این ها همه به دلیل انرژی مثبتی است که در دل کوه وجود دارد. کوهنوردی یک ویژگی را در افرادی که خیلی عجول هستند و صبر چندانی ندارند افزایش می دهد، این ویژگی افزایش تحمل است.

هنگامی که شما قصد کوهنوردی می کنید و تا نصفه های کوه بالا می روید و کمی خسته می شوید ادامه مسیر به شما نوید این را می دهید که تا رسیدن به قله فاصله کمی مانده است، بنابراین عزم خودتان را جذم میکنید و مسیرتان را ادامه می دهید. البته این به معنای آن نیست که کوهنوردی الزاماً فتح قله است، بلکه همین که شما پا به مناطق کوهستانی بگذارید و فرصت پیاده روی در دامنه های کوه را به خود بدهید باعث می شود که اندام شما از حالت به اصطلاح کرختی خارج شود و انرژی از دست رفته خودش بازسازی نماید.

*تاثیر کوهنوردی در انسان

• افزایش اراده و صبر
• تقویت روحیه و اعتماد به نفس
• از بین بردن خستگی و ناامیدی
• افزایش خلاقیت
• بالا بردن قدرت جسمانی بدن
• بالا بردن توانایی مواجه با مشکلات و حل آنها

*ضرورت های کوهنوردی

با توجه به این که کوهنوردی فواید و ویژگی هایی خوبی دارد، اما به طبع خطراتی را هم به دنبال خود دارد. حتما در هنگام کوهنوردی نکات ایمنی را باید رعایت فرمایید. ما در اینجا چند نکته را برای کوهنوردی ایمن مطرح می کنیم که امید است با رعایت آنها کمتر شاهد حوادثی باشیم که برای کوهنوردان عزیز کشورمان پیش می آید:

• در کوهنوردی هرگز ندوید، زیرا باعث بالا رفتن ضربان قلب و بروز حملات قلبی می شود.
• هرگز برف های رو کوه را نخورید. زیرا برف شدت عفونت در ریه ها را افزایش می دهد.
• از کوله پشتی ها سنگین حتی الامکان استفاده نکنید.
• نمک را هنگام کوهنوردی فراموش نکنید.
• حتما از کفش مناسب در کوهنوردی استفاده کنید. این موضوع هیچ گونه ارتباطی با میزان کوهنوردی شما ندارد.
• آب سرد دشمن کبد و کلیه است هرگز از آب خنک و سرد در فعالیت های کوهنوردی استفاده نکنید.
• سعی کنید تا جایی که می توانید از غذاهای کنسروی در کوهنوردی استفاده نکنید. زیرا خطر مسمومیت وجود دارد.
• حتما قاعده ۱ ساعت را در کوهنوردی رعایت فرمایید. طبق قاعده یک ساعت به ازای هر یک ساعت باید ۵ دقیقه استراحت نمایید.
• سعی کنید از غذاهایی که سبب تولید اکسیژن در بدن شما می شوند مانند انواع مغزها، شکلات های تلخ و از این گونه مواد غذایی استفاده کنید.
• یک نکته مهم در کوه نوردی برای ارتفاعات بالای ۳۰۰۰ متر است. اگر میخواهید برای اولین بار به ارتفاعات بالاتر از ۳۰۰۰ متر بروید حتما روزی ۳۰۰ متر ارتفاع خود را افزایش دهید و در ازای هر ۱۰۰۰ متر یک روز استراحت بنمایید و زیرا در غیر این صورت خطر خون ریزی مغزی وجود دارد.
• یک نکته که به قول معروف به آن فوت کوزه گری می گویند این است که در ارتفاعات پایین بخوابید.

ما باید در حفظ و نگهداری این نعمت الهی تمام سعی خود را بنماییم و با کارهای اشتباه آن را نابود نکنیم، از جمله این کارهای اشتباه که متاسفانه این روزها در حال انجام است جاده سازی های بی رویه، گردشگری های ناسالم، نوشتن یادگاری بر روی سنگ ها، ریختن زباله و همچنین ساختمان سازی های بیش از حد در مناطق کوهستانی است که باعث ایجاد تغییرات زیادی در مناطق کوهستان شده است و همین امر در اکوسیستم جهانی خلل ایجاد می کند.

*کوهنوری بخش مهمی از طبیعت گردی

کوهستان مظهر پاکی، دهش، و بخشش است و کوهنوردی آیین زندگی، آیینی مبتنی بر روح جمعی و پایبندی به اصول اخلاقی. کوهنوردی که درک صحیحی از کوهستان و کوهنوردی دارد هیچگاه منافع خود را بر منافع جمع ارجح نمی شمارد و از موقعیت و موفقیت های تحصیل شده به نفع خود بهره برداری نمی کند.

در هنگام کوهنوردی موارد زیر را حتما رعایت نماییم:

• حتما کیسه ای برای جمع کردن زباله هایمان داشته باشیم.
• حتی الامکان آتش روشن نکنیم و یا اگر هم روشن کردیم پس از ترک محل آن را کاملا خاموش کنیم.
• به شاخه های درختان و برگ های آنها آسیب وارد نرسانیم.
• در رودخانه های زباله و یا مواد شیمیایی نریزیم

به نظر می رسد با توجه به خیل عظیم کوهنوردان و طبیعت گردان، اختصاص یک روز خاص و مشخص و حتی روزی تحت عنوان “روز ملی کوهنورد” به این قشر لازم و ضروری است. در این خصوص مرجع اصلی کوهنوردی کشور یعنی فدراسیون باید دست به چنین انتخابی بزند.

روز کوهنورد روز یادمان ها و یادها، روز تجلی اصالت کوهنوردی، که گذشته اش در پیوند با آینده رسالت خود را معنی می بخشد.

کوهنوردی یک انتخاب است. آنگاه که آسایش خانه و شهر را رها می کنی و پنجه در پنجه سنگ و صخره  فراز و فرود طبیعت را در می نوردی. این انتخاب توست که جسم را در تب و تاب سنگ و صخره صیقل دهی تا به ازای آن روح و روان خویش را آزاد و رها سازی و آنرا سبکتر به پرواز در آوری و این گونه است که کوهنوردی می شود هنر مبارزه با سستی ها، کاستی ها و کاهلی های درون.