، اختتامیه برنامه های هفته هنر انقلاب و انتخاب چهره های فرهنگی و هنری کشور با حضور مسئولین حوزه فرهنگ و هنر و هنرمندان  برگزار شد. 

در کلیپی از رویدادهای سال ۱۴۰۳ عنوان شد،  در این سال هنرمندان انقلابی ایران با حضور مؤثر و پررنگ خود در عرصه‌های مختلف فرهنگی و هنری، نقش مهمی در بازتاب و روایت رویدادهای مهم داخلی و بین‌المللی ایفا کردند. سالی که با فقدان‌های تلخ و حوادث پرفراز و نشیب آغاز شد، اما به صحنه‌ای برای بروز توانمندی و ایستادگی جامعه هنری کشور نیز تبدیل گشت.

از نخستین روزهای سال و پس از حمله صهیونیست‌ها به سفارت ایران در سوریه و شهادت سردار زاهدی، هنرمندان از کشورهای مختلف اسلامی در دمشق گردهم آمدند و در قالب یک رویداد هنری، با خلق آثار تجسمی، سرود، شعر و تصویر، صدای مظلومیت و مقاومت را به گوش جهان رساندند.

اردیبهشت اما تلخ‌ترین خبر را برای مردم ایران داشت؛ سقوط بالگرد رئیس‌جمهور شهید، آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی و همراهانش، موجی از اندوه را در کشور پدید آورد. جامعه هنری در پاسخ به این فقدان، با تولید گسترده آثار هنری در قالب فیلم کوتاه، موسیقی، پوستر و شعر، به پاسداشت این واقعه ملی پرداخت و یاد شهدای خدمت را زنده نگه داشت.

همزمان، دشمنان جبهه مقاومت نیز حملات خود را ادامه دادند. شهادت چهره‌هایی چون سید عباس موسوی و سپس داغ جانکاه سید حسن نصرالله، ضربات سهمگینی به پیکره مقاومت وارد کرد. در این میان، هنرمندان ایرانی با خلق آثار فاخر و حضور در برنامه‌های فرهنگی، به روایت این وقایع پرداختند.

در طول سال، تولیدات هنری متعددی با محور مقاومت، ایثار، هویت ملی و مقابله با تحریف در قالب فیلم سینمایی، سریال، مستند، آثار گرافیکی و شعر به صحنه آمد. آثار برجسته‌ای مانند «باغ کیانوش»، «دلستان و گلستان»، «آیدا» و شمایل «قاضی انقلاب» تنها بخشی از جلوه‌های هنر متعهد در سال ۱۴۰۳ بودند.

این سال برای هنر انقلاب، نه یک سال عادی، بلکه یک رزمایش بزرگ فرهنگی بود؛ آمادگی برای آنچه شاید مقدمه استجابت دعای تاریخ در پای دیوار کعبه باشد.

تجلیل از هنرمندان ایرانی حاضر در بینال ونیز به پاس حمایت از مردم مظلوم غزه

در اقدامی بی‌سابقه و ماندگار، جمعی از هنرمندان برجسته ایرانی با خلق آثاری ویژه، صدای کودکان مظلوم غزه را به بزرگ‌ترین رویداد تجسمی جهان، بینال ونیز رساندند؛ رویدادی با بیش از ۱۲۰ سال قدمت که حضور مقتدرانه هنرمندان ایرانی در آن، پس از ۶۲ سال، افتخاری تاریخی رقم زد که در این آیین از افراد اثر گذار در این رویداد تقدیر شد.

دکتر کاظم شریفی، نقاش و عضو هیئت علمی دانشکده هنر دانشگاه شاهد، با اثری به‌نام «خانه‌ای که یک در دارد و دو پنجره» حضوری شایسته و مؤثر داشت. او نه‌تنها استاد هنر، بلکه الگویی از اخلاق و سلوک فرهنگی است.

دکتر مصطفی گودرزی، طراح، نقاش و پژوهشگر هنر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران نیز با اثر «بانوان حمل می‌کند» حضوری قابل توجه در این رویداد داشت.

از دیگر هنرمندان برجسته می‌توان به این نام‌های بزرگ اشاره کرد:

دکتر مرتضی اسدی (دانشگاه شافل) با اثر «جز قلبش چیزی نیافتند»

دکتر غلامعلی طاهری با اثر «آنجا که نگاه پایان می‌گیرد»

استاد عبدالحمید بدیعیان با اثر «سلام خداوند و فرزند شهیدت»

نقش مهم و کلیدی دکتر امیر عبدالحسینی، سرپرست هنری و نمایشگاه‌گردان ارشد غرفه ایران در این دو سالانه، به‌همراه همراهی موثر دکتر محمد خراسانی‌زاده (ریاست بخش ایران در این رویداد) و آقای شعیب حسینی (نمایشگاه‌گردان)، درخشش هنرمندان ایرانی را ممکن ساخت.

هنرگردان؛ نگهبان میدان هنر انقلاب اسلامی

بخش دیگری از اهدا جوایز مربوط به هنرگردان بود، این بخش مربوط به آثاری است که هنرمندان متعهد و مبارز در روزگار ما خلق می‌کنند، تنها حاصل ذوق نیست، بلکه ثمره ایمان و تعهدی ژرف است. ما به درستی مدیون و سپاسگزار این هنرمندانیم؛ اما باید به روشنی دید که اگر میدانی برای هنر انقلاب اسلامی برپا نبود، این آثار در هیاهوی مدعیان پرمدعا گم می‌شد.

در این میدان، هنرمند تنها نبود. آن‌کسی که میدان را برپا می‌دارد و آن را به گردش درمی‌آورد، هنرگردان است. اوست که حقیقت هنر متعهد را در میان نقش‌های گوناگون زنده نگه می‌دارد.

در بیش از ۴۵ سال گذشته، هنرگردان‌های انقلاب اسلامی با ایستادگی و درک عمیق از رسالت هنر، نقش پیشران و پیونددهنده را ایفا کردند. اگر این میان‌داران نبودند، مدیر هنری در اتاقش تنها و محبوس می‌ماند، هنرمند به انزوا می‌رفت، تهیه‌کننده یا در دام سوداگری گرفتار می‌شد یا ورشکستگی، روزنامه‌نگار و منتقد در دریای انتزاع غرق می‌شد و مخاطب، در روزمرگی، هنر اصیل را از یاد می‌برد.

هنرگردان، حلقه میانی صحنه هنر انقلاب است. او ممکن است هنرمند ، مدیر، تهیه‌کننده و یا پژوهشگر باشد اما در همه این اشکال، در نقش متمایزی به‌نام "هنرگردانی" مستقر است. نمونه عالی این نقش، شهید سید مرتضی آوینی است؛ تجلی کامل هنرگردان انقلابی، که با نگاهش هنر را معنا بخشید.

اکنون زمان آن رسیده که با بازشناسی و ارج‌گذاری این نقش، جایگاه هنرگردان را به رسمیت بشناسیم؛ در تقویم تاریخ هنر انقلاب، در ساختارهای هنری و حتی در آیین‌های رسمی تجلیل. اهدای "جایزه هنرگردان" گامی کوچک اما ضروری برای پاسداشت این نقش حیاتی است؛ نقشی که اگر نباشد، میدان هنر انقلاب از پویایی خواهد افتاد.

جایزه این بخش به مهدی کلهر رسید.

خیلی جمله‌هاتون پرحرارت و احساسی‌ان، که کاملاً مناسب یک فضای تجلیلی یا مراسم رسمی‌ست. من براتون این بخش رو به صورت منظم‌تر و کمی ویرایش‌شده نوشتم تا اگر خواستید توی برنامه‌تون یا برای اجرا استفاده کنید، آماده باشه:

 چهره بین‌المللی هنر مقاومت معرفی شد 

در تعریف از چهره بین المللی هنر مقاومت آمده وی نقش یک پیوست هنری و رسانه‌ای برای حماسه انصارالله در یمن را ایفا کرده است. با هر اثر، تیر درخشانی به قلب دشمن می‌زند؛ و این، همان چیزی‌ست که میدان نبرد امروزِ حق و باطل، به آن نیاز دارد: قوت قلب و امید.

کمال شرف، هنرمند بزرگ یمنی، با تمام توان، در قامت یک هنرمند متعهد و مبارز، پرچم‌دار هنر مقاومت شده است. افتخاری‌ست برای ما که از او، به عنوان چهره بین‌المللی هنر مقاومت تجلیل شد.