به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری موج، دیماه سال ۹۸، اظهارات رییس شورای شهر آنهم در برنامه‌ای تلویزیونی در مورد شهردار تهران گرچه برای خیلی ها عجیب بود و بسیاری را شگفت زده کرد اما به همان نسبت، گروهی دیگر این شمشیرکشی را کاملا طبیعی و جنگ زرگری عنوان کردند. محسن هاشمی آن زمان و در آن برنامه تلویزیونی با مقایسه جسارت محمد باقر قالیباف، شهردار اسبق تهران و پیروز حناچی، شهردار فعلی تهران باعث شد تا ارتباط بین شهردار و رییس شورای شهر با چالشی همراه شود. وی گفت: قالیباف جسارت داشت و اتوبوس هایBRT را وارد کرد اما به نظرم حناچی جسارت لازم را ندارد! 

بعد از آن و با بالاگرفتن موج واکنش ها در مورد سخنان هاشمی، شهردار تهران نیز مجبور شد برای کم کردن فشارهای وارده، پاسخی به وی بدهد. حناچی در بخشی از یادداشتی که در روزنامه خود شهرداری منتشر شد در جواب رییس شورای شهر نوشت :

واقعیت آن است که ۱۲ سال توسعه خودرومحور، گسترش افسارگسیخته بزرگراه‌ها فراتر از برنامه‌های مصوب و به تبع آن بنزین ریختن بر آتش عطش استفاده از خودروهای شخصی، فروش شهر تا چند برابر ظرفیت زیستی آن و پاشیدن بذر صدها برج و ده‌ها مال بر خاک حاصل‌خیز فضاهای سبز شهر بویژه در منطقه۲۲ که امروز سد راه مسیر بادهای تهران شده است؛ تهران را به این نقطه رساند؛ اما ما مسیر سراسر شتاب‌زده و هیجان‌آلود گذشته را ادامه نمی‌دهیم، چون معتقدیم مواجهه با امر تقویت ناوگان حمل‌ونقل عمومی در شرایطی که تامین منابع به‌واسطه تحریم‌های ظالمانه با مشکلات بی‌شمار روبه‌روست، راهی جز همکاری و همراهی صادقانه تمام بردارها در جهت «قانون‌مداری» نمی‌شناسد و باور داریم «جسارت» واقعی در ایستادگی برابر بازی با سرنوشت شهروندان است.

فراز ، بعد از فرود!

بعد از آن اما، معلوم نشد که چطور یکدفعه بین این دو مدیر ارشد شهری آتش بس پا گرفت ولی هر چه که بود، هر دو در ظاهر هم که شده، دوباره در مراسم ها و مجامع عمومی مانند دو یار! صمیمی در کنارهم می نشستند و عکس یادگاری می گرفتند. با این وجود سخنان اخیر محسن هاشمی رییس شورای شهر تهران، بار دیگر باعث شد تا آتش زیر خاکستر اختلافات بین این دو، شعله ور شود.  وی در یکی از جلسات شورا به خاطر وجود کمبودها و ضعف‌هایی که در اجرا توسط شهرداری و عملکرد شورای شهر وجود داشته از شهروندان تهران عذرخواهی کرد و گفت: امیدوارم مطالبات و انتظارات در دوره آینده شورا به صورتی باشد که گامی رو به جلو و نه به عقب در حوزه اصلاح و توسعه مدیریت شهری برداشته شود.

رئیس شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: شورای شهر تهران تنها دستگاهی است که آراء آن شفاف و در معرض دید مردم است که کاهش جلسات غیرعلنی و کاهش مفاسد و رانت‌ها نتیجه شفافیت در این دوره مدیریت شهری است.

شهردار تهران توئیت کرد: ابایی از عذرخواهی بابت کاستی‌ها در برابر مردم نداشته‌ و ندارم.

این اظهارات اما همانگونه که پیش بینی می شد باعث شد تا دوباره شایعات قبلی در مورد اختلافات شدید بین شهردار و رییس شورای شهر قوت بگیرد. شایعاتی که در نهایت شهردار تهران را بار دیگر دست به قلم کرد تا پاسخی به اظهارات محسن هاشمی داده باشد .پیروز حناچی در رشته توئیتی نوشت: ابایی از عذرخواهی بابات کاستی ها در برابر مردم نداشته ام و ندارم ولی با مشاهده تحریف ها و تخریب های غیرتخصصی و غیرمنصفانه‌ای که با غفلت از عملکرد مجموعه خدوم شهرداری در بحبوحه تحریم و کرونا بنا بر مقاصد سیاسی انجام می شود لازم می دانم نوعی دیگر از مردم عزیز عذرخواهی نمایم.

وی ادامه داد: عذرخواهی می کنم که علی رغم همه‌ی اقدامات صورت گرفته نتوانستم همه دست اندازان به بیت المال را به دستان قانون بسپارم.

حناچی اضافه کرد: عذرخواهی می کنم که نتوانستم شهر را به طور کامل از چنگال رانت خواران رها کنم و بیت المالی را که با راه های مختلف در اختیار افراد خاص بود، از دستشان خارج کنم.

در بخش دیگر این توییت شهردار تهران گفته است: شهروندان شریف بدانند حرکتی را که در مبارزه با فساد، رانت و شهرفروشی و توسعه شفافیت آغاز کردیم هرگز با این هجمه ها و تخریب ها متوقف نخواهد شد.

این توئیت به زعم خیلی ها، دارای نکات ظریفی بود که شاید کمتر به آن پرداخته شد. اینکه آیا منظور حناچی از ناتوانی از کوتاه کردن دست رانت خواران و برچیدن بساط شهرفروشی و مبارزه با فساد، به نوعی اشاره ای تلویحی به عملکرد خود محسن هاشمی و حمایت های پشت پرده وی از جریان های نامبرده شده توسط شهردار تهران ندارد؟! 

خیز آقای محسن هاشمی برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ است. او یکی از گزینه های دست چندم مدنظر اصلاح طلبان محسوب می شود و در واقع می خواهد با انتقاد از وضع موجود توجه افکارعمومی و سیاسیون را جلب کند و یک مانوری برای انتخابات آینده داشته باشد.

از جنگ زرگری تا"شو" تبلیغاتی 

مجتبی شاکری، عضو سابق شورای شهر تهران در گفتگو با خبرنگار موج با ذکر اینکه هر سه ضلع مثلث دولت، شورای شهر و شهرداری در یک مسیر ناکارآمدی حرکت می کنند، درباره چالش های به وجود آمده بین محسن هاشمی و پیروز حناچی شهردار تهران گفت: عملکردشان موجب نارضایتی رأی دهندگان به آنها شده است.

وی با ذکر اینکه شورای شهر می توانست بسیار بهتر از اینها عمل کند گفت: اگر به خاطر داشته باشید شورای پنجم در ابتدای راه، شورایی یک دست بود که حتی چندین جلسه مشورتی هم با ما برای تبادل اطلاعات و مشکلات شهری، برگزار کرد.

شاکری با ذکر اینکه ما در این جلسات ۱۲ معضل اساسی شهر تهران که باید با نگاهی ویژه پیگیری می شد را برای دوستان تشریح کردیم گفت: اما متاسفانه به نظر می رسد شورای پنجم در عمل چندان اقدام مثمر ثمری در مورد این مشکلات و یا دیگر مصائب شهر تهران نکرده باشد. 

وی با سیاسی خواندن مسیر نگاه اعضای شورای پنجم نیز گفت: واقعیت این است که شورای پنجم کم کم به سمت سیاسی شدن پیش رفت بطوریکه نیازهای شهر را فدای خواست های سیاسی خود کرد. مثلا در مورد انتخاب و ادامه فعالیت نجفی به عنوان شهردار تهران، با اینکه خود وی مدعی بود که به خاطر مشکلات جسمانی قادر به پذیرش این مسئولیت نیست، اعضای شورا بر انتخاب وی و ادامه فعالیتش آنقدر اصرار کردند که سناریویی چنین اسفناک برایش رقم خورد. در ورود حناچی که اتفاقا مورد توافق همه دوستان شورای پنجم بود و انتظار می رفت با دولت تعامل خوب و سازنده ای داشته باشد، در نهایت کار به جایی رسید که حتی وی را دیگر به جلسات هیات دولت نیز راه ندادند!

وی مشکلات تهران امروز را بیش از تصور عنوان کرده و گفت: مثلا امروز می گویند مغازه ها را ببندید، بعد هم خبرنگار صدا و سیما می رود و با مغازه دارهایی که باز هستند مانند یک مجرم! صحبت می کند. در حالیکه مغازه دارها واقعا در تنگنا هستند و نمی دانند چطور خرج کرایه و مخارج زندگی‌شان را درآورند.  اینجاست که تعامل بین مدیریت شهری و دولت می توانست برای شهر و مردم آن مفید باشد.

اما دلیل چالش بین هاشمی و حناچی در این میان چیست؟ سوالی که شاکری در پاسخ به آن این دعوا را جنگی زرگری توصیف کرده و گفت: واقعیت این است که آنها از آنجاییکه نمی توانند جواب قانع کننده ای در مورد عملکردشان به مردم بدهند، با این جریان سازی ها می خواهند جای سئوال کننده بنشینند و از پاسخگویی فرار کنند. در واقع می خواهند به مردم اینگونه تداعی کنند که ، شما به درستی به ما رأی داده اید ولی چه کنیم؟  ما خودمان هم در صف منتقدان هستیم و از وضع موجود گلایه و انتقاد داریم.

وی با مقایسه این رفتار مدیران شهری با برخی از فعالان سیاسی اصلاح طلب گفت: همین مشی را بسیاری از اصلاح طلبان مانند آقایان عباس عبدی و حجاریان درباره دولت پیش گرفتند. آنها سال ۹۲ و سال ۹۶ از آقای روحانی حمایت کردند اما امروز خودشان به شدت منتقد دولت شده اند. 

در این میان اما فرضیه نیز مطرح می شود. اینکه گفته می شود محسن هاشمی از آنجاییکه علاقه فراوانی به شهردار شدن داشته و دارد، به جایگاه پیروز حناچی حسادت می کند! با این وجود شاکری چندان معتقد به این نظریه نیست . وی در این زمینه گفت: به نظر نمی آید موضوع حسادت باشد بلکه برعکس، معتقدم برخلاف جنگ های ظاهری، آنها با هم کاملا هماهنگ هستند؛ دلیلش نیز می تواند این ادعا باشد که همه اعضای شورای شهر با هم تصمیم گرفتند ترکیب ۲۱ نفره شورا را به هم نزنند چون با خروج یک نفر، آقای چمران وارد شورای شهر می شد. به همین دلیل هیچیک از اعضای شورای شهر برای انتخابات مجلس نیز ثبت نام نکردند. یعنی می خواهم بگویم با هم هماهنگ هستند!

وی افزود: اصولا رصدکنندگان اخبار شورا نباید این گفتگوها و تنش ها بین هاشمی و حناچی را جدی بگیرند. همه اعضای شورای شهر حناچی را می شناختند و واقف به میزان توانمندی های او بودند. در مجموع این انتقادهای هاشمی به شهردار تهران را نعل وارونه و فرار به جلو می دانم تا ناکارآمدی های شورای شهر پنجم توجیه شود.

این عضو شورای شهر چهارم اما فرضیه جدیدی را نیز مطرح می کند. فرضیه ای که به شیوه های تبلیغاتی انتخابات ریاست جمهوری بر می گردد. وی در این باره گفت: ناگفته نماند که خیز محسن هاشمی برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ است. او یکی از گزینه های دست چندم مدنظر اصلاح طلبان محسوب می شود. برای همین می خواهد با انتقاد از وضع موجود توجه افکارعمومی و سیاسیون را به خود جلب کند و به نوعی مانوری تبلیغاتی هم برای انتخابات آینده داده باشد تا شاید به زعم خودش بختش برای پیروزی در این انتخابات مهم کشوری، بیشتر شود.  

این نظریه – یعنی نظریه جنگ زرگری – نمی تواند چندان هم دور از واقعیت باشد. کمااینکه شهردار تهران روز سه شنبه و یک روز بعد از توئیت تند و تیز خود، بدون آنکه در مورد چالش بین خود و هاشمی چیزی به روی خودش بیاورد، در صحن شورا حاضر شد و حتی هفته شوراها را نیز تبریک گفت! بدین ترتیب باید منتظر ماند و دید که آیا اینبار هم به یکباره اختلاف های بین این دو مدیر ارشد شهری پایتخت خاموش می شود یا با نزدیک تر شدن به هفته ها و روزهای انتخابات ریاست جمهوری ، این دعوا – یا شاید همان جنگ زرگری – هر روز بیشتر و شدیدتر می شود!؟