بازرسی‌های آشکار و غیرآشکار مراکز مشاوره و بررسی تخلفات احتمالی روی میز سازمان روانشناسی

وی با اشاره به نظارت‌ بر مراکزی که مبالغ بالاتر از این تعرفه دریافت می‌کنند، گفت: موارد خاصی هستند که ساعتی ۸۰۰ هزار تومان دریافت کرده‌اند که این موارد را پذیرفته و رد نمی‌کنم. در برنامه داریم معاونت انتظامی سازمان فعالیت خود را بیشتر و بازرسی‌های آشکار یا غیرآشکار انجام داده و یک ارزیابی از وضعیت موجود داشته باشیم. امیدوارم بتوانیم به برخی از مشکلات جامعه خودمان در رابطه با هزینه‌ها بپردازیم.

مردم می‌توانند با مراجعه به سازمان نظام روانشناسی شکایت خود را مکتوب ارائه کنند

آشتیانی در مورد گزارش‌هایی مبنی بر افزایش تخلفات مطرح کرد: ماده ۱۹ و ۲۰ قانون سازمان نظام روانشناس ی و مشاور ه، در ارتباط با تخلفات روانشناسان و مشاوران است. یک هیات حل اختلاف داریم که اگر مراجعه‌ای از روانشناس یا مشاور شکایت کند که هزینه بیشتری دریافت کرده و یا هر شکایت دیگر، در ابتدا هر دو طرف را دعوت و سعی بر حل آن مشکل می‌کنیم که به مراجع بالاتر کشیده نشود؛ اگر در این مرحله نتوانستیم مشکل را حل کنیم، یک‌ کمیسیون تخلفات بدوی که از تعدادی متخصص، حقوقدان و وکیل تشکیل شده و این مساله را مورد بررسی قرار داده و به حکمی می‌رسند و اگر نیاز به تجدید نظر بود، به کمیسیون تجدید نظر رفته و در آنجا قطعی می‌شود. حکم‌ها قانونی است و می‌تواند مواردی همچون ۳ ماه انفصال از خدمت، ۶ ماه، ۱ سال، ۳ سال و ۵ سال و در نهایت لغو پروانه خدمات هم صادر شود. البته مردم می‌توانند به صورت مستقیم به سازمان نظام روانشناسی مراجعه و شکایت خود را مکتوب ارائه و ما موظف هستیم آن را بررسی کنیم.

سراغ روانشناسانی بروید که نامشان در لیست سازمان روانشناسی ثبت شده

رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در پاسخ به این که بسیاری از مراکز مشاوره مجوز ندارند و مردم اعتمادشان را از دست داده‌اند لذا چه نظارتی بر این امر وجود دارد، گفت: درصدی که مجوز ندارند در مقایسه با درصدی که مجوز دارند بسیار بسیار کم بوده و شاید یک الی دو درصد است. ما در این سازمان بیش از ۵۷ هزار عضو داریم که نزدیک به ۲۰ هزار نفر از آنان پروانه تخصصی داشته و می‌توانند خدمات ارائه کنند. شاید بهتر باشد مردم سراغ روانشناسانی بروند که نام آنان داخل سایت سازمان است یا سراغ کسانی بروند که در آن مرکز پروانه اشتغال تخصصی نصب شده و سراغ افرادی خارج از این دست نروند. این موضوع نیاز به اطلاع‌رسانی و آگاهی مردم دارد. در سایت سازمان یک لیستی از روانشناسان زرد یعنی کسانی که مدرک نداشته و کار مشاوره می‌کنند، وجود دارد. مردم باید انتخاب، شناسایی و ارزیابی کرده که می‌خواهند به چه مشاوری مراجعه کنند.

فتحی آشتیانی در خصوص پرداخت این هزینه‌ها توسط بیمه خاطرنشان کرد: در مورد بیمه دو گرایش‌ روانشناسی بالینی و سلامت در خدمات‌ خود از طریق بیمه پشتیبانی می‌شوند. یکی از برنامه‌های ما این است که بتوانیم سطوح بیمه را گسترش دهیم چرا که اعتقاد من بر این است که همه گرایش‌های روانشناسی به نوعی با سلامت ارتباط دارد. برای مثال کسی که روانشناسی تربیتی خوانده و به مدارس می‌رود یک نوع خدمات سلامت را به فرزندانی که دچار افت تحصیلی و اضطراب هستند ارائه می‌کند یا کسی که روانشناسی صنعتی سازمان دارد و سراغ کارخانه‌ها و نهادهای مختلف می‌رود و به کارمندان و کارگران خدمات ارائه داده، کارهای روانشناختی انجام می‌دهد و باید مشمول بیمه شود. همه گرایش‌های روانشناختی به یک نوعی خدمات ارائه می‌کنند و باید مشمول بیمه شوند. سعی می‌کنیم که با بیمه خدمات سلامت وارد مذاکره شویم.

تمام دفاتر و مراکز مشاوره باید دستگاه کارت‌خوان داشته باشند؛ تخلفات را گزارش دهید 

او از عدم استفاده دستگاه‌های کارت‌خوان در برخی از مراکز تصریح کرد: در این حوزه ما با پزشکان مشترک هستیم. باید تمام دفاتر و مراکز مشاوره ما دستگاه کارت‌خوان داشته باشند و مراجعه‌کننده بایستی هزینه آن را واریز کند و خارج از این مورد تخلف است. مراجعین می‌توانند این مورد را هم به سازمان ارجاع دهند تا ما آن را پیگیری کنیم.

با وجود سازمان روانشناسی، تاسیس مرکز ملی روانشناسی و مشاوره خانواده چه لزومی دارد؟

فتحی آشتیانی رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در خاتمه از مشکلات موجود در قانون برنامه هفتم اینگونه گفت: در دو فصل ۱۴ و ۱۶ به این موضوعات به صورت جدی پرداخته شده است. در فصل ۱۴ با موضوع ارتقای نظام سلامت، در بند دو گفته شده که در صدد تاسیس مرکز ملی روانشناسی و مشاوره خانواده هستیم و پس از تصویب این قانون، شش ماه بعد لازم‌الاجراست. سوال من این است که این مرکز یعنی چه؟ در حال حاضر ما دارای سازمان نظام روانشناسی هستیم و بسیاری از نهادهای دیگر همچون بهزیستی، قوه قضائیه و وزارت ورزش و جوانان در حال پروانه دادن به این مراکز هستند. این پروانه را به کسی می‌دهند که پروانه اشتغال تخصصی از سازمان نظام‌ روانشناسی و مشاوره گرفته باشد. راه‌اندازی چنین مرکزی یعنی چه؟ و این یک چالش است. ما سازمان نظام روانشناسی داریم چه لزومی دارد که بخواهیم مرکز دیگری را ایجاد کنیم؟