به گزارش خبرگزاری موج قم، هر چه میزان ارتباط و هم‌افزایی مدیران دستگاه‌ها با رسانه‌ها بیشتر شود، عملکرد مطلوب‌تری اتفاق می‌افتد، البته این هم‌افزایی به معنای تعریف و تمجید رسانه از مدیران نیست، بلکه تحلیل و نقد منصفانه در احصای موانع و مشکلات در مسیر پیشرفت و تعالی، تلقی می‌شود.

متاسفانه برخی از مدیران، علاقه چندانی به مقوله پاسخگوئی به افکار عمومی ندارند و این نخستین ضربه و لطمه جدی در تعامل میان مدیران و رسانه‌ها به شمار می‌رود، چرا که مدیرانی که از هر گونه انتقاد و ارزیابی عملکرد توسط رسانه‌ها استقبال می‌کنند، دارای جایگاه بهتری در پاسخگوئی به افکار عمومی هستند.

در مسیر چنین اهدافی، برخی موانع، تعامل سازنده و اثربخش میان مدیران و رسانه‌ها را دچار خدشه‌ و آسیب می‌کند که یکی از موارد مهم آن، بی‌تفاوتی مدیران نسبت به هم‌افزایی با رسانه‌هاست، در واقع چنین مدیرانی با عدم پاسخگوئی و فرار از رسانه‌ها، در ابتدا لطمه جدی به جایگاه مدیریتی خود وارد می‌کنند و با تصور اینکه در حاشیه امنی از پاسخ ندادن به افکار عمومی و رسانه‌ها قرار دارند، هیچ شناختی نسبت به میزان موفقیت و شناخت ضعف‌ها و آسیب‌ها و کاستی‌ها ندارند و چنین جایگاهی را به دلیل روزمرگی‌ها و ایجاد نارضایتی در مردم، متزلزل و فرسوده می‌کنند.

در واقع مدیران موفق، با شناخت اهمیت رسانه‌ها در نقد و بررسی عملکرد، فرصت مغتنمی را برای شکوفایی و موفقیت مدیریتی خود ترسیم می‌کنند و با ارزیابی دقیق کاستی‌ها و چنین درکی بالایی از نقد و بررسی شدن توسط رسانه‌ها،هر روز گامی جدید در ارتقای عملکرد و رضایت مردم برمی‌دارند و نسبت به تحول، بی‌تفاوت نیستند.

یکی دیگر از موانع جدی در مسیر تعامل سازنده و اثربخش میان مدیران و رسانه‌ها، حضور روابط‌عمومی‌های ناکارآمد و ضعیف است، روابط‌عمومی دارای جایگاه بسیار مهمی در تشکیلات مدیریتی است و متاسفانه چنین جایگاهی به خوبی و شایستگی، شناخته نشده است، استفاده از نیروهای توانمند، خلاق و با تجربه در بدنه روابط عمومی‌ها، می‌تواند بسیاری از فرصت‌ها را در تعامل میان مدیران و رسانه‌ها، به خوبی رصد و مدیریت کند.

اغلب مدیران از حضور روابط عمومی‌های ضعیف دچار لطمه می‌‎شود و به روزمرگی و یا کناره‌گیری از رسانه‌ها و عدم ارزیابی عملکردشان توسط افکار عمومی مبتلا می‌شوند و فراموش می‌کنند که پاسخگویی، وظیفه مدیران است و رسانه‌ها دارای حق پرسش و مطالبه گری هستند، از طرفی، آماج بی‌تفاوتی مدیران در پاسخگوئی به رسانه‌ها و افکار عمومی، موجب فرصت طلبی رسانه‎های بیگانه در انعکاس ضعف‌ها و کاستی‌ها نیز می‌شود.

حضور رسانه‌های موثر نقش مهمی در افزایش اعتماد و امید در جامعه دارد و با نقد منصفانه و نشان دادن ضعف‌های مدیریتی، می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات و عبور از بحران‌ها باشد، اگر مدیران در برنامه‌های خود، به پیوست‌های رسانه‌ای و بازخورد نهایی عملکرد توجه داشته باشند، دقت نظر بیشتری در طراحی برنامه‌ها خواهند داشت.

قم در برنامه‌های آئینی، اجتماعی، فرهنگی دارای جایگاه والایی به لحاظ انعکاس رویداد و خبر است و رسانه‌های قم نیز فراخور چنین جایگاهی، از رسالت سنگینی برخوردار هستند، به همین جهت نگاه و نگرش مدیران نیز به رسانه‌های قم باید از چنین جایگاهی، سرچشمه بگیرد و مدیران دستگاههای اجرایی، رسانه‌ها را فرصتی برای تعالی عملکرد بدانند، نه صرفا ابزاری برای تعریف و تمجید! ، چرا که رسانه‌های آزاداندیش، هیچ گاه خود را مسئول تحقق مطالبات یک طرفه مدیران نمی‌دانند و مسیر تعامل و هم‌افزایی را در پیش می‌گیرند تا هم بتوانند عملکرد مثبت را به مردم نشان داده و زمینه امیدواری را در جامعه فراهم کنند و هم با بیان کاستی‌ها و ضعف‌های مدیریتی، مدیران را در رفع این کاستی‌ها و نواقص یاری کنند.

اگر مدیرانی، به واسطه حضور روابط عمومی‌های ضعیف با نگاه جناحی و یا منفعت طلبی، تنها باب تعامل را با تعداد محدودی رسانه‌های تمجیدگو بازکنند، لطمه زیادی به جایگاه مدیریتی و رسالت دستگاه اجرایی زده‌اند، ایجاد فضایی باز برای حضور همه رسانه‌ها در ارزیابی منصفانه عملکرد، می‌تواند آثار مثبتی در افزایش بازدهی عملکرد مدیران دستگاههای اجرایی و رضایتمندی مردم داشته باشد.

از طرفی یکی از موانع جدی در تعامل سازنده و اثربخش میان مدیران و رسانه‌ها، عدم دسترسی به اطلاعات آزاد و ارتباط بدون واسطه ودغدغه بامدیران توسط خبرنگاران است، دغدغه‌ای که بسیاری از اصحاب رسانه در قم، از آن رنج می‌برند و همین رویکرد است که تنها پای رسانه‌های خودی را به دستگاههای اجرایی بازمی‌کند و این ارتباط رسانه‌ای معطوف به خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های خاص می‌شود و به طبع، تنها بخشی از رسانه‌ها از حمایت‌های مالی و امتیازات ویژه دستگاههای اجرایی برخوردار می‌شوند و این امر دارای آثار مخربی در ایجاد تعامل گسترده میان مدیران و رسانه‌هاست.

امروز دغدغه‌مندی‌های رسانه‌ای،چه به لحاظ معیشت و یا لطمات حاصل از شیوع ویروس کرونا و همچنین ضعیف بودن تعامل میان برخی از مدیران با رسانه‌ها و بی‌تفاوتی عده ای از روابط عمومی ها در ترمیم کاستی‌های به وجود آمده موجب شده است که تعدادی از رسانه‌های قم نتوانند به رسالت واقعی خود در انعکاس رویدادها و مطالبه گری و پرسشگری و ارزیابی عملکرد مدیران بپردازند و از طرفی توان حرکت ندارند، بدون شک، کنار گذاشته شدن رسانه‌ها و مسدود کردن فضای باز در نقد و بررسی منصفانه و تبعیض میان رسانه‌ها، آسیب زیادی به اصل رسالت رسانه‌ها وارد می کند و در هر کجا که رسانه، دچار آسیب شود، ضعف‌ها و کاستی‌های مدیریتی نیز پنهان مانده و به جای شایسته سالاری و حضور مدیران کارآمد و پاسخگوئی به افکار عمومی، میدان در دست مدیران ضعیف می‌افتد که تنها نقطه قوت‌شان، حضور رسانه‌های تمجیدگو برای بقای بیشتر است.

به نظر می رسد بسیاری از مدیران قم در بدنه مدیریتی خود نیاز به یک خانه تکانی اساسی برای به‌کارگیری نیروهای توانمند به ویژه در حوزه روابط عمومی هستند تا بتوانند علاوه بر قوت بخشیدن به فعالیت‌ها و عملکردشان، پای رسانه‌های بیدار و توانا را در مطالبه‌گری بازکنند

رسالت اصلی رسانه‌ها، آگاهی بخشی اطلاع رسانی دقیق، شفاف و صادقانه و امیدآفرینی است و هیچ رویدادی نباید به چنین رسالت و جایگاهی لطمه بزند، براین اساس باید سازوکارهایی در نظر گرفت که هیچ مانعی در مسیر چنین رسالتی قرار نگیرد. رسانه‌ها در پیشرفت، عمران و آبادانی استان نقش‌آفرینی می کنند به شرط اینکه زبان بسیاری از رسانه‌های استان در قبال دریافت آگهی بسته نشود و ارزش‌گذاری و درجه‌بندی بین رسانه‌های استان، براساس تحقق رسالت راستین باشد و از طرفی رسانه، آن گونه مورد حمایت مالی قرار بگیرد که مجبور نباشد فرصت های طلایی در مطالبه گری و آگاهی بخشی را صرف جذب آگهی و گرفتن امتیاز در قبال تعریف و تمجید نماید.