وقایع منزل ما - جارو برقی سوخت
، رئوف پیشدار استاد دانشگاه و روزنامه نگار در یادداشتی نوشت:
چه‌کار باید بکنم! با این گرانی لوازم خانگی چطور می توانم دوباره جارو برقی بخرم. قابل تعمیر است! نمی دانم!
جارویی که سوخت را چند دهه پیش که خارج نشین بودم خریدم. معرفت کرد تا امروز همراهی یمان کرد.
محاسبه و حساب و کتاب من به سمت خرید یک جاروی نو است. فرض که این جارو قابل تعمیر باشد، بعید نیست که دوباره نسوزد، برق هم که نوسان زیاد دارد و شب عیدی کارهای خانه بیشتر از معمول!
هنوز ساعتی از سوختن جارو نگذشته که پیام ها شروع می شود:
* صبح اول وقت جارو را بده تعمیر کنند!
_ نه بابا! این جارو عمرشو کرده. یکی نو باید بخریم!
+ با این گرونی چکار کنیم؟
++ عیده باید زودتر کارها رو انجام بدیم. کارها همه مونده !
« کارها همه مونده »! تا چند دقیقه، حداکثر یک ساعت قبل که جارو سوخت، صحبت از ماندن کارها نبود! برای نظافت شب عیدی خانه برنامه داشتند و چند باری هم گفته بودند که باید کارگری را خبر کنند که کمک کند. من این حرف آخر را نمی شنوم!
نهایت ساعت‌ها صحبت درباره کیفیت برندهای موجود و قیمت ها، قرار بر این می شود که جاروی نو بخریم! قیمت تعاونی قدیمی دولتی پیش از انقلاب ( س) به نسبت بهتر از این شهر و آن شهر! باید باشد که صبح تا شب تو رادیو و تلویزیون تبلیغ می کنند.
تعاونی روزهای عادى هشت صبح باز می شود، مدیری قدیمی دارد و اهالی را به خوبی می شناسد. ساعت من هشت و هفت دقیقه صبح را نشان می دهد که ماشین را جلوی تعاونی پارک می کنم. ده / پانزده نفر صف تشکیل داده اند. از خانمی که در صف نزدیک من است می پرسم :
تعاونی باز نشده؟
شده! ما منتظریم گوشت بیاد!
وضعیت اقتصادی مردم محل ما به نسبت بهتر است، وای به حال مردم مناطق کم درآمد نشین!
مدیر فروشگاه اطلاع می دهد : معلوم نیست چند بسته گوشت بیاد. دیروز سه بسته آمد. لطفا از من و فروشگاه ناراحت نباشید. هر چی بِدن ما به مردم می دیم!
در ماه‌های اخیر که چند باری برای خرید به تعاونی رفته بودم، دیده بودم که تعاونی دو دستگاه جاروبرقی ساخت داخل دارد.
از آن جارو برقی ها خبری نیست. جاش دو جارو برقی جدید گذاشته اند که قیمتش خیلی بیشتر از قبلی ها و تصور من برای خرید است!
فعلا بماند تا سربرج! شاید چیزی علاوه بر دو میلیون و اندی عیدی دادند. سال‌هاست عادت کرده ایم : بماند! ببینم چه کار باید بکنم! عمری است با امروز و فردا کردن زندگی کرده ایم!
ارسال نظر