، خانه هنرمندان شماره دو صبح امروز سه‌شنبه ۹ مهرماه ۹۸ میزبان نشست خبری هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران بود. این نشست با حضور عباس مجیدی رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران ، محمود بخشی دبیر دوسالانه، محمود محرومی دبیر اجرایی دوسالانه و سعید اسلام‌زاده مسئول ارتباطات و رسانه اداره کل هنرهای تجسمی وزارت ارشاد برگزار شد.

شیوه تلفیقی فراخوان و کیوریتوری

در ابتدای این نشست عباس مجیدی رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران در درباره دوسالانه هشتم گفت: انتشار فراخوان هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران پس از طی شدن مسیری  طولانی میسر شد چرا که به دنبال بوجود آوردن وضعیتی مناسب برای ایجاد بستری که منجر به درک بهتر هنر مجسمه‌سازی شود، بودیم. بر همین اساس لازم بود تا ضمن بررسی بینال های گذشته و نقطه نظر هنرمندان مختلف در باره این رویداد به طرح موضوعات بنیادینی از قبیل امکان کیوریتوری یا فراخوانی بودن دوسالانه، رقابتی و غیررقابتی بودن، تم داشتن یا نداشتن و مکان‌مند بودن اثر، تعامل اثر با مخاطب و مانند اینها بپردازیم که این کار طی 20 جلسه با هنرمندان صورت گرفت.

وی افزود: نتیجه این کار این بود که در نهایت  به روش تلفیقی از فراخوان و کیوریتوری که در راستای تعامل با هنرمند است، رسیدیم. در واقع هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران در بستری کاملا پژوهشی شکل گرفته است و دبیر انتخاب شده توسط شورای سیاست گذاری نشان دهنده اراده ما برای ایجاد تفاوت های جدی با دوسالانه های قبلی است.

هشتمین دوره غیر رقابتی است

رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران ادامه داد: در طول برگزاری آن شاهد تعامل خلاق هنرمند، کیوریتور و مخاطب خواهیم بود. بر همین اساس این دوره دوسالانه برای اولین بار در فضایی خارج از موزه یا فرهنگسرا برگزار می شود و غیر رقابتی خواهد بود بنابراین جایزه ای نخواهد داشت همانطور که تم و موضوع خاصی هم ندارد.

وی ضمن ابراز خوشبینی نسبت به حمایت مسئولان وزارت ارشاد و اشاره به همکاری خوب مسئولان منطقه عباس آباد و باغ کتاب ، سازمان زیباسازی و سایر نهادهایی که در مسیر ارتقای مجسمه سازی تلاش می‌کنند گفت: امیدواریم به کمک هنرمندان، تیم اجرایی و همه دست‌اندرکاران بتوانیم دوسالانه موفقی را برگزار کنیم.

فضای بسیار مناسب باغ کتاب

مجیدی در ادامه درباره دلایل برگزاری این دوره دوسالانه مجسمه سازی تهران در فضاهای موجود در باغ کتاب اظهار کرد: با بازدیدی که از محل داشتیم متوجه شدیم که امکان استفاده از هر دو فضای موجود و بسیار مناسب داخل و محوطه بیرونی باغ کتاب ببرای ما وجود دارد. بلند بودن سقف و دیوارها و همچنین فضای وسیع محوطه و از جمله مترو تا باغ کتاب، ظرفیت خوبی را در اختیار ما قرار داده است که می توان چیدمان خوبی در آنجا داشت. گرچه تجربه سختی در پیش داریم اما نکات مهمی را برای تجربه‌اندوزی هنرمندان در بر دارد.

برگزاری دوسالانه مجسمه سازی بدون تم و موضوع

در ادامه محمود بخشی درباره کیفیت و تعامل با هنرمندان در دوسالانه هشتم گفت: در واقع ایده اصلی ایجاد تغییرات در دوسالانه، برای ایجاد منظری متفاوت از فستیوال‌هایی مشابه هچون سمپوزیوم ها، نمایشگاه ها و جشنواره های سالانه بود. دوسالانه باید چند قدمی جلوتر از آنها و آوانگاردتر باشد.

وی تشریح کرد: در دوسالانه هشتم بدون موضوع و تم است و در تلفیقی از روش فراخوان و کیوریتوری، روند کار هنرمند مورد توجه قرار می گیرد. یعنی پس از اعلام فراخوان و دریافت پورتفولیوی هنرمندان و شورایی که هنوز اعضای آن مشخص نشدند کیوریتورها را مشخص می‌کنند و در این زمینه اعمال سلیقه شخصی و مرید و مرادی راهی نخواهد داشت. هنرمند خودش مساله را می‌سازد و آن را حل می کند و به این شکل ما تکیه بر جهان‌بینی هنرمند داریم.

روند خلق اثر در کانون توجه ها

محمود محرومی دبیر اجرایی دوسالانه نیز گفت: «روند» کلیدواژه اصلی ما در فراخوان است و از واژه فرآیند به آن رسیدیم چون هم گذشته و هم آینده را در خود دارد. ما به جای کار تمام شده ترجیح می‌دهیم ایده، اتود و ماکت کار را ببینیم و چهار ماه زمان خواهیم داشت که هنرمندان روی ایده‌ها کار کنند و ما نیز روند کارشان را رصد می‌کنیم.

بخشی در ادامه درباره تاکید ارتباط هنرمند با اثرش در دوسالانه هشتم اظهار کرد: ترجیح‌ ما این است به جای اینکه یک مجسمه حاضر و آماده ببینیم، مستندهای تصویری از روند کار هنرمندان ببینیم. حتی به هنرمندان شهرستانی اعلام کردیم روند کارشان را برای ما بفرستند و سعی می‌کنیم پیشرفت کارها را ببینیم و پروسه انجام کار هنری را به معرض نمایش هم می‌گذاریم.

رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران درباره تدوین آیین‌نامه برای دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران گفت: اگر بتوانیم دبیرخانه ثابتی داشته باشیم این مسیر جدی‌تر پیش می‌رود اما این آیین نامه در فضای مدرن شکل گرفته و باید تغییر کند چون ما به دوران هنر معاصر رسیده ایم و باید تغییرات را رصد و لحاظ می‌کنیم. بنابراین به عنوان یک اتفاق خوب، تفکر فرآیندمحور را با رویکرد معاصر خواهیم داشتیم.

بخشی درباره محدودیت در تعداد آثار و نمایش آنها گفت: با توجه به فضای بسیار بزرگی که در اختیار داریم برآورد دقیقی در مورد تعداد مجسمه ها نداریم اما محدودیت ما به دو مساله زمان اجرا و بودجه بر می گردد که سعی می‌کنیم با توجه به مشکلات اقتصادی، از مشارکت‌ها نیز حداکثر بهره را ببریم.

احتمال نمایش آثار شکست خورده

دبیر دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه اگر با آثاری مواجه شویم با آن چیزی که در نظر داشتیم متفاوت است یا در پایان پروسه خلق، شکست بخورند، گفت: تلاش داریم در دوسالانه هشتم پروسه خلق اثر را به نمایش بگذاریم و ممکن است زحمت هنرمند در پایان کار به شکست بیانجامد اما ترجیح من این است با اجازه انجمن این آثار را هم به نمایش بگذاریم.

عباس مجیدی درباره نمایش این آثار نظر مثبت داد و گفت: ماندگاری اثر مهم نیست اما ماندگار ایده برای ما مهم است هنرمند با این آگاهی که اثرش به بینال می‌آید کار می‌کند نه به عنوان اثری که می‌خواهد فروخته شود. انجمن در فرایند انتخاب آثار هیچ دخالتی نمی‌کند و هیئت انتخاب می‌توانند هر تصمیمی بگیرند که چه آثاری را نمایش دهند. اما به نظرمن هم خوب است که آثار شکست‌ خورده و به نتیجه نرسیده نیز در دوسالانه به نمایش درآیند.