در گفتگو با موج عنوان شد:
خاطرات وحید موساییان با حسین محب اهری / چرا محب اهری یک هنرمند حرفه ای بود
وحید موساییان گفت: با توجه به تجربه خوبی که داشتم، واقعا می خواستم که حسین محب اهری در آثارم و هر فیلمی که می ساختم حتما حضور داشته باشد و فکر می کنم از این به بعد، برای من هم کار هم بسیار سخت خواهد بود.
وحید موساییان در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج در مورد تجربه همکاری با مرحوم حسین محب اهری گفت: کسانی که با آقای محب اهری و به خصوص در مقام کارگردان کار کرده باشند، میدانند که این هنرمند چقدر میتوانست در یک پروژه اثرات مثبتی داشته باشد. فکر میکنم حضورش، شخصیتش، دانش و آگاهی نسبت به آن کاری که انجام می داد باعث می شد تا هر کارگردانی که با ایشان کار کرد تنها به یک کار بسنده نکرد و اگر شما نگاه کنید می بینید که این همکاری به چندین کار رسید.
وحید موساییان نویسنده، کارگردان و تهیه کننده سینمای ایران تجربه سه همکاری در فیلم های گلچهره، فرزند چهارم و وقتی برگشتم را با مرحوم حسین محب اهری دارد و از این منظر او رکورددار است.
تماشای فیلم وقتی همه خوابیم دلیل همکاری با محب اهری
وی افزود: من هم از این ماجرا مستثنی نبودم. در واقع در ابتدا وقتی که با آقای محب اهری آشنا شدم و قرار شد که در فیلم گلچهره باشند، شاید یک تردیدهایی برای من وجود داشت برای اینکه ایشان قرار بود نقش بسیار متفاوتی را در این فیلم بازی کند. با توجه به اینکه ذهن من نسبت به ایشان در نقشهایی با رگه های طنز و کمدی پیش زمینه ای داشت، شاید این نگرانی برای من وجود داشت که آیا این نقش متفاوت به خوبی از کار در می آید یا نه.
کارگردان فیلم سینمایی گلچهره افزود: البته پیش از آن، من توانمندی ایشان را در فیلم ما همه خوابیم، دیده بودم، گرچه معتقدم که متفاوت بودن برای کسی که در کنار آقای بیضایی کار کند، خیلی دور از انتظار نیست. من آن فیلم و نقش آقای محب اهری را هم خیلی دوست داشتم و شاید حضور آقای محب اهری در فیلم گلچهره هم نتیجه تماشای فیلم وقتی همه خوابیم بود.
موساییان افزود: اما وقتی خود ایشان در قالب نقش یک فرد متعصب و یکی از اعضای طالبان در این فیلم قرار گرفت، من متوجه شدم که چقدر آقای محب اهری برای اجرای نقشی که در خور ایشان باشد، میتواند انعطاف داشته و توانمند عمل کند. این تجربه خوبی که با هم داشتیم، باعث شد که در دو فیلمی که بعد از آن ساختم هم، ایشان حضور داشته باشد و قطعا اگر فیلم چهارمی را هم میتوانستم بسازم که ایشان در آن حضور داشته باشند، حتما این کار را میکردم.
حسین محب اهری یک هنرمند حرفه ای بود
وی در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه، آیا برای یک کارگردان، همکاری با حسین محب اهری که هم نویسنده، هم کارگردان و هم بازیگر بود، سخت نبود گفت: آقای محباهری یک هنرمند حرفه ای بود و وقتی که در مقابل دوربین شما قرار می گرفت، تنها به عنوان یک بازیگر بود و فکر نمیکرد که چون من قبلا کارگردانی کردهام، این نقش را به واسطه تجربیات کارگردانیم بازی کنم؛ بنابراین خودش را کاملا در اختیار کارگردان قرار میداد.
کارگردان وقتی برگشتم تاکید کرد: باید بگویم که همین قرار گرفتن در نقش با آن سابقه، اثری را در جلوی دوربین به وجود می آورد که یک کارگردان به خوبی درک میکرد که این فرد میداند کارگردانش چه میخواهد. درواقع این هنرمند در کار دقیقاً همان چیزی بود که وقتی خودش کارگردانی میکرد از بازیگرانش می خواست؛ در نتیجه همین خصوصیات بود که از یک هنرمند کاملاً حرفه ای را می ساخت.
محب اهری به خوبی یک کارگردان را درک می کرد
موساییان تشریح کرد: فردی حرفه ای که می دانست که در مواجهه با هر نقش، چه تعاملی با کارگردانش داشته باشد که این ویژگی خیلی مهمی برای یک بازیگر است. چرا که خیلی از بازیگران هستند که فقط به نقش خودشان فکر می کنند و اگر گپ و گفتی با کارگردان داشته باشند، بیشتر در مورد نقش خودشان صحبت می کنند؛ در حالیکه آن کارگردان در مقامی است که باید به همه نقش ها فکر کند و مرحوم محب اهری این نکته را خیلی خوب می دانست.
وقتی همه عوامل شوک شدند
وی در پاسخ به این سوال که آیا خاطره خیلی به یاد ماندنی از این هنرمند به خاطر دارید؟ گفت: همه لحظاتی که با این هنرمند بودیم خاطره است. مخصوصاً در هنگام ساخت فیلم فرزند چهارم در آفریقا که نقش یک فرد زنگباری را در آن بازی میکرد و خودش لهجه اش را پیدا کرد. یعنی وقتی که من در آفریقا و بعد از گریم، با این هنرمند صحبت کردم، از او سوال کردم که آیا این لهجه ای که با آن صحبت می کنی لهجه درستی است؟ که متوجه شدم در فاصله ای که ما هنوز فیلمبرداری را آغاز نکرده بودیم و در حال آماده سازی مقدمات کار بودیم، محب اهری کسانی را پیدا کرده بود که اهل زنگبار بودند، به خصوص ایرانیانی که سالهای سال و چند نفر در زنگبار زندگی کرده بودند و می دانستند که با چه آکسان هایی جملات خود را بیان کنند؛ آنها را پیدا کرده و لحن و آوای آنها را بدست آورده بود. وقتی که گریم می شد و به چهرهی آنها درآمد و با آن لهجه صحبت کرد، همه عوامل شوک شده بودند که آقای محب اهری در این فاصله چگونه این افراد را پیدا کرده و توانسته این لهجه را پیدا کند!
محب اهری تکرار شدنی نیست
وحید موساییان ، کارگردان فیلم سینمایی فرزند چهارم پس از بیان این خاطره تاکید کرد: واقعا اینطور نبود که حسین محباهری همین طوری در صحنه حاضر شود. در واقع به راحتی سر صحنه می آمد اما در پشت این حضور، کوهی از تجربه و تلاش وجود داشت. بویژه اگر نقشی برایش مهم تر و جدی بود و فکر میکرد که این فیلم برایش مهمتر است؛ حتی شاید تلاشش را مضاعف تر می کرد.
وی تصریح کرد: به همین خاطر و تجربه خوب من از ایشان، که میدیدم چقدر در گلچهره و سایر فیلم هایم تلاش می کردند؛ واقعا می خواستم که حسین محب اهری در آثارم و هر فیلمی که می ساختم حتما حضور داشته باشد و فکر می کنم از این به بعد، برای من هم کار هم بسیار سخت خواهد بود.
این کارگردان نویسنده و تهیهکننده سینما در پاسخ به این سوال که آیا هنرمند و بازیگر دیگری در این عرصه شبیه او پیدا خواهد شد یا نه گفت: واقعیت این است که انگیزه و هدف خیلی از کسانی که وارد سینما شدند و این سالها در حرفه بازیگری کار کردند با انگیزه محب اهری متفاوت است و بعید میدانم که کسی همانند او تکرار شود.
شایان ذکر است پیکر حسین محب اهری بازیگر پیشکسوت تئاتر ، سینما و تلویزیون امروز پنجشنبه ۲۷ دی ماه ۹۷ با حضور هنرمندان و هنر دوستان و علاقمندانش ساعت ۹ صبح از مقابل تالار وحدت تشییع و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
ارسال نظر