رسیدن به حمل ونقل هوشمند، نیازمند یکپارچگی و هماهنگی درون سازمانی و بین حوزهای است
رئیس ستاد شهر هوشمند شهرداری قم گفت: عدم هماهنگی کافی و در بسیاری از موارد اختلاف نظرات حل نشده بین حوزه های ذیربط در موضوع هوشمندسازی در حوزه حمل و نقل شهری از موانع پیشرفت کار می باشد که نیازمند مدیریت واحد ، یکپارچه و یا حداقل هماهنگ میباشد که بتواند پروژه های ارائه شده توسط سازمانهای ذی ربط را به یک طرح واحد تبدیل و اجرایی نماید.
همایون یزدان پناه،رئیس ستاد شهر هوشمند شهرداری قم در گفتگو با خبرنگار موج قم، بیان کرد: سیستم حمل و نقل عمومی یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین سیستمها در توسعه متوازن و پایدار کلان شهر ها است. شبکه سیستمهای حمل و نقل همانند رگهای بدن هستند که زندگی را در سراسر شهر جاری میکنند و چنانچه خللی در این سیستم به وجود آید یا کمبودی در هر نقطه حس شود، ساختار حیاتی شهر تحت تاثیر قرار میگیرد.
وی ادامه داد: ضرورت دسترسی آسان، ایمن، به موقع و ارزان شهروندان به دورترین نقطه از محل کار یا سکونت آنان، گواهی بر ضرورت کارآیی سیستم حمل و نقلی شهری است.
یزدانپناه اظهار کرد: چراغهای راهنمایی و رانندگی تقاطعها که به صورت هوشمند کنترل می شوند و متناسب با حجم ترافیک هر مسیر ، میزان سبز یا قرمز بودن خود را تنظیم میکنند ، شمارش وسائل نقلیه به صورت اتوماتیک و اخذ آمار لحظه ای سفر در معابر و همچنین از یک نقطه به نقطهای دیگر در سطح شهر و مسیر یابی بهینه از مصادیق حمل و نقل هوشمند در شهرها به شمار میروند.
وی افزود: یکی از قابلیتهای دیگر حمل و نقل هوشمند در شهر این است که شهروندان از طریق تلفن همراه و شبکه اینترنت یا اینترانت شهری به اطلاعات خطوط عبوری ناوگان حمل و نقل عمومی از ایستگاههای اتوبوس دسترسی پیدا میکنند که متاسفانه چنین قابلیت موثری به خوبی تاکنون در ایران اجرایی نشدهاست.
رئیس ستاد شهر هوشمند با اشاره به علل اجرایی نشدن بسیاری از طرحهای هوشمندسازی حمل و نقل شهری در ایران، بیان کرد: نقص در پوشش و همچنین کیفیت زیرساخت ارتباطی در بعضی نقاط مسیر حرکت اتوبوسها ، ناکافی بودن دانش فنی شرکتها در این زمینه و کم بودن تجربه شهرداریها در عملیاتی کردن پروژههای هوشمندسازی شهری از مشکلات اولیه و قدیمی کلان شهرها بوده که باعث اجرایی نشدن کامل بسیاری از طرحهای هوشمندسازی شده و هم اکنون با گذشت قریب به ۱۰ سال از شروع کار ، این موانع گرچه تا حدود زیادی برطرف شدهاست ولی کماکان شاهد بعضی از نقائص هستیم.
یزدانپناه با اشاره به مشکلات موجود در هوشمندسازی حمل و نقل شهری گفت: عدم یکپارچگی و هماهنگی کافی بین حوزه های ذیربط و نبود مدیریت یکپارچه و منسجم در خصوص این موضوع از آسیبهایی است که نه تنها در حوزه حمل و نقل هوشمند بلکه در بسیاری از موارد دیگر مشابه ارائه خدمات یکپارچه الکترونیکی و هوشمند در کشور نیز مانع پیشرفت مناسب پروژه ها میشود.
وی با بیان اینکه ضعف در تعاملات درون و برون سازمانی منجر به ایجاد مشکلات و موانعی در اجرای مناسب و به هنگام پروژههای عملیاتی مشترک میشود، خاطرنشان کرد: رفع مشکل عدم هماهنگی کافی و در بسیاری از موارد اختلاف نظرات کارشناسی بین حوزه های ذیربط در موضوع الکترونیکی سازی سیستم ها و هوشمندسازی در حوزه حمل و نقل شهری، نیازمند یک مدیریت واحد و یا حداقل یکپارچه میباشد که بتواند در نهایت پروژه های ارائه شده توسط سازمانهای ذیربط برای ارائه خدمات الکترونیکی و هوشمند را به یک طرح واحد تبدیل و عملیاتی نماید.
وی بیان کرد: در بسیاری از شهرهای پیشرفته دنیا برای جلوگیری از بروز این گونه مشکلات، مدیر ارشد اطلاعات دیجیتال شهر و یا سازمان (CIO) ذیل بالاترین مقام اجرایی (CEO) ایجاد شده است که نقش هماهنگ کننده و هم افزا نمودن حوزه های مرتبط با موضوع هوشمند سازی را ایفا نموده و در موارد اختلافی بین بخش ها که اجماع نظر حاصل نمی شود به صورت فصل الخطاب بن بست موجود را از میان برداشته و جریان پیشرفت کار را مدیریت می نماید.
مدیر نوسازی و تحول سازمانی شهرداری قم تصریح کرد: این ضعف تنها مختص ساختار سازمانی شهرداری ها نیست بلکه در اکثر سازمان های کشور وجود دارد.
وی با بیان اینکه عدم تخصیص بودجه کافی به صورت واقعی و در زمان مناسب به حوزه اجرای پروژه های دولت الکترونیکی و هوشمندسازی شهرداریها و کشور یکی دیگر از موانع موجود در حوزه توسعه خدمات الکترونیکی و هوشمند محسوب میشود، افزود: برای هوشمندسازی باید نیروهای متخصص و کارآمد که از دانش مدیریت فناوری اطلاعات برخوردار هستند، مسئولیت امور را به عهده بگیرند. اما متاسفانه هماکنون شاهد چنین تحولی در سیستم مدیریتی نیستیم و در این مورد عمدتا اکتفا به دانش علوم رایانه از قبیل سخت افزار و نرم افزار و شبکه و همچنین فناوری اطلاعات و ارتباطات شده است که مباحثی از قبیل معماری سازمانی ، طراحی کلان و بهینه سامانه های نرم افزاری ، مدیریت بهینه پروژه ها (خصوصا مبحث مدیریت مخاطرات ) و ... مغفول مانده است.
ارسال نظر