منصور نصیری در گفت‌وگو با سارا کنعانی خبرنگار خبرگزاری موج در این باره که آیا انتظار جایزه اصلی بازیگری را برای حضور در نمایش «دشمن مردم» داشته، گفت: راستش را بخواهید فکر می‌کردم جایزه اصلی را ببرم و وقتی صرفا تقدیرنامه به من تعلق گرفت، متعجب شدم. از طرفی می‌دانستم این جشنواره بسیار حرفه‌ای و تخصصی داوری می‌شود. در ادامه اما طی صحبتی که با کیومرث مرادی، استادم که یکی از داوران جشنواره هم بود داشتم به نکته‌ای پی بردم و متوجه اشکال کارم شدم. من متوجه شدم در اجرای جشنواره گاهی کاراکترم به تیپ نزدیک شد و برای اجرای عموم حتما این نکته را لحاظ خواهم کرد. او در ادامه درباره نقش تمرین طولانی در کیفیت بازی توضیح داد: گروه «دشمن مردم» یک دوره زمانی به نسبت طولانی را صرف تمرین کرد و از خطر فرسایشی شدن هم در امان بود، چراکه ما تلاش می‌کردیم در هر جلسه نکته جدیدی یاد بگیریم. بازیگران حرفه‌ای و قدیمی تئاتر معمولا در حالی بر سر تمرین حاضر می‌شوند که تکلیف شان با نمایشنامه معلوم است. ما اما در اولین روزهای تمرین در مقایسه با آخرین روزهای آن برخوردی متفاوت با متن داشتیم، به این دلیل که هر بار به شناخت کامل تری از نمایشنامه می‌رسیدیم. بازیگر نقش دکتر توماس استوکمان در نمایش «دشمن مردم» در خاتمه، به نکته‌ای جالب اشاره کرد و گفت: من از مسوولان و کارگردانان با سابقه تئاتر سوالی دارم؛ چه وقت زمان میدان دادن به جوانان فرا می‌رسد؟ امروز یک بازیگر ۳۰ ساله برای ایفای نقش یک کاراکتر بیست ساله دعوت به کار می‌شود، چراکه تجربه و دانش بیشتری دارد. به نظر منطقی است، اما چرا بازیگر بیست ساله ما نباید در سطح خوبی از دانش و تجربه قرار گرفته باشد؟ آموزش به بازیگران نوجوان را از چه وقت باید شروع کرد؟ در نمایش ما بازیگری به نام بردیا عادلی بازی داشت که کمتر از ده سال سن دارد و به خاطر استعداد تعجب برانگیزش بارها در هنگام تمرین ما را شگفت زده کرد. چرا شرایطی فراهم نمی‌شود تا از این استعدادها به درستی استفاده شود؟ چرا تمهیدی برای این کار نمی‌اندیشیم؟ اجازه دهید یک مثال خنده دار بزنم. فرض بگیریم یک موشک با سالن محل برگزاری جشن شب بازیگر (که همه بازیگران تئاتر در آن حضور دارند) اصابت کند. از فردای آن روز کارگردانان ما برای به صحنه آوردن نمایش‌های خود از چه کسانی استفاده می‌کنند؟ منصور نصیری برای بازی در نمایش «دشمن مردم» به کارگردانی سینا راستگو، از جشنواره تئاتر دانشگاهی باران تقدیرنامه دریافت کرد. او پیش از این در نمایش‌های زیادی از جمله «گلن گری، گلن راس»، «درستکارترین قاتل دنیا»، «تشریفات» و ... بازی کرده است.