، مجمع دانشگاهیان انقلاب اسلامی در بیانیه شماره ۲۴ خطاب به رئیس‌جمهور منتخب و محترم به مناسبت تشکیل دولت جدید نوشت: در حال حاضر به نظر می‌آید مهم‌ترین اقدامی که باید در منظر سنجش، ارزیابی و نظارت دانشگاهیان قرار گیرد مسئله انتخاب وزرا برای رأی اعتماد از مجلس شورای اسلامی است. عملکرد شخص رئیس‌جمهور منتخب و در ادامه، نوع تعامل و تشخیص نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، در برهه کنونی بسیار حساس و سرنوشت‌ساز است.

در این بیانیه آمده است: وظیفه داریم ضمن گرامیداشت یاد و خاطره رئیس‌جمهور شهید حضرت حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی و با تقدیر از ملت شریف ایران برای مشارکت ارزشمند در انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری، انتخاب شما را به سمت ریاست‌جمهوری اسلامی ایران تبریک عرض نماییم. خالصانه از درگاه خداوند منان خواهانیم در ادامه مسیر دشوار کشورداری، شما و دولت محترم چهاردهم را در پناه الطاف خود موفق و سربلند بدارد.

آن‌چیز که دغدغه مشترک همه ماست مسئله «پیشرفت ایران اسلامی» است. تمام ایرانیان با هر نگاه و رویه، سخت دلبسته پیشرفت، آبادانی و تعالی این سرزمین کهن و تمدن‌ساز هستند. با این دغدغه مشترک و آنچنان‌که مقام معظم رهبری فرمودند موفقیت رئیس‌جمهور، موفقیت همه ماست:

«توصیه مؤکّد من تعامل سازنده‌ با دولت جدید است. همه کمک کنند که رئیس‌جمهور منتخب بتواند وظایفی را که در قبال کشور دارد، انجام بدهد. اگر ما توانستیم جوری رفتار کنیم که رئیس‌جمهور موفّق بشود، این موفّقیّت همه‌ ما است؛ اگر او در اداره‌ کشور، در پیشبرد اقتصاد کشور، در مسائل بین‌المللی کشور، در مسائل فرهنگی کشور به موفّقیّت دست پیدا کند، همه‌ ما به موفّقیّت دست پیدا کرده‌ایم.» (۳۱ تیر ۱۴۰۳)

اعضای «مجمع دانشگاهیان انقلاب اسلامی»، متشکل از اعضای دانشگاهی از دانشگاه‌های مختلف کشور، با اطاعت از این فرمایش خردمندانه رهبر عزیزمان، برای همکاری با تمام ظرفیت‌های دانشی، اجرایی، نظارتی و مشورتی اعلام آمادگی می¬کنند تا ان‌شاءالله گامی در مسیر پیشرفت ایران و موفقیت نظام اسلامی برداشته شود.

این مجمع در ادوار مختلف فعالیت خود، از جمله در دوره دولت سیزدهم کوشیده است ضمن رصد کامل و به موقع مسائل کشور -به‌ویژه از منظر دانشگاهی- با شناسایی نقاط قوت دولت و حمایت از حرکت‌های بنیادین ثمربخش، ایرادها و نقیصه‌های اجرایی، مدیریتی و برنامه‌ای را نیز شناسایی کرده و با ارائه تحلیل یا هشدار، نقش خود را در بهبود حکمرانی ملی ایفا نماید.

در حال حاضر به نظر می‌آید مهم‌ترین اقدامی که باید در منظر سنجش، ارزیابی و نظارت دانشگاهیان قرار گیرد مسئله انتخاب وزرا برای رأی اعتماد از مجلس شورای اسلامی است. عملکرد شخص رئیس‌جمهور منتخب و در ادامه، نوع تعامل و تشخیص نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، در برهه کنونی بسیار حساس و سرنوشت‌ساز است.

شایان ذکر است مقام معظم رهبری همواره در بیانات خود مجموعه ویژگی‌هایی را برای کارگزاران حکومت اسلامی برشمرده‌اند که همواره باید مد نظر رئیس‌جمهور محترم و سایر ارکان تصمیم‌گیر سیاسی کشور قرار گیرد. از جمله ایشان در سخنرانی اخیر خود در جمع نمایندگان مجلس شورای اسلامی (۳۱ تیر ۱۴۰۳) برخی شاخصه‌های وزرا را بیان کرده‌اند:

امین، صادق، متدین، از بن دندان معتقد به جمهوری اسلامی و به نظام اسلامی، با ایمان، امیدوار به آینده، داری نگاه مثبت به افق‌های پیش رو، متشرّع بودن، اشتهار به پاک‌دستی و صداقت، دارای نگرش ملی، غرق نبودن در مسائل جناحی و سیاسی، کارآمد.

توجه به این معیارها و آنچه از مجموع اندیشه امام عظیم‌الشأن و رهبری فرزانه انقلاب به دست می‌آید باید در رأس توجهات اخیر همه ما باشد؛ مجموعه معیارهایی که برگرفته از آیات نورانی قرآن و بیانات پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) است و برای تشکیل و راهبری یک حکومت اسلامی، از اهم واجبات است. 

جناب آقای دکتر پزشکیان

حضرتعالی در طول هفته‌های اخیر اقدامی ابتکاری را برای شناسایی وزرای محتمل از طریق راه‌اندازی کارگروه‌های علمی و مشورتی و با مشارکت طیف وسیعی از افراد سامان داده‌اید که البته در خصوص روش‌ها و شاخص‌ها، ترکیب اعضاء حاضر، شائبه برخی سهم‌خواهی‌ها و نیز نقش و مسئولیت‌پذیری ویژه شما در انتخاب نهایی وزرا نقدها و سخنان صریحی وجود دارد. گرچه امیدواریم نتیجه کار به‌گونه‌ای باشد که ضمن برقراری وفاق ملی، پرهیز از دامن زدن به شکاف‌های قومی و مذهبی، تأمین رضایت حداکثری شهروندان و نیز وفاداری به شاخص‌های پیش‌گفته، حضرتعالی و مجموعه همکاران از این مرحله حیاتی سربلند بیرون بیایید. 

آنچنان‌که پیشتر گفته شد مجلس شورای اسلامی نیز وظیفه‌ای خطیری به دوش دارد تا ضمن حمایت و پشتیبانی کامل از دولت محترم و تسریع در رأی اعتماد به دولت جدید، از معیارهای اصیل اسلامی و انقلابی در انتخاب وزرا، ذره‌ای عدول نکند تا مبادا تشکیل ارکان اصلی قوه مجریه درگیر بده‌بستان‌های مرسوم سیاسی و یا مسامحه‌های مصلحت‌جویانه حزبی و گروهی شود و یا خدایی ناکرده دولتی ناتوان، بهانه‌جو و سیاست‌باز، تشریفاتی و تسلیم در برابر موانع و یا آشفته و چند تکه، مسند امور کشور را به عهده گیرد.