،به جای کنار گذاشتن کامل انسان، هوش افزوده با اضافه کردن دانش و امکانات عمل، شرایط تصمیم‌ گیری بشر را بهبود می‌ بخشد

، تصور عموم مردم از هوش مصنوعی و تابعات آن بر اساس ادبیات علمی- تخیلی شکل گرفته است که در آنها اَبَرکامپیوترها و ربات‌ های فوق هوشمند کار را از دست بشر در می‌آورند و کنترل همه چیز را در دست می‌گیرند، اما حقیقت پیچیده‌تر از این است.

در حالی که سیستم‌ های هوش مصنوعی مستقل برای بسیاری از فناوری‌ ها ضروری هستند، هوش آنها عموماً به برنامه‌ های خاص محدود می‌شود. مثلا، یک سیستم هوش مصنوعی که به عنوان نماینده خدمات مشتریان فعالیت می‌کند، هوشش در همان حد است و نمی‌ تواند کنترل امور دنیا را به دست بگیرد.

هوش افزوده حتی همان اختیار نسبی هوش مصنوعی را نیز ندارد. این سیستم، که تحت عنوان «تقویت هوش» نیز شناخته می‌ شود، نه برای جایگزینی هوش انسانی بلکه برای تقویت آن از راه یادگیری ماشینی و تجزیه و تحلیل پیش‌ بینی‌ کننده مجموعه داده‌ ها ساخته شده است.

در جایی که هوش مصنوعی به عنوان یک سیستم مستقل و بدون نیاز به دخالت انسان عمل می‌کند، هوش افزوده از یادگیری ماشینی و یادگیری عمیق برای ارائه داده‌ های عملی به انسان‌ ها استفاده می‌ کند تا خودشان تصمیم بگیرند.

سیستم‌ هایی مثل دستیار مجازی اَپِل به نام «سیری» و دستیار مجازی آمازون به نام «اَلِکسا» که در آمریکا به وفور مورد استفاده مردم عادی قرار می‌گیرند، گونه‌ای از هوش افزوده هستند. دستیاران مجازی به جای انسان تصمیم نمی‌ گیرند. آنها داده‌ های مورد نیاز انسان را در صورت درخواست ارائه می‌دهند.

همین سیستم می‌تواند در قطع گسترده‌ تر و عمیق‌ تر برای پروژه‌ های صنعتی به کار رود. در این عرصه نیز ادبیات علمی- تخیلی پیشتاز بوده است و طی یکی دو دهه اخیر فیلم‌ های آینده‌ نگرانه موارد زیادی از هوش افزوده را تصویر کرده‌اند. چنین چیزی در آینده‌ ای نزدیک به واقعیتی همگانی تبدیل می‌ شود.