به گزارش خبرگزاری موج از فارس، سرهنگ دوم پاسدار مجید بامر معاون سیاسی سپاه فجر فارس در یادداشتی به مناسبت چهلمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی نوشت: مردم با آگاهی و بصیرت سیاسی در راستای مقابله با فتنه های احتمالی دشمن آمادگی لازم را دارند تا بار دیگر با خنثی سازی توطئه های دشمن در راستای عبور از بحران ها و ثبات در کشور همیشه در صحنه حضور داشته باشند.

متن این یادداشت به شرح زیر است:

اگر ما بتوانیم یک بحث منسجم و درست از سه مقطع تاریخی خرداد ۸۷ و خرداد ۸۸ و خرداد ۸۹ داشته باشیم، که چگونه امنیت ملی ما رشد کرد و سقوط کرد ، حوادث  را هم به خوبی میتوانیم تحلیل کنیم .

خرداد ۸۸ شرایط داخلی ما بسیار با ثبات بود و هیچ کس نمی توانست پیش بینی کندکه سال ۸۸ چه اتفاقی رخ خواهد داد و جامعه به آشوب و بلوا کشیده بشود و دولت وقت هم امید نسبتا خوبی در افکار عمومی داخلی ایجاد کرده بود که انسجام و پیوند مناسبی هم بین دولت و ملت و هم بین دولت و حاکمیت بوجود آمده بود .

تا آن مقطع تاریخی ۵ قطعنامه تحریمی هم گرفته بودیم و تحریم هایی بر علیه ما اعمال شده بود و ارزیابی آمریکاییها این بود که این تحریمهایی که علیه جمهوری اسلامی اعمال کرده اند بر اساس شاخصهایی که داشتند تا به حال به نتیجه نرسیده است . یعنی روزی که آمریکاییها اولین قطعنامه ای که صادر کردند ما ۱۶۴ ماشین ساتریفیوژ داشتیم (در فوریه سال ۲۰۰۷) و روزی که آخرین قطعنامه را صادر کردند ۸۰۰۰ ماشین سانترفیوژ داشتیم و آنها به این نتیجه رسیدند که اعمال تحریم ها بر علیه ایران باعث تغییر رفتار ایران نشده است و رژیم تحریم ها کارآمدی نداشته است .

نتیجه این بود که خرداد ۸۷ آقای خاویر سولانا مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا به تهران آمد و نامه ای آورد که به آن (نان پی پر یا سندهای غیر رسمی) می گویند، و اینجور نوشته بود که ما میخواهیم با شما مذاکره کنیم و برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران دشمن با پای خودش آمده و میگوید ما میخواهیم با شما مذاکره کنیم. چون در گذشته می گفتند تا زمانیکه شما برنامه غنی سازی اورانیوم را تا حد قابل راستی آزمایی تعلیق نکنید و آژانس آن را تایید نکند با شما حرف نمیزنیم . اما در این مقطع زمانی آمدند و گفتند شما لزومی ندارد برنامه غنی سازی را تعطیل کنید فقط آن را فریز کنید و در همین اندازه بیشتر نکنید و ثابت نگه دارید و آقای سولانا گفت ما نه تنها در مورد هسته ای بلکه در مورد عراق و افغانستان هم می خواهیم با شما مذاکره کنیم و در اوضاع این کشورها با ما کمک کنید. این وضعیت و اقتدار ما بود که دشمن برای ما رسما کاغذ فرستاد و تلویحا گفت که فشارهایی که به شما آوردیم جواب نداده و اوضاع  ما هم در منطقه خراب است ، وضعیت داخلی خوبی هم دارید و می خواهیم با شما مذاکره کنیم .

این درخواست سولانا منجر شد به مذاکرات ژنو۱ اول اکتبر ۲۰۰۸ میلادی یعنی پاییز ۸۷ ، مذاکرات بین ایران و ۱+۵ برگزار شد که آمریکا برای اولین بار نماینده خودش بنام ویلیام برنز قائم مقام سیاسی وزارت خارجه در آن نشست شرکت کرد .

و در آن مذاکره مقرر شد یک ماه بعد یعنی اول نوامبر۲۰۰۸ جلسه بعدی برگزار شود .هیئت مذاکره کننده ای که با پای خودشان آمدند و گفتند میخواهیم مذاکره کنیم و مشکلاتمان را حل و فصل کنیم ، رفتند و پشت سرشان  هم نگاه نکردند و وقتی در موعد مقرر با آنها تماس گرفته شد که چرا نیامدید ، هر روز بهانه ای می آوردند و از آمدن سرباز می زدند و حتی دیگر تلفن های ما را هم جواب نمی دادند . دلیل چرایی رفتن و نیامدن آنها در آن زمانی کسی نمیدانست و امکان ارایه تحلیل درست نبود .

یعنی علنا تحلیل گران آمریکایی گفتند که اصلی ترین دلیلی که مذاکرات ژنو۲ که قرار بود یک ماه دیگر برگزار شود یکسال بعد برگزار شد ، این بود که پیغامهایی از ایران به آمریکا رسید و آمریکا متقاعد شد که به جای اینکه انرژی  خود را صرف مذاکره با تیم ایرانی آن هم از موضع ضعف بکند ، باید انرزی خودش را صرف تبدیل کردن انتخابات ایران به یک کودتا بکند

برآورد آمریکائی ها که آن طرف دنیا برای ما نقشه می کشند از معادلات قدرت در داخل ایران هست . مهمترین متغییری که تعیین کننده است، صحنه داخلی ایران است . بر این اساس تصمیم گیری می کنند که وضعیت داخلی ما و اقتدار ملی ما چگونه است .

مذاکراتی که قرار بود اول نوامبر ۲۰۰۸ برگزار شود یکسال بعد یعنی اکتبر ۲۰۰۹ برگزار شد . و در این یکسال تمام انرژی و امکاناتشان را صرف بحران در انتخابات ایران کردند آما به محض اینکه احساس کردند شرایط داخلی آنجوری که میخواهند پیش نمیرود و خیابان ها در حال خلوت شدن هست و حماسه ۹ دی میثاق مجدد امت با امام جامعه شکل گرفت و طومار فتنه در هم پیچید، سر و کله تیم مذاکره کننده پیدا شد و گفتند مجددا آماده مذاکره هستیم. اما این مذاکره دیگر هدف مذاکره و حل و فصل مشکل نبود بلکه هدف اختلاف و افزایش بهم ریختگی سیاسی در داخل ایران بود .

خانوم کلینتون وزیر خارجه وقت در مصاحبه خودش گفت جریانات پس از انتخابات ایران آنچنان محیط سیاسی ایران را بهم ریخته که ایران قادر به گرفتن هیچ تصمیم استراتژیکی در حوزه امنیت ملی نیست. یعنی آمریکائیها وقتی از بهم ریختگی اجتماعی نا امید شدند، رفتند در فاز ایجاد بهم ریختگی سیاسی و آنهم این بود که در بحث هسته ای پیشنهاد مبادله سوخت را مطرح کردند و گفتنداین پیشنهاد در هیئت حاکمه ایران اختلاف ایجاد میکند ، که بحثش مفصل است و مجال توضیح نیست . که در این زمینه هم آمریکائیها نا امید شدند .

در سال ۸۹ یک سال بعد از انتخابات و فتنه، آمریکائیها گفتند نه تحریم جواب داده ، نه آشوب و نه بهم ریختگی سیاسی لذا تصمیم آنها بر این شد که باید تغییر محاسبات در ایران شکل بگیرد و آن هم با فشارهای ترکیبی ، یعنی هم تحریم ، هم تهدید و هم مذاکره و محاسبات هیئت حاکمه و افکار عمومی را بهم بریزیم و تغییر بدهیم .

در خرداد ۸۹ سنگین ترین تحریم ها را بر علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کردند که در واقع خیانت فتنه گران به این سرزمین این بود که دشمن را به اشتباه محاسباتی انداخته و موجبات تحریم های بیشتر و فشل شدن برنامه هسته ای ایران شدند و در واقع فتنه ۸۸ زمینه ساز تحریم های سنگین اقتصادی بر علیه ایران شد.

دشمن بدنبال فتنه انگیزی مجدد است و چون در سال ۹۷ موفق به ایجاد بحران نشد برای سال ۹۸ برنامه ریزی می کند و تنها امید آنها هم به آشوب کشیدن داخل است وبرنامه دشمن بهم ریختگی اوضاع سیاسی و اجتماعی ست. و گزینه نظامی شوخی بیش نیست و آمریکا قادر به جنگ سخت نمی باشد.

لذا مردم عزیز جامعه با آگاهی و بصیرت سیاسی در راستای مقابله با فتنه های احتمالی دشمن آمادگی لازم را دارند تا بار دیگر با خنثی سازی توطئه های دشمن در راستای عبور از بحرانها و ثبات در کشور همیشه در صحنه حضور داشته باشند و در چهلمین سالگرد انقلاب در ۲۲ بهمن اقتدار ملی را به نمایش خواهند گذاشت.