به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری موج، وقتی «دونالد ترامپ» در ژانویه ۲۰۱۷ وارد کاخ سفید شد، بی‌درنگ از تعیین خطوط قرمز جدید برای توسعه‌طلبی‌های نظامی کره شمالی سخن گفت و رویه دولت‌های پیشین آمریکا برای کاهش تنش از طریق مذاکره در قبال پیونگ‌یانگ را بی‌فایده و دارای نتیجه عکس دانست. از سوی دیگر «کیم جونگ اون»، رهبر کره شمالی نیز در تلاش برای آزمودن آستانه تحمل دولت جدید و نیز نشان دادن واکنش مناسب به تهدیدات ترامپ، دور جدیدی از آزمایش‌های موشکی را در دستور کار قرار داد.

در پی چند مورد آزمایش موشکی، کابینه آمریکا بار دیگر دولت‌های پیشین این کشور را به اهمال‌کاری و عقب‌نشینی در برابر کره شمالی متهم کرد و بر لزوم ورود کشورهای مختلف و نیز شورای امنیت برای وضع تحریم‌های جدیدی علیه پیونگ‌یانگ تأکید نمود. ترسیم چند خط قرمز جدید برای کره شمالی نیز نتوانست این کشور را وادار به عقب‌نشینی از آزمایش‌های موشکی کند. آزمایش‌های موشکی بعدی با جسارت بیشتری اتفاق افتاد و حتی موشک‌های پیونگ‌یانگ از فراز ژاپن عبور کردند.

تداوم یافتن آزمایش‌های موشکی کره شمالی باعث شد با وجود همه موانع و اختلاف‌نظرهای موجود میان ژاپن و کره جنوبی با ترامپ رفته‌رفته «بلوک ضد پیونگ‌یانگ» در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ نیز فلسفه وجودی قوی‌تری پیدا کند. اتخاذ استراتژی واحد، برگزاری مانورهای نظامی، ارسال رزم‌ناوهای آمریکایی به آب‌های منطقه و نیز توسل به آزمایش‌های موشکی مشابه، به‌عنوان گزینه‌های دیگر در کنار افزایش تحریم‌ها در دستور کار قرار گرفت. از سوی دیگر ترامپ نیز درگذر زمان به تشدید جنگ لفظی با کیم جونگ اون پرداخت و کار را به‌جایی رساند که در سخنرانی مجمع عمومی از «نابودی کامل کره شمالی» در صورت لزوم سخن به میان آورد.

افزایش احتمال درگیری نظامی

ادامه پیدا کردن بحران پای روسیه و چین را نیز به ماجرا کشاند؛ از آنجا که حدود ۸۰ درصد مبادلات اقتصادی کره شمالی تنها با چین به انجام می‌رسد، وضع تحریم‌های بین‌المللی و نیز تحریم‌های یک‌طرفه آمریکایی و حتی اروپایی تأثیر چندان چشمگیری بر این کشور نخواهد داشت. به‌این‌ترتیب تنها این کشور تنها در صورتی زیر فشار مستقیم تحریم قرار می‌گیرد که چین نیز به بلوک تحریمی بپیوندد. از سوی دیگر روسیه نیز که عمدتاً به‌عنوان حامی پیونگ‌یانگ شناخته می‌شود و بارها در بی‌اثر کردن تلاش کشورهای غربی در شورای امنیت به نفع این کشور وارد عمل شده نیز به دلیل تداوم یافتن آزمایش‌های موشکی، مجبور شد مواضع خود را تعدیل کند. مسکو و پکن همچنین مجبور شدند با چند قطعنامه ضد کره شمالی در شورای امنیت موافقت کنند، در همین راستا پکن حتی تحریم‌هایی نیز علیه پیونگ‌یانگ وضع کرد که این امر در تاریخ دو کشور بی‌سابقه بوده است.

درحالی‌که انتظار می‌رفت ورود مسکو و پکن به بلوک حامی مهار پیونگ‌یانگ، تنش‌ها نسبتاً فروکش کند، این کشور به آزمایش‌های موشکی خود ادامه داد و اعلام کرد که باوجود همه فشارها عقب‌نشینی نخواهد کرد. به بیان برخی ناظران فشارها بر پیونگ‌یانگ به نحوی است که باعث می‌شود این کشور به‌جز توسل به جنگ گزینه دیگری در اختیار نداشته باشد ازاین‌رو ممکن است اقدامات اصطلاحاً «بازدارنده» آمریکا، ژاپن و کره جنوبی می‌تواند نتیجه عکس دهد.

افزون بر این درحالی‌که پیش‌تر برخی ناظران تهدیدات واشنگتن علیه پیونگ‌یانگ و نیز پاسخ‌های این کشور به تهدیدها را یک «فوتبال دیپلماتیک» ارزیابی می‌کردند که بیشتر مصرف داخلی و برای عقب نماندن از ادعاهای رقیب طرح می‌شود، سطح تهدیدات رفته‌رفته به حدی رسیده که فراتر رفتن بیش از آن به معنای آغاز جنگ خواهد بود. ترامپ در جدیدترین تهدیدات خود علیه این کشور اعلام کرده مذاکرات با کره شمالی هرگز مفید نبوده است و فقط یک راه‌حل هست که جواب می‌دهد! در واکنش به این اظهارات، رهبر کره شمالی نیز گفت: «تسلیحات اتمی کره شمالی یک بازدارندگی قوی برای تأمین امنیت و صلح در شبه‌جزیره کره و شمال شرق آسیا در برابر امپریالیسم آمریکا است.»

در همین راستا امروز «باب کورکر»، سناتور پرنفوذ جمهوری‌خواه، ترامپ، را متهم کرد که با تهدید بی‌پروای دیگر کشورها ایالات‌متحده را به‌سوی خطر قرار گرفتن «در مسیر جنگ جهانی سوم» هدایت می‌کند. بسیاری معتقدند که فاز بعدی تهدیدهای دو طرف به درگیری نظامی خواهد انجامید.