امنیت ملی ما یا آنها؟
امروز، در کشور شرقی ما افغانستان، حکومت مرکزی از بین رفته، مسوولین آن فرار کرده اند، کل کشور به دست گروهی دیگر از اهل سنت افتاده که اتفاقاً کمتر از گروه داعش و امثال آن تند روی میکنند و بخشی از کشور در حال مقاومت است. در چنین حالی اقتضای امنیت ملی ایران عدم مداخله مستقیم است. پر واضح است که ورود ایران به معنای جنگ در مرزها است.
به گزارش خبرگزاری موج، حجت الاسلام جلیل محبی ، حقوقدان و معاون مرکز پژوهش های مجلس طی یادداشتی با اشاره به تحولات اخیر افغانستان نوشت: چند سال قبل یک گروه از مسلمانان اهل سنت با عقاید بسیار تند در سوریه و عراق قدرت گرفتند و جنگ حکومت مرکزی با آنها شروع شد. شهر به شهر میجنگیدند و فتح میکردند و جلو میرفتند، میکشتند و انتحاری انجام میدادند، بناهای تاریخی را تخریب میکردند و حرث و نسل را نابود مینمودند.
در آن زمان به علل مختلف امنیت ملی ایران اقتضا کرد که ایران ساکت ننشسته تا مبادا قدرت روز افزون تکفیری به مرزهای ایران وارد شود. امنیت ملی ما اقتضا میکرد از حکومت مرکزی سوریه و عراق دفاع کنیم. حکومت مرکزی ای که بر قرار بود، مسوولین آن حکومت فرار نکرده بودند و اتفاقاً در مسائل اصولی ما با ما مخالفت راهبردی نداشتند.
در آن زمان پیاده نظام رسانه ای آمریکا در داخل کشور فشار میآورد که شما مدافع اسد، مدافع کشتار بی گناهان هستید و رسماً از حضور ایران در آنجا انتقاد مینمود.
امروز، در کشور شرقی ما افغانستان، حکومت مرکزی از بین رفته، مسوولین آن فرار کرده اند، کل کشور به دست گروهی دیگر از اهل سنت افتاده که اتفاقاً کمتر از گروه داعش و امثال آن تند روی میکنند و بخشی از کشور در حال مقاومت است. در چنین حالی اقتضای امنیت ملی ایران عدم مداخله مستقیم است. پر واضح است که ورود ایران به معنای جنگ در مرزها است(برخلاف سابق که جنگ دور از مرزها بود).
آن گروه رسانه که نقش پیاده نظام آمریکایی در ایران را ایفا میکردند امروز فریاد میزنند که چرا ورود نمیکنید؟
بسیار ساده و بیپیرایه میتوان فهمید برای این افراد امنیت ملی ایران مهم نیست، منافع آمریکا مهم است.
لکن رهبری حکیمانه ای داریم...
ارسال نظر