یادداشتی برای اتمام سریال" نون خ"
طنزی با ساختار و پلتفرم مسئولیت اجتماعی که بخشی از رسالت یک جامعه را به دوش دارد.سعید آقا خانی از آن دسته طنزپردازان و کمدی سازانی است که ساخت سریال را به عنوان شبکه حل مسائل و بیان موضوعات می داند، نه صرفا تنها راهی برای خنداندن با شکستن ساختارهای اجتماعی و هجو گونه.
محمد هادی عرفانیان تهرانی-خبرگزاری موج؛ با تولید برخی از فیلم ها و سریال ها ثابت شد که می توان موقرانه خندید نه مزحکانه خنداند.
طنز فاخر یا کمدی، گونه یا ژانری از سینماست و به مثابه آنکه قرار دادی با جامعه دارد برای بیان مشکلات و معضلات اجتماعی به زبان فکاهی و ضرب آهنگهای قلقلک گونه و با هجو و حرکات خارج از عرف بسیار فاصله دارد.
شاید به جرأت بتوان گفت که از طنز پردازان و کمدی سازان دهه اخیر تنها سروش صحت و سعید آقاخانی براساس پایداری در ساختارهای صحیح کمدی برای بیان موضوعات در چهارچوب ادبیات گام برداشته اند و کمتر در ساخت سریالهای طنز خود دچار بحران متن و یا سوژه شده اند.
در سریال هایی از این دست و گونه تکلیف بیننده از اول مشخص است که براساس تنها خندیدن صرف، این اساس بنا گذاشته نشده و می داند که در این گونه کمدی ها باید به نتیجه مورد نظر کارگردان دست پیدا کند.
"نون خ" کمدی و طنزی است که نقش مسئولیت اجتماعی خود را تا آنجا که قدرت فاعلی داشته انجام داده و جدا از حاشیه های بدون پردازش می تواند نمره قبولی خوبی برای خود داشته باشد.
این سریال در شرح وظائف و شبکه مسائل محیط زیستی با یک خیزش آرام، آموزش و توانمند سازی در اجتناب و رفع خسارت به محیط زیست و منابع خدادای در دو هفته نمایش مسئولیت آنرا به عهده داشته و ازآن دست سریالهایی نبوده که تنها به جهت پر کردن اوقات فراغت ساخته شده باشد.
اصالت هر ساله ای که با احترام به خانواده، اهالی محل و دوستان شروع شده و ادامه پیدا کرده تا باعث دلگرمی برای مردم و بینندگان باشد.
سریال نون خ با آرم آستیشن خاص خود و یک اینترنال برند سازمان یافته بین عوامل در انجام آن موفق بوده که دستاوردهای منطقه را از فصل اول با تخمه آفتابگردان،فصل دوم با انار و در فصل سوم با گیاهان دارویی ادامه داده است.
سعید آقا خانی به همراه سروش صحت که در مجموعه های طنزمهران مدیری رشد پیدا کرده اند و توانستند با استقلال در ساخت کمدی های خاص خود مورد استقبال بینندگان قرار گیرند و در ادامه حیات این ژانر از سینما و تلوزیون نقش بسزائی را داشته باشند.
سریال "نون خ" از خودکفایی تا تحکیم بنیان خانواده و حفظ محیط زیست به صداقت سازندگان آن اذعان دارد و خط رنگ و خط روایی و قاب های منحصر به فرد منطقه کردستان و موسیقی در هارمونیک کردن و جذابیت بخشیدن برای بینندگان هماهنگ و متوازن تلفیق شده، گفتاری اجتماعی به زبان طنز و روایت داشته ها، نداشته ها،اعتراض و همگی را با گفتار و فرهنگ و با زبان ادب و دور از توهین عنوان نموده است.
تقسیم در تعلیق و چند محور بودن باعث ایجاد یک سلسله اتفاقات متفاوت شده که چنانچه بخشی از این اتفاق کاسته شود بخش دیگر توازن خود را برقرار می کند.
البته سکون و نخوت گاهی در این سریال دیده می شود و گهگاه دچار نوعی سردرگمی در میان ازدیاد بازیگران و هنروران گشته و بیننده را در ابهام فرو می برد.
اما نکته بارز این سریال همین قاب بندیهای تلفیقی است که با مونتاژ صحیح و نشان دادن گویش، آداب و رسوم و روابط اجتماعی بخشی از مردم کشور توانسته هم بیننده را از این ابهام خارج کند و هم اهمیت دو چندانی به این سریال ببخشد.
آداب و رسومی که نشأت گرفته از یک فرهنگ غنی، خلاق و پویا ایجاد شده و رنگارنگ بودن آن و اتفاقات در هم پیچیده زیبایی خاصی را برای بیننده بوجود آورد است.
در مجموع می توان گفت "نون خ" یک سریال طنز آموزشی و کلید واژه آن اعتراض به فراموشی مسئولیت های اجتماعی افراد است که هر کدام به نوبه خود دچار کهولت ذهن و از یاد بردن آن شده اند و چه بسا این فراموشی و زیاده خواهی های به نمایش گذاشته شده باعث غرق شدن در این تمایلات می شود.
محور صداقت در این کمدی، نورالدین خانزاده است که با همه مصائب و مشکلات، احترام به خانواده، غیرت، نوع دوستی، سفره داری، همیاری به دیگران، حفظ محیط زیست و شکر برای داشته ها را در سخت کوشی و فراموشی بدی ها به نمایش گذاشته است.
طنز سعید آقاخانی در قالب نورالدین خانزاده، مرد ساده دل و بی ریایی که مرهمی است برای همه آنچه که سختی می نامیم و در راه رسیدن به آرامش باید دوره گذار از آن را داشته باشیم.
ارسال نظر