عطیه محمدی-خبرگزاری موج؛ خانه تاریک است و تنها یک چراغ قرمز و صدای موسیقی متال بلند، هم چشم را اذیت می کند و هم گوش را. سه نفر گوشه ای مشغول کشیدن گل و دو دختر هم نشسته روی مبل مشغول صحبت تا نوبت آن ها شود. هر چند دقیقه یکبار هم «خشایار» را صدا می زنند و نظرش را در مورد طرحی که انتخاب کرده اند می پرسند. دیوارهای خانه پرشده از عکس های بدن های عریان با نقش هایی از خالکوبی و قفسه هایی که مخصوص نگه داری شیشه های مشروب برای مشتریان است. زیر نور چراغ قرمز هم یک میز در کنار رایانه و دستگاه خالکوبی است و پسری جوان مشغول کشیدن طرح در پشت رایانه.

تتو یکجور اعتیاد است

نامش خشایار است و متولد ۷۴. خانه ی مجردی اش در غرب تهران را طی چند سال اخیر به محل کارش یعنی همان خالکوبی و تتو تبدیل کرده است. شلوار کوتاه و رکابی برتن کرده تا بدن خالکوبی شده خودش را به عنوان نمونه برای مشتریانش قرار دهد. بعد از چند دقیقه بالاخره نوبت دو دختر نوجوان می شود. مونیکا و لیان ۲۱ ساله از مشتری های قدیمی خشایار هستند و به گفته خودشان دوماه یکبار برای زدن طرح جدید اینجا می آیند.

آنها می گویند ما به خشایار اعتماد کافی داریم و از اینکه برای برخی از طرح ها  مجبور به برهنه شدن بشویم ترسی نداریم. مونیکا طرحی که برای دست خود انتخاب کرده را به خشایار نشان می دهد و از علاقه اش به تتو می گوید:«تتو یک جور اعتیاد است. وقتی یکبار امتحان کردی دیگر دلت می خواهد قسمت های دیگر بدنت را نیز طرح هایی که دوست داری تتو بزنی».

مونیکا در یک سال گذشته علاوه بر کمر و گردن و ساق پایش، دو آرنج و انگشت دستش را هم تتو کرده و هزینه این ها تا به الان بیش از یک میلیون تومان شده است. خشایار می گوید میانگین قیمت تتو بستگی به اندازه و طرح آن دارد و طرح های کوچک از ۷۰ تومان شروع می شود به بالا. «بعضی طرح ها برای یکی از دست ها به ۵ میلیون تومان  و یا طراحی و تتو بر کل بدن به قیمت هایی بالاتر از این می رسد».

لیان می گوید تتو کردن علت خاصی ندارد و از یک جایی به بعد این کار صرف زیبا شدن بدن نیست. یک وقت هایی در گروه رفقا یک جور رقابت است. هرکسی تتوی بیشتر و جذابتری داشته باشد باحالتر و خفن تر است. ماهم چند ماه یکبار پول هایمان را جمع می کنیم و یا با خشایار صحبت کرده و قسطی به او پرداخت می کنیم تا طرح مورد علاقه مان را بتوانیم تتو بزنیم.» لیان و مونیکا هر دو، سه سال است که در کافی شاپ مشغول به کار هستند.

قانونی شدن سالن های تتو، ایجاد رقابت سالم میان طراحان

«حسین» از تتو کارهای معروف تهران است. سالنش در شرق تهران در خانه ایست که به همراه پدر و مادرش زندگی می کند. همین سبب شده که حسین نوع  مشتری و سالم بودن فضا برایش اولویت و مهم باشد. او تتو را یک کار هنری می داند و با عشق و علاقه طراحی و بعد از آن فیلم و عکس می گیرد و شروع به تتو می کند. وقتی صحبت از سالن های غیر قانونی و فضای نامناسب آن ها می شود می گوید: یک سری از تتو کارها طرز فکرشان این است که باید خیلی لباس های نامتعارف و تیپ های عجیب و غریب بزنند و در فضاهایی مخوف با صدای موسیقی متال یا راک  کار کنند. در صورتی که سه چهار نفر اول تتو در دنیا که پیشرو و مدرس در این زمینه هستند تیپ های بسیار ساده ای می زنند و حتی یک تتو هم بر بدنشان ندارند. به طوریکه آدم آنها را در خیابان ببیند فکر می کند یک کارمند یا معلم ساده هستند. من خیلی دوست دارم این کار قانونی شود زیرا می توانم مغازه مخصوص این کار بزنم و از وزارت بهداشت مجوز بگیرم و با دیگر مغازه های تتو به رقابت بیفتم و این رقابت وارد این صنف می شود و دیگر مانند الان هرکسی نزد بچه محلش برای این کار نمی رود». حسین این روزها رقابت را در فضای مجازی و تعداد فالورها می داند.

حسین معتقد است وقتی کاری غیر قانونی باشد جذاب می شود و همین علت زیاد شدن هر روزه این سالن هاست.«در تهران هرماه حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر این کار را یاد می گیرند اما ماه بعد تعداد آنها به ده نفر می رسد. چون از بیرون این کار آسان است و درآمدزا. اما وقتی داخلش می شوند می بینند از پس سختیش بر نمی آیند، رهایش می کنند».

قهوه خانه های جنوب تهران، پاتوق مشتری های تتو

همانقدر که سالن های غیر قانونی تتو در خیابان های فرشته  و الهیه در حال افزایش و مورد استقبال پسران و دختران است در پایین شهر هم  در کوچه پس کوچه های سه راه آذری و جوادیه و میدان شوش هم تتو با مدل هایی متفاوت تر و قیمت هایی ارزان تر در خانه های مجردی افراد درحال برپاییست. خانه هایی که عمدتا استعمال و خرید و فروش مواد مخدر در آنها به راحتی انجام می شود با این تفاوت که  افرادی که خالکوبی و یا تتو دارند در نگاه مردم و یا نیروی انتظامی به افراد مجرم نزدیکتر  هستند و هرچند وقت یکبار در پاتوق های مانند قهوه خانه ها می روند و افرادی  که تتو بر بدنشان دارند را جمع کرده مسابقات جام جهانی

و به بازداشتگاه می برند و پس از  بررسی سوابقشان در صورتیکه مشکلی نداشته باشند آزادشان می کنند.

جام جهانی و افزایش استقبال از تتو

وقتی حسین از افزایش آمار افرادی که این روزها خواهان کشیدن تتو بر بدنشان هستند می گوید به فستیوال تتوی چند روز دیگر که تمام دنیا آن را مشاهده می کنند اشاره می کند. «مسابقات فوتبال جام جهانی». فستیوالی که تمام بازیکنانی که از طرفداران تتو هستند تتوی خود را تازه کرده و طرح جدید زده اند. همان هایی که نام سلبریتی دارند و طرفدارانشان چه در داخل چه در خارج منتظر هرگونه حرکتی از آن ها هستند تا خود را شبیه آن ها کنند. حسین می گوید در خلال بازی ها و پس از آن ها بیشترین مشتری های طراحی تتو مطابق طرح بازیکن ها را دارم.

مشتری های مناسبتی

حسین می گوید برخی مشتری هایش افرادی جالب و عجیب هستند. مشتری های مناسبتی، که برای مهمانی های خاص که شب دعوت هستند روز قبلش می آیند و درخواست طرح تتو می کنند  تا در آنجا کم نیاورند و دست خالی به مهمانی نروند.

او می گوید مشتریانی که نام نامزد یا دوست دخترشان را می خواهند تتو کنند بسیار زیاد است «برخی افراد عاشق پیشه هستند که اسم شخص موردنظرشان را  تتو می کنند و اکثر همان افراد بعد از مدتی آن رابطه را قطع می کنند و می ماند او و یک اسم بر بدنش. فردی بود که نام حدود ۶ نفر از دخترانی که دوست داشت را تتو کرده بود و هرکدام که تمام شده بود با تتو رویش خط کشیده بود».

حسین عاشق کارش است و آن را یک هنر می داند که برخی از تتو کارها با تخلفاتی که در سالن هایشان دارند انجام می دهند در حال ضربه زدن به آن هستند. او بخاطر علاقه اش به این کار خط قرمزهایی را برای خود و کارش مانند عدم ورود دختران، عدم استعمال مواد مخدر و طراحی اشکال فراماسونری قرار داده است تا بتواند با آرامش به طراحی تتو بپردازد.

خطر سالن های غیرقانونی و بی توجهی مسئولین

 تعداد سالن های غیرقانونی که با چنین خطوط قرمزی در حال فعالیت هستند آنقدر کم هستند که طی انجام این گزارش توانستیم تنها یکی  ازآن ها را پیدا کنیم. این روزها سالن های غیر قانونی تتو که عمدتا خانه های مجردی در کوچه پس کوچه های تهران محلی برای فعالیتشان است میزبان دختران و پسران با سنین کم و به صورت مختلط هستند که هیچ گونه عبایی از برهنگی بدن برای طراحی تتو در زیر دست این افراد ندارند. افرادی که بسیاری از آن ها برای تمرکز در کارشان از مواد مخدر و مشروبات الکلی استفاده می کنند و بهداشت دستگاه طراحیشان هیچ گونه تضمینی برای عدم انتقال بیماری ایدز یا هپاتیت را به مشتری نمی دهد.  خانه هایی که هر لحظه امکان بروز اتفاقی در آن ها وجود دارد، خانه هایی بی نام و نشان با فعالیت های خارج از عرف جامعه و حتی گاهی خانه هایی برای ارتکاب جرم؛ حال باید پرسید علت افزایش بی رویه این مکان ها چیست و آیا نظارت کافی برای جلوگیری از رشد قارچ گونه ی این مراکز وجود دارد؟ آیا نمی توان با نگاهی به آینده و برای جلوگیری از افزایش انواع جرم در این مراکز زیر زمینی و همچنین جلوگیری از انتقال بیماری هایی که شاید به دلیل عدم رعایت بهداشت دستگاه در سالن های تتو غیر قانونی منتقل شود، راه را برای قانونی کار کردن آن ها باز کرد؟