، بنابر اعلام صورت گرفته از سوی پایگاه میراث جهانی چغازنبیل، این اقدام به دلیل بارندگی سنگین و حفاظت پیشگیرانه از ارزش‌های برجسته میراث جهانی جغازنبیل صورت گرفته است.

پایگاه میراث جهانی چغازنبیل همچنین اعلام کرد موزه هفت تپه در این دو روز باز خواهد بود و همچنان میزبان بازدیدکنندگان است.

چغازنبیل در ۱۵ کیلومتری شوش در استان خوزستان واقع شده و نخستین میراث تاریخی ایران است که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

این مجموعه به دلیل نوع ساختار و معماری که دارد، در روزهای بارندگی و یک روز پس از آن معمولا تعطیل است.

این شهر عیلامی به دستور «اونتاش ناپیریشا» در چهارده قرن پیش از میلاد ساخته شده، به همین دلیل نام آن را «الاونتاش»، یعنی شهر اونتاش نامیده اند. شهر از سه حصار (حصار بیرونی، حصار میانی و حصار درونی) تشکیل و در مرکز درونی ترین حصار، زیگورات شهر بنا شده است. علاوه بر زیگورات، در جای جای مختلف شهر، معابد و ساختمانهای آئینی، مسکونی، مهندسی و آرامگاهی نیز ساخته شده است.

کاوش در چغازنبیل از سال ۱۹۳۵ میلادی توسط هیأت فرانسوی مستقر در شوش آغاز شد و بیشتر کاوش ها به سرپرستی رومن گیرشمن از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲میلادی انجام شد.  

در مرکز شهر، بزرگترین معبد که همان زیگورات است، قرار دارد. زیگورات چغازنبیل در دو مرحله ساخته شده است. در مرحله اول فقط یک حیاط مربع با اتاق‌هایی در اطراف حیاط بوده است. ورودی این اتاق‌ها به حیاط مرکزی باز می‌شدند. در مرحله دوم، ورودی های اتاق‌ها را مسدود کردند و طبقات دوم، سوم و چهارم را به صورت حجم های تو پر خشتی از کف حیاط مرکزی ساختند. پی هر سه این طبقات بر حیاط مرکزی قرار دارند. راه دسترسی به اتاق‌هایی که قبلا ورودی آن از حیاط مرکزی بود، نیز از سقف طبقه اول و با کمک پلکان بوده است. روی طبقه چهارم نیز، معبد اعلی را ساختند.

براساس اطلاعات منتشر شده در پایگاه میراث جهانی چغازنبیل، احتمالا زیگورات در زمان رونق شهر، حدود ۵۲ متر ارتفاع داشته که متاسفانه امروز فقط دو طبقه و نیم از آن به ارتفاع ۲۵ متر از سطح زمین باقی مانده است.