به گزارش خبرگزاری موج به نقل از کانون هم اندیشی تعالی و توسعه استان قم، معاون برنامه‌ریزی اداره‌کل آموزش و پرورش استان قم در جلسه این کانون با اشاره به اینکه مطالبه‌گری صحیح و تعریف شده یک خلأ واقعی در فضای استان قم است اظهار کرد: دستگاه‌های اجرایی رسالتهای تعریف شده دارند و فعالیت‌های خود را انجام می‌دهند اما سؤال این است که مطالبه گری وظایف دستگاه‌ها را چه کسی باید انجام دهد؟

به عقیده حسین محمودی، باید سازمان‌های مردم نهادی وجود داشته باشند تا در فضای استان به صورت سازمان‌دهی شده مطالبه‌گری از دستگاه‌ها داشته و عملکرد آنها را بازبینی کنند.

معاون برنامه‌ریزی اداره‌کل آموزش و پرورش استان قم با اشاره به اینکه در بسیاری از کارها نیاز به تفکر سیستمی داریم، افزود: گاهی نیاز است که دستگاه‌هایی که در یک حوزه کار می‌کنند با هم هماهنگ باشند و وظایف را همگام با هم پیش ببرند.

حسین سروش، کارشناس معماری هم در این جلسه با اشاره به مشکلاتی که شهر قم در پروژه‌های عمرانی به آن دچار شده گفت: چاره بسیاری از این مشکلات استفاده از ظرفیت رسانه‌هاست چرا که ممکن است مدیری نخواهد برخی موضوعات کارشناسی را بپذیرد اما اگر اطلاع‌رسانی به مردم شود مردم مطالبه خواهند کرد.

وی با تأکید بر اینکه باید هزینه تصمیمات سلیقه‌ای را در شهر بالا ببریم، افزود: منوریل نمونه بارز تصمیم گیری بدون کارشناسی مدیران است که باید هزینه اینگونه کارها را بالا ببریم.

معمار برجسته قمی معتقد است مشکل در ساختارها و باورهای مدیریتی در استان قم است که هنوز مدیر قبول نمی‌کند که باید از فکر کارشناس استفاده کند.

سعید کاویانی، مدیر پیشگیری از وقوع جرم اداره‌کل دادگستری استان قم هم در این جلسه با اشاره به اینکه در قم تقریباً 10 قرارگاه فرهنگی در حوزه آسیب‌های اجتماعی داریم اظهار داشت: مشکل این است که یک متولی خاصی وجود ندارد و همین موجب موازی کاری شده است.

وی در مسائل عمرانی عدم ثبات مدیریت و تخصصی نبودن تصمیمات را مشکل‌ساز می‌داند و می‌گوید: افرادی می‌آیند و تصمیماتی می‌گیرند که هیچ هزینه‌ای بابت آن نمی‌گیرند.

مدیر پیشگیری از وقوع جرم اداره‌کل دادگستری استان قم با اشاره به اینکه هیچ کس تا به حال محاسبه نکرده که وقتی در 6 ماه سه استاندار عوض می‌شود چه هزینه‌ای برای قم دارد افزود: باید ساز و کاری داشته باشیم تا مشخص شود مدیری از یک استان دیگر آمد و پس از دو سال رفت چه هزینه‌ای به قم وارد کرده و چه تصمیمات درست و غلطی گرفته است. باید از خودمان بپرسیم چرا نباید کسی که به قم می‌آید هزینه تصمیماتش را بپردازد؟

محسن صابری مقدم، کارشناس شهرسازی و دبیر جلسات کانون تعالی و توسعه استان قم هم در این جلسه بزرگترین مشکل را نقش نداشتن مردم در تصمیم‌گیری‌ها و ندیدن نیازهای واقعی آنها دانست.

وی با انتقاد از تصمیم‌گیری در پایتخت برای شهر قم، افزود: زمانی که در سال 74 قم استان شد یک نوزاد نوپا بود. قم الان 21 ساله شده است. تمام مشکلاتی که در قم داریم، مربوط به تصمیم‌گیری‌های قیم مابانه است.

این کارشناس از منوریل و بلوار پیامبر اعظم(ص) به عنوان دو مثال تصمیمات قیم‌مآبانه پایتخت برای قم نام برد و اظهار داشت: این روزها عقلا جمع می‌شوند که این تصمیمات را اصلاح کنند اما نمی‌توانند و تاوان همه اینها را مردم شهر می‌دهند.

وی با اشاره به اینکه 20 سال پیش نظام مهندسی ساختمان استان قم 50 مهندس داشت و امروز چهار هزار و 690 مهندس دارد، گفت: این افراد به شهر و استان کاملاً آگاه هستند اما باید دید چقدر این افراد در طرح‌ها و پروژه‌های شهر مؤثر هستند؟

صابری مقدم یکی از زیرساخت‌های نقش‌آفرینی مهندسان و نخبگان شهر را سمن‌های فکری و مهندسین مشاور دانست و افزود: در استان قم 512 شرکت پیمانکاری داریم اما چهار مهندس مشاور که عمده اینها هم نمایندگی‌های مهندسین مشاور شهرهای دیگر در شهر قم هستند.

وی عدم کادرسازی در ساختار مهندسی و بقیه بخش‌ها از جمله بهداشت و درمان و آسیب‌های اجتماعی و ... را از نقاط ضعف مدیریت استان قم در سال‌های گذشته دانست و گفت: نبود نیروهای تربیت شده بومی در بخش‌های مختلف موجب شده دیگران برای ما تصمیم بگیرند.

وی با بیان اینکه یک عزم و برنامه‌ریزی مدونی باید داشته باشیم تا از سرمایه‌های انسانی استان برای کادرسازی اتفاق بیفتد، اظهار داشت: نکته اینجاست که سرمایه را پل و ساختمان و جاده می‌بینیم و به نیروی انسانی به عنوان سرمایه نگاه نمی‌کنیم.