به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج همدان، بهره از ظرفیت شهرداری که منابع آن متعلق به مردم است، تنها برای یک کتابفروشی یعنی رانت؛ اصولا مدلِ مفهومی سیستم مدیریت شهری، اینگونه است که منابع مردم و خواسته های مردم در ورودی آن و  کیفیت زندگی شهروندان و کیفیت توسعه شهری درخروجی آن قرار گرفته اند  و اگر غیر این اتفاق افتد بیراه رفته ایم.

 در پی شیوع کرونا در کشور و همینطور همدان و به راه افتادن پویش "در خانه بمانیم"،  برخی از مسئولان مرتبط و دارای اختیار را به این فکر انداخت که از امکان ها و ظرفیت هایی که دارند در این مسیر بهره برند تا بتوان مشغولیت هایی را برای خانه نشین کردن شهروندان به وجود آورد.

 در این میان شهرداری همدان نیز با پیشنهاد خود یا دیگری اما با اختیارات شهرداری در اقدامی عملیاتی و رسانه ای از ارسال کتاب با ۲۰ درصد تخفیف برای همدانی ها خبر داد. بله، خبری مسرت بخش است.

در ابتدای امر ذهن از این موضوع استقبال می کند اما زمانی که درنگ کنی ردپای حمایت انحصاری شهرداری را تنها از یک کتابفروشی خاص می یابی که خوشایند به نظر نمی آید، خوشایند از این منظر که چرا تنها آن کتابفروشی و نه دیگری یا دیگران؟

 کرونا جدای تمام آسیب های جانی و مالی تاسف باری که حادث کرده است، در این بازه زمانی می تواند زمینه و بستر رشد بخشی از شهروندان را در برخی حوزه ها و موضوعات همچون فرهنگی، مطالعه و کسب مهارت در زمان بدست آمده حاصل کند. همینطور نگاه مسئولانه تر برخی مسئولان را به امور کشور به وجود آورد.

اما این مهم اگر نیاز به اقدام از سوی مسئولان دارد باید با نهایت دقت صورت گیرد تا در این شرایط خاص دیگر شاهد تبعیض و انحصارطلبی نباشیم و مسئولان خواسته یا ناخواسته زمینه ساز کسب سود و انتفاع  برای عده ای خاص نشوند چرا که این تبعیض از بدترین های ممکن خواهد بود.

از طرفی امروز با مقوله ای به نام شهر خلاق روبرو هستیم بدین معنا که از پیوند اقتصاد و فرهنگ که لازمه آن فضای شهری قابل اعتماد و شکل گیری رقابت است، می توان عرصه ای پویا را حاصل کرد. اما آیا  اقدام شهردار پرتلاش همدانی در راستای تحقق این امر است؟

در نگاه نخست اینگونه بر می آید، اما متاسفانه تبعاتی که همراه آن است هیچگاه منجر به فضای رقابتی و حصول فضای اعتمادپذیر نخواهد بود چرا که ایشان از منابع مردمی و نهادی که متعلق به مردم است خواسته یا ناخواسته شاید هم با مشاوره های غلط جهت یک مجموعه خاص بهره برده است.

 برای ذهن جستگوگر یک شهروند یا یک خبرنگار که در پی چیستی اتفاقات و تناسب برقرار کردن آن با منافع مردمی است، پاسخ دهند که چرا شهروندان را ترغیب به خرید از یک کتابفروشی خاص با قرار دادن امتیازات خاص کرده است؟

 حال چند پرسش:

 مگر نه این است که کتابفروشی ها و کسانی که در این عرصه فعال هستند و در این زمینه ید طولایی دارند از عامل های رشد فرهنگی شهر محسوب می شوند، پس چرا شهردار عزیز ما تنها به یک کتابفروشی اینچین نگاهی را مبذول داشته اند؟

آیا در میان شهروندان این پرسش در ذهن تداعی نخواهد شد که چرا به کتابفروشی هایی که تنها یک طبقه هستند و در همان یک طبقه کتاب می فروشند در برابر مجموعه ای که دارای چندین طبقه است و فقط یک طبقه آن به فروش کتاب می پردازد و عمده دیگر محصولاتش لوازم التحریر است، اینچنین فضای عملکردی داده نمی شود؟

 مگر نه این است که بهره وری شهری به ایجاد ظرفیت های اقتصادی در سطح محلی برای پیشبرد آینده اقتصادی شهر و بهبود کیفیت زندگی برای همه شهروندان می پردازد و شهردار محترم همدان بر آن تاکید دارند.

پس قطعا ایشان همچون گذشته در این مورد هم نگاهی همراه با توزیع عادلانه برای همه مردم  و کتابفروشی های دیگر شهر، پیش خواهند گرفت و اقدام اصلاحی لازم را صورت خواهند داد.