به گزارش خبرگزاری موج، دردسر اینبار شورا در مورد نامگذاری خیابانی به نام شجریان، از جایی آغاز شد که برخی از رسانه های خارجی نامه ای را منتشر کردند که در آن، محسن هاشمی رییس شورای شهر تهران، بلافاصله بعد از تصویب نام خیابانی به نام استاد شجریان، خطاب به شهردار تهران خواسته بود که تا اطلاع ثانوی فرآیند نامگذاری این معبر را متوقف کند.

این نامه در حالی نوشته شده است که در همان زمان، اعضای شورا با حاشیه هایی فراوان نامگذاری خیابانی به نام استاد آواز ایران را تصویب کردند. اقدامی که از همان روز نخست با مخالفت ها و واکنش های فراوانی همراه بود. واکنش هایی چنان تند که نه تنها پای رییس کمیسیون فرهنگی شورا را به دادگاه باز کرد که بالاخره باعث شد تا پرونده این نامگذاری به بایگانی سپرده شود. حالا بعد از یک سال و نیم مشخص شده که رئیس شورای شهر در حالیکه اعضای شورا درگیر حاشیه های این نامگذاری بودند، نامه ای به شهردار نوشته و از حناچی خواسته تا روند نامگذاری معبر فوق را متوقف کند.

این نامه اما از دو جهت حایز اهمیت است. اول اینکه چرا در شرایطی که اعضای شورا و از جمله خود هاشمی جزء مدافعان این نامگذاری و تصویب آن بودند و بارها نیز بر اجرای آن تاکید کردند، آقای رئیس به یکباره تصمیم می گیرد نامه ای به شهردار بنویسد و همه چیز را بایکوت کند و دوم اینکه آیا اعضای شورای شهر از انشای چنین نامه ای مطلع بوده اند یا خیر؟ که اگر مطلع بوده اند باید سوال کرد که چرا با وجودیکه خودشان خواستار توقف نامگذاری فوق بوده اند، تا ماه ها در مورد لزوم اجرای آن داد سخن می دادند؟! و اگر مطلع نبوده اند، آیا این نامه رئیس شورا، به نوعی دور زدن اعضای شورا محسوب نمی شود و آنها حق ندارند که از این پنهان کاری آقای رئیس گلایه مند باشند؟! حالا بعد از ۱۶ ماه از نوشتن آن نامه می گذرد و در حالیکه باز هم شورا درگیر پرونده نامگذاری جنجالی چند معبر دیگر به نام های چهره هایی چون بازرگان و اعظم طالقانی بود، انتشار آن دوباره اعضای شورا را با چالشی جدید مواجه کرد و رئیس شورا را نیز به واکنش واداشت.

اما بعد از افشای این نامه، رئیس شورای شهر تهران که به نظر می رسید از این افشای ناگهانی غافلگیر شده باشد در حالیکه تلاش می کرد تا موضوع را کم اهمیت و عادی جلوه دهد درباره منتشر شدن نامه ای منتسب به وی خطاب به شهرداری، مبنی بر جلوگیری از نامگذاری خیابانی به نام استاد شجریان در شبکه های خبری خارجی گفت: این موضوع بسیار قدیمی و مربوط به یک سال پیش است و مضمون نامه نیز آنچنان که مطرح شده نبوده است.

محسن هاشمی این اقدام را اقدامی تخریبی از سوی برخی از جریان ها دانسته و گفت: در شورا درباره این موضوع صحبت شد و به این دلیل که کار جنبه تخریبی داشت به این نتیجه رسیدیم که سخنگوی شورای شهر با قاطعیت به این موضوع پاسخ دهند و روشنگری کنند. 

وی در مورد منتفی شدن این نامگذاری نیز گفت: در نامه نوشته نشده که موضوع نامگذاری منتفی است، بلکه نوشتنه شده برای اینکه این موضوع حل شود، صبر کنید. فکر نمی کنم نگرانی درباره این موضوع وجود داشته باشد و نگران نشوید.

با این حال هاشمی هیچ توضیحی در این مورد نداد که این نامه را به خاطر چه مصلحت اندیشی یا فشار کدام گروه ها، به شهردار نوشته و اینکه آیا اعضای شورا نیز از آن مطلع بوده اند یا خیر؟!

با وجود قولی که رئیس شورا برای پاسخی قاطع از سوی سخنگوی شورا داده بود، اظهارات وی نیز چیزی بیشتر از سخنان محسن هاشمی را به خواننده خود ارایه نمی داد. علی اعطا، سخنگوی شورای شهر تهران، روز جمعه در خبری که در این زمینه به رسانه ها ارسال کرد مدعی شد که مصوبه یک سال قبل شورا درباره نام گذاری خیابانی در تهران به نام محمدرضا شجریان، استاد آواز ایران، «بنا به ملاحظات و مصالحی» نمی توانست انجام شود و محسن هاشمی به این دلیل به شهردار نامه نوشت " تا بار حقوقی مسئولیت عدم اجرای این مصوبه، به گردن شهرداری نیفتد".

علی اعطا، سخنگوی شورای شهر تهران، گفت برخلاف «برداشت رایج»، توقف نام گذاری «به دلیل نامه آقای هاشمی نبود» بلکه "ماجرا برعکس است".

ولی شاید جالب ترین بخش سخنان اعطا، بخش پایانی آن باشد که از سناریوی جدیدی در این مورد رونمایی می کند. وی در مورد "چرا"یی این نامه نگاری نیز به صورت سربسته گفت: «حتی ممکن است این نامه به درخواست شهرداری نوشته شده باشد، تا وقتی مصوبه ای به دلایلی قابل اجرا نیست، خود شورا به آنها بگوید تا اطلاع ثانوی این مصوبه را اجرا نکنید.»

بدین ترتیب باز هم همچنان سوالات و ابهامات این لاپوشانی شورا و شهرداری باقی است. اینکه چرا باید رئیس شورا اصلا چنین نامه ای را به شهردار بنویسد؟ اینکه آیا اعضای شورا از آن مطلع بوده اند یا خیر؟ اینکه اگر اعضا مطلع بوده اند چرا همچنان ماه ها بعد از آن هم باز به این بازی نامگذاری ادامه می دادند و اعلام می کردند که حتما این مصوبه اجرا می شد؟ و یا این سوال جدید که نشات گرفته از سخنان تازه سخنگوی شوراست که آیا این نامه به درخواست شهرداری نوشته شده است؟ ولی موضوع هر چه که هست یک نکته در آن محرز است. اینکه شورا با این نامه و مسکوت کردن یکی از مصوباتش، در واقع خودش برای خودش پشت پا گرفته و چه بسا ممکن است به خاطر همین پشت پا، با سر به زمین بخورد!