، در روزهای گذشته و در بحوحه تشدید گمانه زنی ها با محوریت حمله قریب الوقوع زمینی رژیم اشغالگر قدس به شهر رفح ، شکاف ها و تنش ها میان دولت بایدن و رژیم اسرائیل، افزایش قابل توجهی پیدا کرده است.

به تازگی شاهد تصویب یک قطعنامه غیرالزام‌آور از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد با رای ممتنع دولت آمریکا مبنی بر ضرورت برقراری آتش بس فوری در قالب جنگ غزه برای ماه مبارک رمضان نیز بودیم. قطعنامه‌ای که خشم نتانیاهو و افراط گرایان متحد وی در صحنه قدرت سیاسی رژیم اشغالگر قدس را برانگیخت و حتی نخست وزیر صهیونیست ها سفر هیاتی از این رژیم به آمریکا را لغو کرد.

آمریکا در شرایطی این اقدام را انجام داد که از ابتدای جنگ غزه تاکنون، اصلی‌ترین حامی جنایات صهیونیست ها علیه مردم فلسطین بوده است. با این حال، اینطور به نظر می رسد که دولت بایدن به این جمع بندی رسیده که نتانیاهو و طیف افراط گرایان متحد وی، نه برای اسرائیل بلکه برای منافع و بقای خود در عرصه قدرت است که می جنگند و عملا در حال گذر از بسیاری از خط قرمزها هستند. با این همه، رژیم اسرائیل و به طور خاص شخص نتانیاهو، دو خسارت جدی و برگ را به بایدن و حزب دموکرات، از زمان آغاز جنگ غزه وارد کرده اند.

اولا، دموکرات ها سالها بود که چه در عرصه سیاست داخلی آمریکا و چه در محیط بین المللی، خود را به مثابه اصلی ترین حامی حقوق بشر معرفی کرده بودند. با این حال، کنشگری فعال آن ها در حمایت از جنایات صهیونیست‌ها در نوار غزه و اعطای یک چک سفید امضا به آن ها در این رابلطه، تا حد زیادی اعتبارشان را بر باد داد. جدای از برگزاری راهپیمایی های بزرگ و قابل توجه در شهرهای مهم و بزرگ آمریکا، شاهد آن بوده ایم که بیش از 800 نهاد حکمرانی شهری در آمریکا نظیر شورای شهر شیکاگو، در بیانیه هایی به صورت رسمی و علنی، جنگ افروزی صهیونیست ها علیه مردم غزه را محکوم کرده اند.

بگذریم که آبروی آمریکا در عرصه بین المللی نیز به نحو قابل توجهی بر باد رفته است. همگی این مسائل، چالش‌ها و خسارات جدی را هم به بایدن و هم آبروی ادراکی دموکرات های آمریکایی وارد کرده اند که حمایت از حقوق بشر را به برَندی برای خود و کنش سیاسیشان تبدیل کرده بودند.

دوم اینکه نتانیاهو و طیف افراط گرایان متحد وی و البته لابی های صهیونیستی در صحنه معادلات سیاسی آمریکا، همه و همه بایدن و دموکرات ها را به سمت حمایت همه جانبه از خود رهنمون کرده اند با این حال، همین جریان‌ها، کمترین تمایلی برای پیروی از برخی توصیه هایی دولت بایدن در بحبوحه جنگ غزه نظیر دور ماندن از گزاره حمله زمینی به شهر رفح، نشان نداده و نمی دهند.

در حقیقت، آن ها تصویری را از دولت آمریکا به جهانیان نشان داده و می دهند که در برابر صهیونیست ها صرفا اقدام به تبعیت از دستورات می کند و میدان مانور چندانی ندارد و حتی وقتی به قطعنامه اخیر شورای امنیت(در مورد آتش بس در غزه) رای ممتنع می دهد، بایستی مجازات نیز شود.

موضوعی که درنوع خود یادآور این موضع گیری قدیمی آریل شارون نخست وزیر و وزیر جنگ سابق صهیونیست‌ها است که می گفت اگر مردم آمریکا بدانند که تا چه اندازه کشورشان تحت کنترل و سلطه اسرائیل و لابیهای آن است، علیه دولت کشورشان قیام خواهند کرد. مسائلی که همه و همه این گزاره را به ذهن متبادر می کنند که آمریکای پس از جنگ غزه ، دیگر به دوره قبل از آن بازنخواهد گشت و البته که بایدن و دموکرات های آمریکایی نیز دیگر در موضع و جایگاه ایراد مواضع حقوق بشری و متعالی نیستند.