، سعیدمنتظرالمهدی معاون فرهنگی اجتماعی فراجا در یادداشتی بمناسبت شب یلدا نوشت:

شب یلدا ؛ فرصتی مغتنم برای با هم بودن در دنیای فردی شده دیجیتالی من وقتی به شب یلدا و فلسفه وجودی آن در فرهنگ پرغنای این سرزمین پر قدمت می نگرم در ذهن خویش چندین و چند کارکرد ریز و درشت آن را ،به ویژه در امروزه روز ، به یاد می آورم.

لیکن از آن میان یکی از آن کارکردها بر صدر می نشیند ، و آن « فرصت طلایی با هم بودن» است. همه ما بیش و کم می دانیم که ما مردمان این دیار از دیر باز شور و اشتیاق وافری برای « با هم بودن» داشته ایم ، و از هر فرصتی برای دور هم جمع شدن و حرف و سخن گفتن و به « اشتراک گذاری »عاطفه و تجربه استفاده کرده ایم، اما شوربختانه در دو سه دهه اخیر با حضور پر رنگ شبکه های احتماعی و ابزارهای دیجیتالی در زندگی یکایک ما، بسیاری از این روابط « حقیقی » به محاق رفته اند و به گونه ای افراط گرایانه جای خود را به روابط « مجازی » داده اند.

تا آنجا که حضور روز افزون در « فضای مجازی» موجب « غیبت جادویی » اعضای خانواده از دید یکدیگر شده است. ناگفته پیداست که این جایگزینی نار‌‌وا و غیبت روانی نه تنها گرمای ضروری و دلپذیر را از زندگی خانوادگی شمار زیادی از شهروندان ستانده است بلکه والدین و اعضای بزرگتر خانواده، مجال انتقال تجارب و باورهای خویش به فرزندان را از دست داده اند و در نتیجه فرایند « اجتماعی شدن» بهنجار فرزندان آن ها دستخوش چالش جدی شده است.

اما، اینک که به برکت فرهنگ پر کارکرد ایران عزیز از فرصت گرانسنگی همچون « شب یلدا» برخورداریم، و اغضای بزرگ و کوچک خانواده به آن خوشامد می گویند، بیایید آن را به فرصتی برای « با هم بودن بدون فضای دیجیتال» تبدیل کنیم و بار دیگر همچون گذشته به دور از « فزون خواهی » شبکه های مجازی، ساعاتی را با هم بگذرانیم و آن را به سرآغازی برای احیای روابط خانوادگی و اجتماعی گرم گذشته ، و خداحافظی با پدیده ناخوشایند « غیبت جادویی اعضای خانواده» ، تبدیل نماییم. ناگفته آشکار است که تبدیل شب یلدا به فرصتی برای « دوباره با هم بودن» مستلزم رعایت چند نکته مهم در این شب است. نخست آنکه ، این شب را به شبی سرشار از شادمانی و گل گفتن و گل شنفتن تبدیل کنیم.چه،اعضای خانواده ، به ویژه کودکان و نوجوانان ، علاقه مند حضور در جمعی اند که در آن « حال خوب» را تجربه کرده باشند.دوم آنکه،در این شب طولانی از اشعار نغز شاعران نامداری همچون « لسان الغیب شیرازی» و « سعدی شیرین سخن» برای حلاوت بخشیدن به « دورهمی شب یلدا» بهره گیریم و خاطره این شب زیبا را ماندگار سازیم. یادمان باشد آنچه زندگی را زیبا و خواستنی می سازد اینگونه « لحظات» معدود اما پرحلاوت است.سوم آنکه، آنگونه که می دانیم یکی از فلسفه های گرامی داشت شب یلدا « خلق امید» است.

از همین روی بهتر آن است در این شب از امید و آینده زیبا و روزهای خوب لب به سخن بگشاییم و شکوه و ناله و بدبینی را به کناری نهیم. و مخلص کلام شب یلدا ، شب شادی و تعلق اجتماعی و پاسداشت خزائن فرهنگی و ادبی کشور و امید و خوش بودن است. این شب را خاطره انگیز سازیم و لختی از فضای دیجتال فاصله بگیریم و گرد هم آئیم و از خوبی ها و نیکی ها بگوئیم. و در این شب یادی کنیم از شهدای پلیس وعزیزانی که جان خود را نثار کردند تا ما در اینگونه شب ها با ذهن و روانی سرشار از ایمنی و آرامش کنار هم باشیم