به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، در حال حاضر انتخابات هیات رئیسه اتاق ایران و آلمان در پیش است و چند وقت اخیر اتفاقاتی برای برگزاری این انتخابات روی داده است که برخی زد و بندهای درون آن را نمایان کرده است،  قرار بود ۹ مهر ماه مجمع فوق العاده اتاق ایران و آلمان برگزار شود و درباره اینکه مجمع سالیانه آن آنلاین یا حضوری برگزار شود تصمیم گیری شود؛ هرچند از دو روز قبل از آن ستاد کرونا کتبا اعلام کرد که مجمع نباید حضوری برگزار شود اما برگزارکننده ها تا شب مجمع به هیچ یک از اعضا اطلاع رسانی نکردند. از طرف دیگر نیز گمانه زنی هایی درباره لابی های درون اتاق به گوش می رسد که نشان می دهد این نابسامانی ها عمدی و جهت دار است تا عده ای از هیات رئیسه اتاق به دور بمانند، اما داستان چیست؟

یک سال پیش آیین نامه انتخابات اتاق ایران و آلمان تغییر کرد و اعلام شد از این پس هر کسی که ۲ سال عضو اتاق باشد می تواند برای هیات رئیسه کاندیدا شود، در حالی که قبلا هر کسی هر زمان که عضو می شد می توانست کاندیدا شود و این مساله باعث شده که تعداد ایرانی‌های کمتری بتوانند برای هیات رئیسه کاندیدا شوند و از طرف دیگر مجله اتاق ایران و آلمان در اختیار هیات رئیسه است و برای افراد مورد نظر خود تبلیغات می کنند و خبرها حاکی از این است که هیات رئیسه فعلی حمایت اتاق بازرگانی، سفارت و ... دارند و از آنجایی که اتاق آلمان هاب سرمایه گذاری است به نوعی سرقفلی خاص خودشان در آورده اند و برای هرکسی که بخواهند ویزا می گیرند.

از طرف دیگر رئیس اتاق ایران و آلمان که یک ایرانی است ظاهرا تمام اختیارات خود را به مدیرعامل اتاق که یک آلمانی است داده و از طرف دیگر حق امضا را از خزانه داری گرفته اند و از گردش مالی اتاق که حدودی ۶ تا ۷ میلیارد تومان است کسی خبر دار نمی شود، زیرا عملا حساب کتابی نمی شود و خبرهای که از اتاق درز کرده ظاهرا نشان می‌دهد پشت قضیه معاملاتی در قالب سرمایه گذاری وجود دارد و برای هیات رئیسه هم منافعی در بر دارد. برای نمونه وقتی یک ایرانی به دنبال خرید تجهیزات یک شرکت آلمانی است گویا فقط هیات رئیسه در معاملات حضور دارند و طرف خریدار هم به شرکت آلمانی وصل نمی شود و در حالی که قیمت این تجهیزات مثلا ۱۰ میلیون یورو ارزش دارد به سرمایه گذار ایرانی ۲۰ میلیون یورو فروخته می شود و راه برای ارتباط سرمایه گذار ایرانی با طرف مقابل باز نیست و نمی تواند به صورت مستقیم ارتباط با شرکت آلمانی برقرار کند.

از طرف دیگر گفته می شود که اگر اتاق ایران و آلمان پشت هر سرمایه گذار ایرانی نباشد نمی تواند هیچ تجهیزاتی را از آلمان وارد کند و این حکایت از این دارد که در شرایط کنونی به دلیل ضعف دیپلماسی دولتی عده ای از فعالان بخش خصوصی سواستفاده کرده اند و فضای انحصاری به وجود آورده اند و اما مهمتر اینکه اتاق ایران و آلمان در اختیار آلمانی ها قرار گرفته و با وجود اینکه ۲۶۰۰ عضو ایرانی و تنها ۴۰ عضو آلمانی دارد ۶ نفر هیات رئیسه آلمانی و ۶ نفر ایرانی هستند و حتی در یک دوره آلمانی ها می خواستند که یک ایرانی-آلمانی را به عنوان ایرانی معرفی کنند تا بتوانند در رای گیری غالب شوند و رئیس، خزانه دار و ... را انتخاب کنند. در این بین گفته می شود میشائیل بیچ، جوان آلمانی که مدیر بازاریابی یک شرکت لوازم بهداشتی است با فرد دیگری به نام ریگلر که هیات رئیسه سابق اتاق ایران و آلمان بوده و سالهاست ایران زندگی نکرده در این شرایط خاص به ایران بازگشته و نقش کلیدی در چینش آلمانی ها در اتاق دارد و به دنبال مهندسی انتخابات پیش رو هستند.

قبلا علاوه بر ستاد کرونا ثبت شرکت ها هم اعلام کرده بود که مجمع باید به صورت حضوری برگزار شود و از آنجایی که در اساسنامه اتاق برگزاری به شکل آنلاین نیامده باید حتما حضوری برگزار شود حالا قرار است این انتخابات روز ۲۵ آبان برگزار شود و خبرها حاکی از این است که عده ای به دنبال برگزاری آنلاین هستند تا چینش هیات رئیسه را مطابق میل خود انجام دهند.