به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری موج ، سیزده بدر روزی برای شکر گذاری، احترام به طبیعت، دعا برای آبادانی، باران، رحمت، و پاکیزگی است.

معنی سیزده بدر یا " سینزده به در"  در لغت نامه ی دهخدا به این صورت آمده است که (سیزده) به معنای همان عدد ۱۳ است یا روز سیزدهم، (به) به معنای به سوی، به طرف، و (در) به معنای طبیعت، دشت و صحرا می باشد. اگر بخواهیم به صورت کلی این واژه را معنا کنیم به معنای  بیرون رفتن در طبیعت در روز سیزدهم می باشد.

به‌طور کلی در میان جشن‌های ایرانی جشن « سیزده‌بدر » کمی مبهم است، زیرا مبنا و اساس دیگر جشن‌ها را ندارد.

در کتاب‌های تاریخی اشارهٔ مستقیمی به وجود چنین مراسمی نشده‌است، اما در منابع کهن اشاره‌هایی به «روز سیزدهم فروردین» هست.

گفته می‌شود ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادی‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است و شروع سالی دیگر و تلاش برای آبادانی، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای‌ست به باغ و صحرا می‌رفتند و شادی می‌کردند و درحقیقت با این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز را به پایان می‌رسانیدند.

اما از نگاه ساختاری به این روز، حقایق دیگری نیز در بر دارد، ایرانیان در این روز سبزه هایی که با دست خود پرورش داده اند به دل طبیعت هدیه می دهند تا پایه ای باشد برای سنت آبادانی و کشت و آموزشی برای کودکان نوپا تا به این امر حسنه و باور به کاشت و رویش آشنا شوند و روی آورند.

12 روز به مثابه دوازده ماه، دوازده صور فلکی، و .... محسوب شده و روز سیزدهم را برا دعا و ثنا در دل طبیعت جمع می شدند.

در دین زرتشت خواندن دعاها و شکرگذاری در طبیعت بسیار آشکارا آمده و طبیعت به عنوان مادر انسان و پدید آورنده همگان است.

در دین مبین اسلام هم شاید بتوان گفت نماز عید فطر و قربان که در فضای باز و در زیر آسمان صورت می پذیرد، یک نوع رهائی از تعلقات دنیوی و خالی شدن از منیتها و داشته هاست و حال و هوای دعا و پرستش در زیر آسمان و طبیعت انسان را به حقیقت وجودی خویش بیشتر آشنا می کند .

متاسفانه مانند بسیاری از آداب و رسوم زیبا و ارزشمند ما، مانند چهارشنبه سوری یا جشن مهرگان و ......... سیزده بدر هم در سالیان متمادی دچار تغییرات غیر اصولی و هنجارشکنانه ای شده است و بجای احترام به طبیعت و شکرگذاری برای سالی پر از نعمت، تبدیل به روزی شده که انسان بر طبیعت خشم می گیرد؛ از آلودگیهای مختلف و تولید زباله و پسماند رها شده در دل طبیعت گرفته تا از بین بردن نهال های نورس و تا جوانه زده.

روز محیط زیست و روز طبیعت روزی برای احترام به نعمات خداوند است و روز احترام به آنچه خداوند به ما ارزانی داشته است.

سنتی که با کاشت سبزه در اسفند ماه شروع می شود متاسفانه با از بین بردن این طبیعت پر ارزش در سیزدهم به اتمام می رسد.