امان الله قرایی مقدم در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری موج، با بیان اینکه نزاع های خیابانی و خشونتی که این روزها در سطح جامعه شاهد شیوع آن هستیم به چند عامل اصلی مربوط می شود، تصریح کرد: عامل اصلی بروز خشونت هایی که این روزها در سطح جامعه ما بروز می کنند، از خانواده نشات می گیرد که این عامل خانوادگی خود متاثر از وضعیت و جو اجتماعی است.

وی با ذکر مثالی خاطر نشان کرد: تحقیقاتی در این زمینه سالها قبل در خارج از کشورصورت گرفته که به ریشه خانوادگی خشونت صحه می گذارد. مثلا خانم "مارگریت می" در پروژه هایی تحت عنوان "تاثیر فرهنگ در بروز خشونت" و "رفتار فرهنگی مادر در تربیت فرزند"  به مقوله مهرورزی و خشونت در تربیت مادر پرداخت. او از نحوه شیر دادن مادر به نوزاد آغاز کرده و به شستشوی بچه و سایر کارهایی که مادران برای پرورش و تربیت فرزندان  انجام می دهند را زیر ذره بین گذاشته است.

قرایی مقدم در ادامه افزود: خانم می برای این کار دو قبیله را به عنوان بستر این تحقیق انتخاب کرد؛ دو قبیله ای که به لحاظ اخلاقی با هم در تضادند. یکی قبیله ای به نام "آراپش" است که مردمانش به مهربانی و عطوفت و صلح وصفا معروفند و قبیله دوم که در کنار آنها زندگی می کنند به نام "موندوگومور" هستند که موندوگومورها به خشونت و پرخاشگری و رفتارهای تهاجمی مشهورند.

نویسنده مقاله رفاه و تامین اجتماعی در عصر هخامنشیان در ادامه اظهار داشت: خانم می در حین این تحقیق متوجه می شود که مادران در قبیله آراپش به مدت طولانی کودکانشان را شیر می دهند و گاه مادری تا چهار سال بچه به دنیا نمی آورد و در این چهار سال به شیر دادن یک کودک اهتمام دارد و چهار سال به یک بچه شیر می  دهد. ضمن آنکه در حین شیر دادن مادران برای کودکانشان آوزاهای بومی آرامی می خوانند که باعث آرامش کودک می شود و کودکان را در حین شیر دادن و تغذیه نوازش می کنند. به این نوازش و آواز خوانی حین شیر دادن  می گویند "خوش بینی کامی".

در حالی که موندوگومورها با خشونت و پرخاشگری به کودکان شان شیر می دهند. مثل برخی از مادران ایرانی که دیده ایم که مثلا در حین شیر دادن به کودک میگویند: اللهی کوفت بخوری!... خسته م کردی!... چقدر شیر می خوری؟! بگیر بخواب دیگه!...و از این حرف ها. این حرف ها گرچه از ته دل نیست اما ناخودآگاه روی روح و روان کودک تاثیر سو می گذارد.

این جامعه شناس گفت: با این احوال مشخص شده که در دو قبیله آراپش و موندوگومور آرامش و خشونت جوانان به عوامل خانوادگی و تربیت مادران بستگی دارد. طوری که در قبیله آراپش جوانانی آرام و مهربان تربیت می شوند و در مقابل در قبیله موندوگومور بر عکس جوانان خشن و قسی القلب هستند و اصلا نمی دانند مهربانی و مهرورزی چیست؟!

قرایی مقدم ادامه داد: بنابراین بخشی از خشونتی که هم اکنون در سطح جامعه ما در حال ظهور و بروز است و شما می بینید به هر بهانه ای جوانان به هم می پرند و دعوا و نزاع خیابانی راه می اندازند، بخاطر تربیت خانوادگی و نوع فرهنگ حاکم بر خانواده های آنان در دوران کودکی و نوجوانی است.چرا که امروزه علم پزشکی اثبات کرده که خشونت حتی قبل از تولد و در زمانی بارداری مادر در درون فرد شکل می گیرد . یعنی در زمانی که مادر در زمان بارداری استرس ها و فشارهای زندگی، بد رفتاری شوهر و خشونت علیه زنان و سایر مشکلات اجتماع را  تحمل می کند. مردم نمی دانند که این موارد بصورت غیر مستقیم در تربیت کودک تاثیر سو دارد.درحالی که در فرهنگ گذشته ما مردم به این موارد اهمیت می دادند و می دانستند که این ناراحتی ها روی جنین و روی نوزاد و کودک تاثیر منفی می گذارد. برای همین بزرگترهای فامیل زن باردار را از رویارویی با برخی مشکلات منع می کردند. اما جای تعجب است که امروزه به رغم پیشرفتی که در زمینه علم و دانش صورت گرفته، مردم تحصیل کرده از این نکات غافل هستند و از نکات مهمی که به سلامت روح و روان مربوط می شود بی اطلاعند! پس نتیجه می گیریم که فرهنگ در شکل گیری خشونت هایی که منجر به نزاع های خیابانی می شود نقش مستقیم دارد.

نویسنده مقاله هنر ملی با تصریح بر این نکته که نقش جامعه در شکل گیری این خشونت ها را نباید فراموش کرد، افزود: حال این سوال پیش می آید که چرا خشونت در این بازه زمانی در جامعه اینقدر بالا رفته ؟ پاسخ روشن است بخشی از پاسخ را خود مردم می دانند مثلا نقش اوضاع اقتصادی و تامین معاش زندگی، گرانی ، تورم ، فقر، شکاف طبقاتی و ...در درون هر خانه ای منجر به بروز خشونت می شود. چرا که هر پدری نمی تواند احساسات منفی را در خود کنترل کند و در نهایت این فشار عصبی را روی فرزندان خود بصورت کتک خالی می کند. این فرزندان هم فردا که درون جامعه می روند با هرکس که چپ به آنها نگاه کند گلاویز می شوند که گاها این درگیری ها به فجایع غیر قابل جبران بدل می شود.

خشونت از خشونت زاده می شود

در این مورد علم جامعه شناسی نظریه ای دارد که در مورد افزایش خشونت در جوامعی مثل جامعه حال حاضر ایران حکم می کند. این نظریه در علم جامعه شناسی تحت عنوان " تئوری چرخش در خشونت " مطرح است. این تئوری می گوید: خشونت از خشونت زاده می شود و از آنجایی که این پدیده پریودیک است هر بار که زاده می شود تشدید شده و خشن تر از بار قبل تکرار می شود.

این پژوهشگر جامعه شناسی در جمع بندی اظهاراتش گفت: باتوجه به آنچه که گفته شد، عواملی چون بیکاری، فقر، گرانی، تورم و سایر محدودیت ها که در وهله اول به مشکلات اقتصادی برمی گردد، عواملی هستند که خشونت را تشدید می کنند و برای جلوگیری از بروز حوادث تلخی چون قتل های ناخواسته و غیرعمد باید دولت، متولیان سلامت روانی جامعه و سازمان های مردم نهاد در پیشگیری از آسیب ها پیشقدم شده و مردم را آگاه کنند و برنامه هایی را در پیش بگیرند با این هدف که آستانه سطح تحمل مردم بالا برود و از حوادث متاثر کننده ای چون قتل های ناخواسته جلوگیری کرد. قتل هایی که در نزاع ها و خشونت های آنی در کوچه و خیابان شکل می گیرند و آینده جوانان را نابود و تباه می کنند.