علی خانجانی:
قصه گویی و قصه پژوهی مانند دوبال برای یک پرنده هستند
در نشستی مجازی با حضور علی خانجانی، نویسنده و پژوهشگر ایرانی که به همت انجمن قصهگویی شاخه هرمزگان برگزار شد، به نقش قصه و قصهگویی در شناخت و انتقال ارزشها پرداخته شد.
به گزارش خبرگزاری موج هرمزگان، علی خانجانی نویسنده و پژوهشگر ایرانی در این نشست، اظهار کرد: طبقهبندی قصهها در زمان مدیرعامل اسبق کانون رضایی آغاز گردید و مجمعی از اهلفن و با نظارت مستقیم مدیرعامل وقت تشکیل شد.
وی در رابطه با علت اصلی طرح این مجموعه، گفت: هدف این بود زمینهای فراهم شود تا قصههای ایرانزمین در دسترس قصهپژوهان بینالمللی قرار بگیرد و قصههای ایرانی کد بینالمللی دریافت کنند.
مؤلف مجموعه ۱۶ جلدی فرهنگ قصه شناسی یلدا، ادامه داد: این مجموعه ۱۶ جلدی که حدود ۱۰ هزار صفحه دارد به دو علت با عنوان «یلدا» نامگذاری شد؛ نخست به دلیل حجم مطالب و بلندای کار و دوم به خاطر اینکه یلدا در ذهنها یادآور قصه و قصهگویی است.
خانجانی اضافه کرد: اولیای تربیتی هم چون مربیان، معلمین، اساتید دانشگاهی، پدران و مادران مخاطبین این مجموعه هستند و همچنین این مجموعه برای کسانی که در حوزه نمایشی کار میکنند، همچون فیلمسازان و انواع گروههای نمایشی، مناسب است.
این پژوهشگر کشوری در رابطه با هدف از نوشتن مجموعه یلدا، گفت: اول اینکه همپای قصهگویی درزمینهٔ قصه پژوهی هم در کشورمان کاری انجام داده باشیم و دوم اینکه ارزشهای موجود در فرهنگ ملی و دینی ایران را به جهان نشان دهیم تا مردم دنیا با نوع نگرش، طرز فکر مردم ایران آشنا شوند.
خانجانی خاطرنشان کرد: متأسفانه در دورهای هرچند کوتاه اما نهچندان دور، گفته میشد که دوره قصهگویی به سر آمده و این در حالی است که در خیلی از کشورهای پیشرفته قصهگویی در مقاطع تخصصی و فوق تخصصی در دانشگاهها تدریس میشود و این اثربخشی یک قصه را نشان میدهد.
این پژوهشگر در پاسخ به این پرسش که در انتقال ارزشها، قصهگویی مؤثرتر است یا قصه پژوهی، عنوان کرد: هر دو موثر هستند و انصافاً هیچکدام بر دیگری ارجحیت و برتری ندارد چون هر دو مانند دو بال برای یک پرنده هستند.
خانجانی اظهار کرد: در این مجموعه حدود ۸ هزار طرح قصه وجود دارد که میتوانند تبدیل به فیلم، انیمیشن و فیلم سینمایی شوند و هرکس میخواهد با فرهنگ مردم ایرانزمین آشنا شود و یا در حوزه مردمشناسی کار کند میتواند به آن رجوع کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در فرهنگ شفاهی گوینده اولیه قصه مشخص نیست فقط سینهبهسینه به ما منتقل شده و ما در اینگونه قصهها سعی کردیم باورهای ناب و دستنخورده را منتقل کنیم.
ارسال نظر