،در جریان عملیات «طوفان‌الاقصی» اطلاعات محرمانه و امنیتی و همچنین اسرار، طرح‌ها و نقشه‌های مهمی به دست مقاومت فلسطین افتاده که منطقه را متحول و رژیم صهیونیستی را ناگزیر به تغییر نقشه‌هایشان خواهد کرد و همین مسئله دلیل خشم شدید رژیم اشغالگر و جنایات وحشیانه آن علیه ساکنان غزه به‌ویژه بمباران بیمارستان المعمدانی و کشتار بیش از هزار  زن و کودک و بیمار بی‌گناه است.

اما در حال حاضر آنچه باید مورد توجه قرار دارد این است که آنچه در سرزمین‌های اشغالی فلسطین یا در چارچوب سیاسی اعراب و اسرائیل اتفاق می‌افتد، تصمیمات بین‌المللی را نقض می‌کند.

۱۷ مهر ۱۳۷۹ برابر با ۸ اکتبر ۲۰۰۰، شورای امنیت سازمان ملل، پس از ۵ روز کشمکش اعضا در جلسات علنی و غیرعلنی، در نهایت قطعنامه‌ای را علیه جنایات اخیر اسراییل در سرزمین‌های اشغالی تصویب کرد.

تمامی اعضای شورای امنیت به استثنای آمریکا، به این قطعنامه رأی موافق دادند.

آمریکا، سرانجام با رأی ممتنع خود به این قطعنامه حاضر به موضع‌گیری علیه اسرائیل نشد و در حمایت از اسراییل، جنایات اخیر رژیم اشغالگر قدس علیه مردم فلسطین را محکوم نکرد.

در سازمان ملل، تصویب این قطعنامه که پیش‌نویس آن توسط بنگلادش، جامائیکا، مالزی، مالی، نامیبیا، تونس و اکراین تهیه شده بود، یک شکست برای اسراییل و حامی آن آمریکا محسوب شد.

در این قطعنامه از اسرائیل به‌عنوان قدرت اشغالگر یاد شده و از او خواسته شده به تعهدات خود در قبال معاهده چهارم ژنو عمل کند.

در حال حاضر قطعنامه (۲۴۲) به‌عنوان مدرکی از حق فلسطین تلقی می‌شود که اسرائیل در تلاش برای از بین بردن آن است.

از سوی دیگر، صهیونیست‌ها تلاش می‌کنند این قطعنامه که اکنون تنها جنبه نمادین یافته را به‌عنوان یک شاهد تاریخی محو کنند.

 در این راستا حقوقدان منصور فیروزوند، دکترای حقوق و جزا در گیلان درباره تبیین مسئله فلسطین و نقض قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل متحد از سوی رژیم صهیونیستی با خبرنگار سیاسی موج به گفت‌وگو نشست که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید:

فیروزوند در پاسخ به این پرسش که ماجرای فروش زمین‌های فلسطین به صهیونیست‌ها از نظر حقوقی چگونه است، پاسخ داد: این روزها در فضای مجازی شاهد انتشار برخی از مطالب درباره مسئله فلسطین هستیم که بر اثر ناآگاهی یا اثرپذیری از رسانه‌های معاند و جانبداری عمدی و آگاهانه منتشر می‌شود که به نفع فلسطین نیست.

البته انتشار این نوع از مطالب نشان‌دهنده این است که افرادی بدون هیچ نوع نگاه تاریخی و حقوقی و کاملاً از روی عمد، دست به این کار می‌زنند.

وی با بیان اینکه در این راستا باید به سال 1948 و قبل از آن برگشت و تا به امروز آنچه بر سر فلسطین گذشته را مرور کرد، ادامه داد: سال 1948نقطه آغاز و به وجود آمدن ریشه‌های اشغال سرزمین فلسطین بود. اتفاقاتی که امروز شاهد آن هستیم ریشه در جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین در گذشته دارد.

 به‌گفته این کارشناس حقوقی اگر بخواهیم از بعد تاریخی و حقوقی مسئله را بررسی کنیم و قضاوت را برعهده کسانی بگذاریم که آگاهانه یا ناآگاهانه از این ظلم و جنایت جانبداری می‌کنند، در این راستا اساساً مصوبات و قوانینی موجود است که در عرصه بین‌الملل توسط سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی تصویب و تعیین شده، اما متأسفانه کسی تاکنون به آنها نپرداخته است.

وی با اشاره به اینکه نخست باید به این شایعه‌ بزرگ و احمقانه که چرا فلسطینی‌ها سرزمین‌هایشان را به صهیونیست‌ها فروخته‌اند، پاسخ داد در ادامه  تصریح کرد:  از کل سرزمین فلسطین کمتر از ۷ درصد آن خریداری شده و مابقی با زور و تجاوز و آدم‌کشی و خشونت و جنگ‌طلبی به وضعیت امروز رسیده و اساسا خریدی انجام نشده است و نکته مهم دیگر اینکه به فرض محال خرید انجام شده باشد، آیا به‌عنوان مثال، اگر یزدی‌ها برای خرید زمین به اهواز بروند و زمین خریداری کنند قانونا مجازند از آن پس اهواز را یزد بنامند؟ این چه استدلال کودکانه‌ای است که برخی هواداران از جنایت‌های اسرائیل دارند؟!

 فیروزوند به جنگ رژیم صهیونیستی و اعراب فلسطین اشاره کرد و گفت: در سال ۱۹۴۸ در جریان جنگ اسرائیل علیه اعراب فلسطین، حدود ۷۰۰ هزار نفر از جمعیت فلسطین از خانه و سرزمین خود رانده شدند، حتی صهیونیست‌ها به زمین‌های کشاورزی آنها حمله کرده و به زور زمین‌هایشان را از دست آنها گرفتند و این هجرت و این جابه‌جایی یکی از دلایل اصلی آوارگی جامعه فلسطین بود که واقعا به روز نکبت توصیف می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: در آن روزهای تاریخی بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ روستای فلسطینی کاملاً ویران و حتی آب چاه‌های آنها در قالب جنگ بیولوژیک مسموم و دارایی‌هایشان بین متجاوزان تقسیم شد و همه این‌ها از سوی صهیونیسم صورت گرفت.

این کارشناس مسائل حقوقی با اشاره به تعداد پناهندگان فلسطینی در آن زمان عنوان کرد: حدود 80 درصد فلسطینی‌ها در کمپ‌های پناهندگی در کشورهای همسایه مانند اردن، لبنان و سایر نقاط  که حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار نفر بود، محاسبه می‌شود که زندگی کمپی به آنها تحمیل شد. امروز ما افرادی داریم که پدرانشان در کمپ‌ها به دنیا آمدند و در کمپ‌ها نیز از دنیا رفته‌اند و خود آن‌ها نیز در کمپ‌ها پرورش یافته‌اند و هنوز در انتظار بازگشت به سرزمین‌ خود هستند.

فیروزوند با اشاره به مفاد منشور حقوق بین‌الملل ادامه داد: ما در منشور بین‌الملل و از نگاه حقوقی منشور ملل متحد مصوبه‌ای داریم به‌نام ماده ۵۱ منشور بین‌الملل که براساس آن اگر گروهی به یکی از اعضای ملل متحد حمله و تجاوز کرد تا زمانی که سازمان‌های بین‌المللی اقدام نظامی نکردند، به آنها حق می‌دهد از خودشان دفاع مسلحانه داشته باشند و هیچ‌گونه حقی را برای طرف متجاوز قائل نمی‌شود، که با آنچه امروز  در فلسطین اشغالی شاهد آن هستیم، کاملا تناقض دارد.

وی با اشاره به اینکه اگر به۲۰ سال قبل از تصویب قطعنامه 242 شورای امنیت، یعنی 22 نوامبر 1967 برگردیم، می‌بینیم 20 سال بعد از این‌همه تجاوز و اشغالگری یک قطعنامه در شورای امنیت تصویب شده، اظهار کرد: در قطعنامه مصوب شورای امنیت سازمان ملل، اسرائیل به‌عنوان رژیِم متجاوز محکوم و مکلف به عقب‌نشینی به مرزهای قبل از 1967 شده است و طبق این قطعنامه باید بلندی‌های جولان، کرانه باختری، رود اردن، نوار غزه و حتی قسمت‌های مورد تجاوز در سوریه و اردن را پس بدهد که تا امروز چنین اتفاقی نیفتاده  و اسرائیل از آن زمان تاکنون نه‌تنها به سرزمین خود بازنگشته، بلکه هر روز با کشتار و خونریزی ادامه داده و کسی هم به او اعتراضی نکرده است.

این حقوقدان با بیان اینکه  هم اکنون با توجه به مسائلی که بازگو شد، قضاوت را بر عهده مخاطبان می‌گذارم، ابراز کرد: اسرائیل تنها رژیمی است که مرزهای جغرافیایی ندارد و این علامت سوال بزرگ را چه کسی تا امروز جواب داده است؟! کشورهایی مانند آمریکا، فرانسه و انگلیس که از این خونریز جنایتکار حمایت می‌کنند آیا خودشان در موقع تصویب این قطعنامه حضور نداشتند و چرا امروز از نگاه حقوقی اسرائیل را مودب به آداب حقوقی نمی‌کنند و او را به مرزهای خودش باز نمی‌گردانند و امروز می‌بینیم که اسرائیل مانند یک غده سرطانی در کرانه باختری ریشه دوانده است... حالا برخی افراد بگویند چرا جنگ را حماس شروع کرد؟ البته اگر بتوان در این راستا حقی و مرزی برای رژیم جعلی اسرائیل قائل شد، چون اساساً با تجاوز و جنگ‌طلبی شروع شده و چیزی به‌‌نام اسرائیل در عرصه بین‌المللی وجود نداشته و ندارد و رژیم صهیونیستی، به جهان و مردم مظلوم فلسطین، تحمیل شده  است.

وی در پایان یادآور شد: اخیراً یک سناتور عضو پارلمان استرالیا، به‌نام لیدیا تروپ در پارلمان این کشور در محکومیت جنایت رژیم کودک‌کش اسرائیل گفته دولت‌ها اجازه می‌دهند اسرائیل هر بار از پاکسازی قومی، آپارتاید بازداشت کودکان، شکنجه، اشغال و جنگ در اراضی اشغالی قسر در برود و گفته شما هر بار نسل‌کشی اسرائیل را می‌بینید و از ظالم دفاع می‌کنید. این مطالب باید موردتوجه آن‌هایی باشد که از این جنایتکار خونریز جانبداری می‌کنند یا در برابر جنایت‌ها و جنگ طلبی‌های اسرائیل سکوت اختیار کرده‌اند!