۱۶ نوامبر؛ روز جهانی مدارا و بردباری/ هدف از نامگذاری روز جهانی مدارا و بردباری چیست؟
۱۶ نوامبر از سوی سازمان ملل روز جهانی مدارا و بردباری نامگذاری شده است.
به گزارش خبرگزاری موج، ۱۶ نوامبر در تقویم از سوی سازمان ملل روز جهانی مدارا و بردباری نامگذاری شد، روزی که برای صلح و رشد در همه زمینه ها در سطح جهان می باشد
مدارا از اصول بنیادین زندگی اجتماعی است، که به طور طبیعی باید ریشه آن را در احترام به حقوق بشر و کرامت انسانی جستجو کرد. در واقع هر فرهنگی ارزش احترام را دارد و هیچ باوری مستحق تنفر یا تمسخر دیگران نیست در واقع مدارا به معنای پذیرش این واقعیت است که همه انسانها، باید درک کنند که تفاوت هایی با یکدیگر دارنند و با تمامی اختلافات ظاهری، موقعیتی، زبانی، رفتاری و ارزشی، حق آن را دارند که در صلح زندگی کنند و همانطور که هستند، باشند. به علاوه تحمیل دیدگاههای شخصی به دیگران مجاز نیست و اگر همه به این باور برسیم می توانیم جامعه جهانی بدون جنگ داشته باشیم.
خداوند متعال زندگی دنیا را چنان مقرر فرموده است که لذت آن همواره با رنج و کوشش همراه باشد. در این دنیا کامیابی بدون رنج، سلامتی بدون بیماری، شادمانی بدون اندوه، رفاه بدون دردسر، دیدار بدون فراق، وصل بدون هجران و آرامش بدون هراس وجود ندارد. اگر جز این باشد، با طبیعت زندگی دنیا و نقش انسان در جهان ناسازگار است.
زندگی انسان در دنیا آمیخته با مشکلات عجیبی است که اگر در مقابل آن بایستد و شکیبایی و مقاومت به خرج دهد، به یقین پیروز خواهد شد و اگر ناشکیبایی کند و در برابر حوادث زانو زند، هیچ گاه به مقصد نخواهد رسید.
منظور از صبر وبردباری همان استقامت در برابر مشکلات و حوادث گوناگون است که نقطه مقابل آن «جزع» و بی تابی است که به معنای از دست دادن مقاومت و تسلیم شدن در برابر مشکلات است.
در دنیایی که در حال جهانی شدن است، مدارا از هر زمان دیگری مهم تر است زیرا ممکن است تبعیض و نفاق بگونه ای فزاینده هر منطقه ای را تهدید کند و این امر به یک کشور محدود نمی شود و یک خطر جهانی است به همین دلیل افزایش تحمل و درک متقابل میان فرهنگ ها و مردم برای صلح و رشد اقتصادی و اجتماعی همه ملت ها لازم و ضروری است.
اعلامیه اصول مدارا در بیست و هشتمین نشست کنفرانس عمومی سازمان یونسکو که از ٢۵ اکتبر تا ١۶ نوامبر ١٩٩۵ در پاریس برگزار شد، توسط کشورهای عضو یونسکو اعلام و تصویب شد.
کشورهای عضو یونسکو با تأکید بر این نکته که مدارا تنها یک اصل بسیار با ارزش نیست، بلکه پیششرط ضروری برای صلح و رشد اقتصادی و اجتماعی همه ملتها است، به ضرورت گسترش فکر مدارا در جوامع بشری،اشاره نموده و اعلامیه اصول مدار را در شش ماده (مفهوم مدارا، مدارا و دولت، ابعاد اجتماعی، آموزش و پرورش، تعهد برای عمل، روز جهانی مدارا تنظیم نمودند.
در ماده یکم، اصول مزبور ضمن تعریف مدارا قید شده است: مدارا با کوتاه آمدن، تمکین یا چشمپوشی همطراز نیست… مدارا به معنای پذیرش این واقعیت است که همه انسانها، با تمامی اختلافات ظاهری، موقعیتی، زبانی، رفتاری و ارزشی، حق آن را دارند که در صلح زندگی کنند و همانطور که هستند، باشند. به علاوه تحمیل دیدگاههای شخصی به دیگران مجاز نیست.
در ماده دوم، تاکید شده مدارا در سطح عملکرد دولتی مستلزم عدالت و بیطرفی در دستگاه قانونگذاری، در کاربرد قوانین، در دادگستری و نظام اداری است. همچنین لازمه این امر برخوردار شدن بدون تبعیض تک تک افراد از امکانات اقتصادی و اجتماعی است.
در ماده سوم، با توجه به ویژگیهای دوران جدید (جهانیشدن اقتصاد، روز افزونی تحرک،ارتباطات، همزیستی و وابستگی متقابل، مهاجرتهای گسترده و رانده شدن کل ساکنین مناطق، شهرنشینی و دگرگونی الگوهای اجتماعی) تآکید شده مدارا از هر زمان دیگری مهمتر است. چرا که هر بخش از جهان نمودی از گوناگونی است و نامدارئی و نفاق بگونهای فزاینده هر منطقهای را تهدید میکند و این امر به یک کشور محدود نمیشود، بلکه یک خطر جهانی است.
در ماده چهارم، قید شده یکی از عاجلترین اهداف آموزشی تربیت برای مدارا است و ضرورت دارد جهت تعلیم مدارا متدهای آموزش عقلانی و با برنامه تنظیم گردند که به روشنگری درباره ریشههای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و مذهبی نامدارائی پرداخته – و از این طریق علل عمیقتر خشونت و محرومسازی را روشن کنند.
در ماده پنجم، کشورهای عضو یونسکو تعهد میکنند مدارا و عدم خشونت را از طریق برنامهها و سازمانها در سطوح آموزشی، علمی، فرهنگی و ارتباطات ترویج نمایند.
در ماده ششم با هدف بیدار کردن افکار عمومی درباره مسئله مدارا، روشن کردن خطرات نامدارائی و تاکید بر تلاش عملی خود، 16 نوامبر را روز جهانی مدارا اعلام میکنند.
امام جعفر صادق علیه السلام:
اَلحِلمُ سِراجُ اللّه ... الْحِلْمُ یَدُورُ عَلَى خَمْسَةِ أَوْجُهٍ أَنْ یَکُونَ عَزِیزاً فَیُذَلَّ أَوْ یَکُونَ صَادِقاً فَیُتَّهَمَ أَوْ یَدْعُوَ إِلَى الْحَقِّ فَیُسْتَخَفَّ بِهِ أَوْ أَنْ یُؤْذَى بِلَا جُرْمٍ أَوْ أَنْ یَطْلُبَ بِالْحَقِّ فَیُخَالِفُوهُ فِیهِ فَإِذَا آتَیْتَ کُلًّا مِنْهَا حَقَّهُ فَقَدْ أَصَبْتَ.
بردبارى چراغ خداست... پنج چیز است که بردبارى مىطلبد:
شخص عزیز باشد و خوار شود، راستگو باشد و نسبت ناروا داده شود، به حق دعوت کند و سبکش بشمارند، بى گناه باشد و اذیت شود، حق طلبى کند و با او مخالفت کنند. اگر در هر پنج مورد، به حق رفتار کنى، بردبار هستى... .
ارسال نظر