، زمانی سارقان، با جیب بری، کف زنی، حمله به بانک جرم انجام می دادند که این امر ریسک شناسایی و دستگیری آن ها را بالا می برد و هیشه فعل مجرمانه را با پذیرش خطرات و تهدیدات جانی آن انجام می‌دادند این در حالی است که تجارت و بانکداری نوین چه بسا راه را برای مجرمان کم خطر و پرسود ساخته است.

کلاهبرداری اسکیمری یکی از رایج ترین شگردهای مجرمان حرفه ای تجارت الکترونیکی است که توسط فروشنده های برخی فروشگاه ها، دوره گردهای ساده پوش حرفه ای، کمین گرهای حرفه ای در عابر بانک ها که طعمه های خود را از میان سالمندان و افراد بی سواد انتخاب می کنند، صورت می‌گیرد.

دوره گردهایی که با لباس به ظاهر ساده و سیمایی ژولیده با یک وانت پیکان قراضه قدیمی در قالب سبزی فروش، میوه فروش، فروشنده لباس و ... در کوچه ها پرسه می زنند و حتی برای جلب مشتری، اجناس خود را به قیمت ارزان تر ارائه می کنند و شهروندان نیز غافل از نیت مجرمانه فروشنده، کارت خود را همراه با رمز در اختیار شیاد ساده پوش قرار می دهند و به محض رسیدن به منزل متوجه خالی شدن کل حساب خود می شوند و بعضا سبزی و میوه کیلویی چند صد میلیون تومان برای خریدار تمام می شود.

اما شگرد سارقان اسکیمری چگونه است؟ شیادان اسکیمری با تهیه و نصب سخت افزاری مربوطه در کارتخوان ها آن ها را دور از دسترس مشتری قرار می دهند تا خریدار ناچار شود برای پرداخت وجه خرید، کارت خود را همراه با رمز در اختیار فروشنده های کلاهبردار قرار دهد و به محض دریافت کارت بانکی، مجرمان در کمتر از چند ثانیه کلیه اطلاعات بانکی فرد را در دستگاه اسکیمری کپی کرده و کارت را تحویل مشتری می دهند و در اولین فرصت با استفاده از اطلاعات بانکی مالباخته حساب مشتری را خالی می کنند.

آیا پلیس بی خیال ماجراست؟ پلیس در مقابله با کلیه مجرمان فضای حقیقی و مجازی با جدیت پای کار است و پدیده آسیب زا که امنیت جانی، مالی و روانی جامعه را خدشه دار کند خط قرمز پلیس بوده و با آن با قاطعیت برخورد می کند، ولی ورود پلیس برای برخورد با مجرمان مستلزم اطلاع سریع و بی درنگ مالباختگان به مرکز فوریت های پلیسی و یا مراجعه آنی به کلانتری ها و پلیس های فتای محل زندگی خود می باشد زیرا تعلل بیشتر در اطلاع دادن به پلیس، شناسایی و کشف را مشکل تر می کند.

با این وجود پلیس روزانه تعداد زیادی از مجرمان اسکیمری را شناسایی و دستگیر می کند که اکثر آن‌ها در اعتراضات خود زمینه تحقق جرم را غفلت شهروندان و در اختیار قرار دادن کارت و رمز خود به فروشندگان شیاد می دانند و تنها راه برای مقابله با این موضوع را عدم اعتماد به افراد غیر و در اختیار قرار ندادن اطلاعات بانکی به افراد ناشناس می دانند.

البته ناگفته پیداست که شیادان اسکیمری تنها شیادان تجارت الکترونیکی نیستند بلکه ارسال لینک های آلوده به بهانه های مختلف نظیر سهام عدالت، ارجاعات قضائی و .... نیز از جمله شگردهای مجرمان سایبری برای رسیدن به مطامع مجرمانه خود می باشد.

اما توصیه پلیس و نهادهای مربوطه برای جلوگیری از جرائم سایبری، عدم اعتماد به اشخاص ناشناس، قرار ندادن کارت و رمز به فروشنده های ناشناس و اطلاع سریع و آنی مالباخته به پلیس است.