به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج از شیراز، امروز آغاز دهه کرامت است و زنده نگه‌داشتن کرامت و کریمان اهل بیت(ع) که با میلاد حضرت معصومه(س) آغاز و با میلاد امام رضا(ع)، امام مهربان ما شیعیان خاتمه می‌یابد. اما در میانه این دهه، روز بزرگداشت حضرت احمدبن‌موسی، شاهچراغ(ع) است که جایگاه بسی عظیم میان ما شیعیان و مسلمانان دارد.

اما برای ما شیرازی‌ها، که شهر و استان‌مان ملقب شده به سومین حرم اهل بیت(ع)، یاد کردن از "ام احمد" (س) مادر حضرت شاهچراغ(ع) نه یک یادآوری ساده که یک وظیفه است؛ وظیفه‌ای که حرمت شاهچراغ(ع)، آن را سنگین‌تر می‌کند.

"ام احمد" نام مادر بزرگوار احمدبن‌موسی است که امام موسی‌بن‌جعفر(ع) نیز در وصایا و سخنانش از او با همین لقب یاد نمود. او زنی پارسا و مورد محبت اهل بیت و علاقه زیاد خاندان امام بود.

علامه مجلسی در کتاب مرآه العقول می گوید: «و ام احمد من امهات اولاده و کانت أعقلهن و أورعهن، و اخطاهن عنده و کان یسیر الیها الاسرار و یودعها الامانات»

 ام احمد مادر بعض اولاد آنحضرت بود و او داناترین، پرهیزگارترین و گرامی ترین زنهایش در نزد آنحضرت بود که اسرار خود را به وی می سپرد و اماناتش را نزد او به ودیعه می نهاد.

مادر احمد بن موسی به "ام احمد"  شهرت داشت. امام موسی بن جعفر (ع) نیز در وصایا و سخنانش از او با همین لقب یاد نمود. (احمد با برادرش امام رضا(ع) از دو مادر بودند. نام مادر گرامی امام رضا (ع) تکتم بوده است. او زنی پارسا و مورد محبت اهل بیت و علاقه زیاد خاندان امام بود.)

وقتی هارون‌الرشید فرمان دستگیری امام کاظم(ع) را صادر کرد، از آنجا که ام احمد در بین همسران آن حضرت نزد امام کاظم(ع) احترام و موقعیت ویژه‌ای داشت امام قبل از حرکت به بغداد،‌ ودیعه‌های امامت را – اشیاء موروثی از پیامبر (ص)– به او سپرد و رازهای امامت را فقط به او بیان کرد.

امام در لحظه سفر به سوی بغداد، به ام احمد فرمود: «کل من جائک و طالب منک هذه الامانه فی ای وقت من الاوقات،‌ فاعلمی بانی قد استشهدت و انه هو الخلیفه من بعدی و الامام المفترض الطاعه علیک و علی سائر الناس» (بحار الانوار،‌ علامه مجلسی،‌ ج۴۸،‌ص۳۰۷)

شخصی که به تو مراجعه کرد و این امانت را خواست در هز زمانی که باشد،‌ بدان که من شهید شده‌ام و آن شخص جانشین بعد از من و امام واجب الطاعه بر تو و دیگران مردمان است.

ام احمد که برگزیده و محرم راز امام هفتم بود خود این گونه ماجرای فوق را بیان می‌کند: آن حضرت روزی محرمانه به من فرمود: این امانت را نزد خود حفظ کن. کسی را از آن آگاه نساز تا مرگ من فرا رسد. چون من درگذشتم، هر کس از فرزندان من نزد تو آمد و آن را مطالبه کرد،‌ به او تحویل بده و بدان که من از دنیا رفته‌ام. اکنون به خدا نشانه‌ای که آقایم فرموده بود ظاهر شد. امام رضا (علیه السلام) آن امانت را گرفته و همه را دستور به خویشتن داری داد تا این که خبر شهادت امام هفتم به مدینه رسید... روزها شمردیم و حساب کردیم معلوم شد که همان وقتی که امام رضا (علیه السلام) برای خوابیدن نیامد آن حضرت به شهادت رسیده بود. (اصول کافی،‌ ج۲)

مدت چهار سال امام کاظم(ع) در زندان بود و امام رضا(ع) در این مدت شب‌ها در خانه این بانوی بزرگوار می‌خوابید. شیخ کلینی به سند خود از خدمتکار خانه امام موسی بن جعفر(ع) نقل می‌کند که آنگاه که «ابو ابراهیم،‌ موسی بن جعفر (ع) را به سوی بغداد می‌بردند،‌ آن حضرت به فرزندش، ‌امام رضا(ع) دستور داد تا شب‌ها در منزل ام احمد (س) بخوابد.» مسافر می‌گوید ما هر شب بستر امام رضا(ع) را در دهلیز خانه می‌انداختیم و آن حضرت بعد از صرف شام در آنجا می‌خوابید و صبح به خانه خویش می‌رفت. و اینگونه بود که این زن به "امین ولایت" معروف شد.

یک شب که بستر حضرت را انداخته بودیم حضرت نیامد. اهل خانه نگران و هراسان شدند و ما نیز از نیامدن آن حضرت سخت پریشان شدیم. وقتی روز شد،‌آن حضرت به منزل آمد و فرمود: «هر آنچه پدر به تو سپرده بیاور.» ام احمد بی‌درنگ فریادی کشید و سیلی بر رخسارش زد و گریبانش را درید و گفت: به خدا مولایم وفات کرد. حضرت رضا(ع) مانع گریه و زاری او شد و فرمود: مبادا سخنی بگویی و آن را اظهار کنی تا خبر شهادت پدرم به حاکم مدینه برسد. آنگاه ام احمد زنبیلی را با دو یا چهار هزار دینار نزد ایشان آورد و به امام رضا(ع) تحویل داد.

پس از شهادت امام هفتم(ع) اولین کسی که با وی بیعت نمود،‌ ام احمد بود. مردم مدینه نیز برای عرض تسلیت به خانه ام احمد مراجعه می‌کردند و این همه دلایلی آشکار بر شخصیت والای این بانو است.

وقتی از سه‌راه طالقانی وارد خیابان طالقانی می‌شوم، از برخی از مغازه داران سراغ این بقعه را می گیرم اما گویی بار اولی است که این نام را می شنوند.

در کوچه پس‌کوچه‌های محله قدیمی شهر شیراز و تقریبا روبروی وکیلیه و بازارهای پر زرق و برق شهر، پارکینگ بزرگ طبقاتی طالقانی در خیابان فرهنگ چند سالی است که پذیرای همشهریان و میهمانان این شهر زیارتی – سیاحتی است و کنار این پارکینگ بزرگ،  حدود ۲۵۰ متری شمال حرم شاهچراغ اتاقکی آجری یکه و تنها بدون حفاظ و حریم پا برجاست.

اینجا آرامگاه مادر شاهچراغ (ع) مشهور به "ام احمد" است؛ بقعه ای غریب و تنها که کمتر کسی در شیراز از وجود آن مطلع است. حتی شیرازی‌هایی که مرتب از این پارکینگ استفاده می‌کنند. اتاقکی که وسط آن مقبره مادر شاهچراغ(ع) است، بیش از ده متر مساحت ندارد، کنار بقعه می ایستم و فاتحه ای می خوانم.

خادم پیر و مهربان آرامگاه با شوق از من می خواهد تا از بنای بیرون آرامگاه و سر در آن عکس بگیرم، شاید دیگران هم از این بقعه خبردار شوند. شیراز نام و جایگاه خود را از حرمت حرم مطهر شاهچراغ (ع) دارد و مردم از سراسر کشور برای زیارت حرم این بزرگوار به شیراز می آیند. همچنین مسلمانان کشورهای حاشیه خلیج فارس به احمد بن موسی (ع) عشق و علاقه خاصی دارند و به حرمت آن به این شهر سفر می کنند اما کسی از آرامگاه مادر این بزرگوار مطلع نیست!

شنیده بودم و حتی دو سه سال پیش گزارشی از گسترش و ساخت این حرم کار کرده بودم؛ اما هنوز تغییری نمی‌بینم.

البته در خیابان نمازی شیراز به موازات این خیابان، آرامگاه دیگری منتسب به پسر شاهچراغ (ع) است که آن نیز نیاز به توجه و نگهداری دارد. حاج حبیب باز هم می‌گفت: آرامگاه خادمه شاهچراغ (ع)، آبش خاتون، کسی که اولین گنبد و بارگاه را برای این حرم مطهر ساخت بدلیل بی توجهی‌ها به مخروبه‌ای تبدیل شده است و کسی پاسخگو نیست.

از خادم حرم، سراغ کسی را می‌گیرم که بتوانم در مورد توسعه و ساخت با او صحبت کنم و او حجت‌الاسلام قاسمی را به من معرفی می‌کند. قبلا با رییس اداره اوقاف منطقه در اینمورد صحبت کردم و فقط ابراز امیدواری کرده بود که به زودی ساخت و ساز اغاز شود. اما پس از چند سال...

با حجت‌الاسلام قاسمی که خود را مسئول هیأت امنای حرم ام احمد معرفی می‌کند تماس گرفتم. او می‌گوید: از سال ۹۰ که متوجه وضعیت نامناسب بقعه شدیم تصمیم گرفتیم کاری انجام دهیم و از همان زمان با مدیرکل اوقاف وقت، حجت‌الاسلام محمدزاده هماهنگ شدیم و فعالیت خود را شروع کردیم.

وی اولین قدم را خرید خانه‌های اطراف دانست و افزود: با همکاری شهرداری شیراز سه خانه خریداری و تخریب شد.

مسئول هیأت امنای حرم ام احمد (س) تصریح کرد: نقشه حرم توسط بهترین شرکت‌هایی که معماری سنتی انجام می‌دهند تهیه شد و بعد از آن نوبت به تایید میراث فرهنگی رسید که به دلیل شرایط و ضوابط مدتی طول کشید تا در این مرحله به نتیجه برسیم و نقشه‌های تأیید شده به شهرداری ابلاغ شد. در این مرحله هم برای گرفتن پروانه ساخت مدتی طول کشید و جلب رضایت بین میراث فرهنگی و شهرداری حدود سه سال طول کشید و در سال ۹۵ پروانه ساخت را گرفتیم.

حجت‌الاسلام قاسمی ادامه داد: در طول مدت سه سال پیگیری مجوزات لازم برای ساخت و ساز، افراد خیر و ادارات ذی‌ربط وعده‌ کمک‌هایی دادند اما اداره کل اوقاف، متعهد شده بود ۵۰۰ میلیون تومان به عنوان کمک نقدی بدهد که پس از گرفتن پروانه ساخت، وضعیت مالی اوقاف بهم ریخت و این کمک را مرحله به مرحله می‌دهد.

این مقام مسئول افزود: افراد خیر هم به علت وضعیت بد بازار امکان کمک‌های پیش‌بینی شده را ندارند و از سال گذشته تا کنون به دلیل کمبود مبلغ اولیه، نشد که کار شروع شود.

وی با بیان اینکه جدیدا اوقاف باز هم کمک نقدی خود را به ساخت این بقعه شروع کرده، ابراز امیدواری کرد که تا یکی دو ماه آینده کلنگ‌زنی و ساخت اغاز شود.

مسئول هیأت امنای حرم ام احمد (س) هزینه لازم برای ساخت کامل این مجموعه را اگر پول نقد در اختیار باشد بدون احتساب تورم حدود ۱۱ میلیارد برآورد کرد که طی پنج سال به بهره‌برداری برسد.

حجت‌الاسلام قاسمی خاطرنشان کرد: برای معرفی بهتر و بیشتر حضرت احمدبن‌موسی(ع) و مادر بزرگوار ایشان پیش بینی تولید یک سریال ۱۴ قسمتی در دست کار است که امیدواریم با تولید و پخش این سریال و شناخت بیشتر ام احمد (س)، حمایت و مشارکت در ساخت بقعه ایشان هم بهتر شود.

به امید همکاری ادارات ذی‌ربط و خیرین در ساخت و ساز این بقعه متبرکه. باشد که اینگونه، کمی از ارادت و دین خود را به این بانوی بزرگوار ادا کرده باشیم.