به گزارش خبرگزاری موج، در سال‌های اخیر جریان لیبرال و اپوزسیون جمهوری اسلامی در خارج و البته داخل کشور با حمایت کشورهای غربی و آمریکا و با کمک رسانه‌های آنان، اقدام به تحریف انقلاب اسلامی و مبارزات انقلابیون کرده‌است.

حرکتی خزنده که عده‌ای در داخل نیز با ژست روشنفکری با آن همراهی می‌کنند اما می‌توان ادعا کرد این‌گونه رفتارها و رویکردهای شبه روشنفکری همان جریان براندازی نرم است که برخی‌ها پیاده نظام این جریان در داخل هستند.

جریانی که بسیار تلاش کرده‌است تا در خط فکری انقلاب اسلامی انحراف ایجاد کند و در سال‌های اخیر به ویژه در ایام انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم نیز برخی مسوولان در داخل، آلارم‌هایی را به دشمنانی که برای نابودی این انقلاب دندان تیز کرده‌اند، دادند.

آلارم‌هایی که می‌توان خیلی کوتاه و فقط در یک جمله آن را اینگونه تحلیل کرد که «عده‌ای در داخل به دشمنان می‌گویند ما جاده صاف‌کن تفکرات شما هستیم و مقاومتی نخواهیم کرد».

متأسفانه جریان شبه روشنفکری از همان ابتدای پیروزی نهضت حضرت امام خمینی (ره) و ملت ایران تصمیم به مقابله با این نظام گرفت.

سازمان مجاهدین خلق که بعدها به سازمان تروریستی منافقین تغییر ماهیت داد، از هیچ جنایتی برای نابود ساختن انقلاب اسلامی حضرت امام (ره) و مردم ایران فروگذار نکرد.

دستگیری و شکنجه انقلابیون، بمب‌گذاری، ترور قریب به ۱۷هزار نفر از مردم و شخصیت‌های انقلابی این کشور، مشارکت در راه‌اندازی جنگ‌های داخلی از جمله قائله خلق ترکمن و جنگ گنبد، همکاری اطلاعاتی و عملیاتی با رژیم بعث عراق برای حمله به جمهوری اسلامی ایران، مشارکت در ترور شهدای هسته‌ای و هزاران جنایتی که منافقین نسبت به انقلاب اسلامی ایران روا داشته‌اند، موضوعات کوچکی نیست که بخواهد از حافظه تاریخی ملت ایران پاک شود.

قطعا حمایت دشمنان انقلاب اسلامی از این سازمان تروریستی به بنیادهای فکری آنان بر می گردد و برای ملت ایران امری طبیعی است اما جای تأمل دارد که عده‌ای به رغم جنایت‌های بی‌شمار منافقین و صف‌بندی آنان در مقابل انقلاب اسلامی همچنان از ایدئولوژی، خط فکری و اقدامات وحشیانه آنان حمایت می‌کنند.

جریانی که از ابتدای انقلاب سعی در بزک کردن دشمنان اسلام از رژیم منحوس پهلوی گرفته تا آمریکا و اسرائیل و منافقین تروریست کرده‌است.

اما در یکی دو سال اخیر به ویژه در ایام انتخابات ۲۹ اردیبهشت، سخنانی از زبان برخی از مسوولان بیان شد که پیش از آن فقط از حلقوم دشمنان خارج می‌شد.

کار به جایی رسید که مقام معظم رهبری«مدظله العالی» تذکر جدی دادند و تأکید کردند که نباید جای جلاد و شهید عوض شود. حالا بخشی از این جریان که خود را در پوششی به نام فرهنگ و هنر قرار داده کم کم عریان‌تر و بی‌محاباتر از گذشته به دفاع و تطهیر منافقان می‌پردازد.

ساده لوحی محض است اگر تصور کنیم که یک فصلنامه در گرگان برای تمجید از سران منافقین و بیان اینکه حضرت امام خمینی (ره)، رهبر ۱۳ ماهه! انقلاب اسلامی است، از جایی خط و ربط نگرفته باشد.

شاید خیلی از مردم به ویژه نسل جوان نداند که ۲۰۰ تن از سران سازمان مرکزی منافقین از شهر گرگان و استان گلستان بوده‌اند، عده‌ای از آنان به خاطر جنایت‌های‌شان اعدام شدند و عده‌ی زیادی هم به اردوگاه اشرف در عراق گریخته‌اند.

بنابراین نحله فکری سازمان منافقین در شهر گرگان مسبوق به سابقه است و همین منافقین بودند که ۱۵ نفر را فقط در شهر گرگان شهید کردند و برای ایجاد حکومتی خودمختار در منطقه ترکمن صحرا، جنگ داخلی به راه‌انداختند.

قطعا امروز هم کسانی که در قالب این نشریه که می‌توان ادعا کرد نسخه برابر اصل نشریه « کتاب فصل» است، به‌دنبال بزرگ‌نمایی و ترویج اندیشه مارکسیستی و سکولاری در جامعه است.

چنانکه در همه شماره‌هایش مقالات و خاطرات کمونیستی درج می‌کند، از لیبرال‌ها حمایت و سازمان منافقین را انقلابیون اصلی می‌داند.

حتی در صفحه ۵۱ (شماره‌ی هشت - زمستان ۹۵ ) فعالیت‌های مارکسیست‌ها و ملی‌گراها را علیه حکومت پهلوی «خیلی بیشتر و حجیم تر و سازمان یافته تر از مذهبیون» معرفی می‌کند و رذالت را تا جایی پیش می‌برد که طرفداران پرشمار حضرت امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی را مردمی بی‌سواد، کم سواد و بی‌تجربه معرفی می‌کند.

علاوه بر این، فصلنامه فوق پا را فراتر نهاده و انقلابیون طرفدار حضرت امام (ره) را افراد انقلابی‌نما، سایه‌طلب، سوء استفاده‌گر و دارای شخصیت کاذب معرفی کرده است.

هرچند سینه تاریخ انقلاب اسلامی ایران از خدمات و خیانت‌های افراد و برخی از جریان‌های فکری و سیاسی پٌر است، اما اگر قرار باشد همه حقایق درباره تاریخ انقلاب بدون کوچک‌ترین اغماضی گفته شود، همگان خواهند دانست که کسانی که امروز چهره دشمن را بزک و منافقین را مورد ستایش قرار می‌دهند، همان‌هایی هستند که دست‌شان به خون خیلی‌ها آلوده است.

از سویی دیگر یکی از دلایل این اتفاق، کم‌کاری نهادهای فرهنگی و نظارتی است که نشریه‌ای در دولت جمهوری اسلامی با یارانه‌ی دولتی علیه نظام و انقلاب اسلامی مطالب موهن می‌نگارد.

اینجاست که رسانه‌ها، افراد انقلابی، دلسوزان نظام و همه کسانی که دل در گرو انقلاب اسلامی ایران، اندیشه‌ها و آرمان‌های امام و مقام معظم رهبری دارند باید در برابر این «اراذل سیاسی»، « آتش به اختیار» باشند و وارد گود شوند و حقایق را بیان کنند.