بهرام توکلی، فیلمنامه نویس و کارگردان فیلم سینمایی غلامرضا تختی، اثری که در جشنواره فیلم فجر هم مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت و این روزها در حال اکران است، در پاسخ به خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج در مورد دلیل عدم بازسازی بسیاری از وقایع در این فیلم و بسنده کردن به روایت شفاهی آنها در قالب دیالوگ یا نریشن، گفت: به هر حال آقای تختی ۳۷ سال زندگی کردند و سال های زیادی قهرمان ملی و مهمترین سلبریتی زمانه خودشان بودند. طبیعتا تمام زندگیشان قابل تصویر کردن در ۱۰۵ دقیقه نیست.

وی افزود: برای تصویر کردن همه آنات زندگی این قهرمان نیاز به تولید یک سریال بلند است و هر کسی هم به غیر از من نسبت به ساخت فیلم سینمایی زندگی تختی اقدام کند، لحظاتی از زندگیش را برجسته تر می کند، به لحظاتی اشاره می کند و لحظاتی را هم مجبور است که حذف کند.

توکلی با بیان اینکه ما هم همین شیوه را در نظر گرفتیم گفت: این انتخاب ها دلایل خودش را دارد و قطعا نقطه نظرات خاص خود را در پی دارد.

بازار بین المللی سینمای ایران به دلایل سیاسی پیچیده شده است

سازنده فیلم سینمایی غلامرضا تختی در پاسخ به اینکه ممکن است سرمایه گذاری هشت و نیم میلیاردی تولید این اثر در بازار ایران به تنهایی برنگردد، آیا هنگام تولید این اثر، به مخاطب جهانی هم فکر کرده اید؟ گفت: بازار بین المللی سینمای ایران، بحثی تخصصی، پیچیده و مفصل است. اینکه چرا سینمای آنها از قهرمانان ما خوششان نمی آید و اینکه خیلی علاقه ندارند فیلم ایرانی که قهرمان پروری می کند را ببینند؛ یک بحث متاثر از شرایط سیاسی کشور ما و شرایط بازار هنر منطقه ما است و بحثی نیست که بشود به این سرعت به آن پاسخ داد.

سعی می کنیم به کشورهایی که تختی را می شناسند نزدیک شویم

توکلی افزود: ولی به هر حال، در این سال ها که همه رصد کرده ایم  یک اصل کلی وجود دارد که فیلم هایی که در آن قهرمان ایرانی مطرح می شود، در دنیا خیلی مورد توجه قرار نمی گیرد و برجسته نمی شود. اما ما امیدواریم که با تلاش هایی که می شود و با توجه به اینکه شخصیت آقای تختی هم در زمینه ورزش یک شخصیت بین المللی بوده، دست کم به کشورهای فارسی زبان منطقه خودمان و کشورهایی که این قهرمان در آنها شناخته شده تر است، نزدیک شویم.

وی با تایید و تاکید بر اینکه این قهرمان کشتی در جهان هم شناخته شده است، گفت: بله ایشان یک قهرمان جهانی شناخته شده است اما همان طور که عرض کردم، نکته سینما و بازار هنر در آن طرف آب ها است.

برای تختی وقتی گریه کردم که....

بهرام توکلی در پاسخ به یک سوال مبنی بر اینکه آیا همانطور که برخی از تماشاگران شما به هنگام تماشای فیلم متاثر و احساساتی می شوند، آیا برای شما هم به هنگام تولید این شرایط پیش آمد؟ گفت: بله من در تحقیقاتم به این نکته برخوردم که ایشان در رقابت های ملبورن از ناحیه چشم آسیب می بیند و همانطور که در عکس های مستند هم دیده می شود به رقم گذشت هفته ها از این مسابقه، هنوز هم زیر چشمانش کبود و درگیر خون مردگی است. در جایی ایشان درباره این لحظه می گوید که وقتی داوران به جایی رسیدند که می خواستند کشتی را قطع کنند، به یاد صدای مرشد زورخانه افتاده که مدام نام ایران را می گفته است؛ بنابراین فکر می کند که با چشم بسته هم می تواند به کشتی ادامه دهد و ... .

وی افزود: یادم هست که در آن لحظه من هم احساساتی شده بودم و مدام تصویر این پلانی که دیدی که چشمش را باز می کند و صدای مرشد هم بر روی آن پخش می شود، برای خودم هم حس غرور ملی داشت که فردی در فشار، مدام به این فکر می کند که نامی برای کشورش دست و پا کند؛ رفتاری که در این روزها در بسیاری از موارد شاهد عکس آن هستیم.

این کارگردان در پایان، در مورد دلیل استفاده از مرشد شیرخدا برای این پلان، در حالی که هم دوره نبوده اند، گفت: ایشان به مرحوم تختی بسیار علاقمند است، ضمن اینکه در مقطع کودکی هم تختی را دیده بود.