به گزارش خبرگزاری موج آذربایجان شرقی، کتاب شعر «مرگ‌سالی» اثر لیلا حسین‌نیا از شاعران تبریز که توسط نشر سوره مهر به چاپ رسیده، باحضور محمدکاظم کاظمی، شاعر و منتقد ادبی و جمعی از شاعران و اهالی فرهنگ و هنر تبریز در ساختمان مرکزی شهرداری تبریز رونمایی شد.

محمدکاظم کاظمی در ابتدای این نشست اظهار کرد: طبق رسمی که در جلسات‌ رونمایی کتاب داریم، مقداری در باب خود کتاب از منظر کتاب‌آرایی نگاه می‌کنیم، چراکه تنها با شعر مواجه نیستیم، بلکه با کتاب شعری مواجهیم که متشکل از شعرهایی است که به‌وسیله ابزارهایی مثل صفحه‌آرایی، طرح جلد و نوع چاپ و کاغذ به شکلی که می‌بینیم، درآمده و در مجموع با یک کتاب تمیز و شکیل مواجهیم که لذت بردن از کیفیت ظاهری کتاب هم مسئله مهمی است.

این منتقد ادبی افزود: یک خصوصیت ارزشمند در شعرهای خانم حسین‌نیا، روانی بیان و پختگی کلام حاصل از آشنایی با ادبیات کهن و امروز است. از سویی تحصیلات دانشگاهی ایشان یک مزیت است که خود در خدمت شعر است. گاه شاعر به نوعی از فصای شعر امروز دور می‌شود و یک ذهن آکادمیک پیدا می‌کند که به تعبیر مرحوم سیدحسن حسینی: «شاعری وارد دانشکده، دم در ذوقش را، به نگهبانی داد» اتفاقی است که درمورد بسیاری از شاعران دانشگاهی اتفاق می‌افتد، اما در مورد ایشان صدق نمی‌کند.

کاظمی گفت: بازی با اصطلاحات برای مبهم کردن فضا مانند استفاده از کلمات فلسفی در شعر ایشان مطرح نیست و شعر از روانی بیان و احساسات شاعر برخوردار است و ما با دشواری در زبان مواجه نیستیم.

این شاعر در نقد مجموعه‌شعر مرگ‌سالی گفت: به ندرت کلمه‌ای جابه‌جا شده که اتفاقا در بعضی موارد کار را زیبا کرده؛ یعنی از جهت بلاغی اثر مثبت دارد، برای مثال در غزلی می‌گوید:

غزل می‌کاشتم در هر قدم طول خیابان را

یکایک آن سحر پرسیدم احوال درختان را

شاعر در زبان معمول باید می‌گفت که «آن سحر احوال یکایک درختان را پرسیدم» ولی این یکایک در جای دیگری آمده که اشاره‌ به تأکید بیشتر دارد. عمدتا جابه‌جایی کلمات و تفاوت با زبان معمول در مسیر یک کار بلاغی است و ارزش خود را دارد.

کاظمی با اشاره به ترکیب‌سازی‌های موفق و باتوجه به نام این مجموعه‌شعر گفت: مرگ‌سالی یادآور خشک‌سالی و قحط‌سالی است که یکی از ترکیب‌های خوب و کارهای زبانی است که در این کتاب می‌بینیم. یا در بیت:

دویدم سمت تو شاید که تابستان آغوشت

به پایان آورد دل‌سردی عمری زمستان را

ترکیب «دل‌سردی» در این بیت آمده و مضمون‌آفرین توأمان است، چراکه هم معنای ناامیدی دارد و هم با زمستان تناسب دارد.

این منتقد ادبی اذعان کرد: موضوع دیگر قابل‌توجه مجموعه‌شعر مرگ‌سالی، مردم‌گرایی در زبان به معنای حرکت در مسیر زبان روان است؛ همان تعابیری که در زبان محاوره به‌کار می‌بریم و شعر را شیرین و شیوا می‌کنند. برای نمونه:

آه ای تو عزیز _ از تو چه پنهان _ مکدرم

زخمی‌ست خون‌چکان به تن خرد باورم

«از تو چه پنهان» که جمله معترضه‌ای است و در بیتی که از این مجموعه‌شعر خواندم آمده، کلام و بیان را شیرین‌تر کرده است.

وی افزود: شاعر فضاهایی داشته که می‌توانست بیشتر از خصوصیت مردم‌گرایی بهره‌مند شود، اما از سویی اگر این خصوصیت کمی بیش از حد تعادل شود، خوب نیست.

کاظمی در نقد مجموعه‌شعر مرگ‌سالی گفت: تجربه زیسته شاعر، زیست‌بوم، جنسیت، اندیشه، محیط شغلی و خانه می‌توانست بیشتر در شعرهای این کتاب تشخص داشته باشد، اگرچه این مجموعه خالی از این عناصر نبوده است. عیار عاشقانگی این کتاب بیشتر است و گاه فضای شعری مجموعه عوض می‌شود که این تفاوت فضا نیز خوب است.