به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج کرمانشاه، این بار برای آشنایی و معرفی یکی دیگر از بانوان شاعر استان کرمانشاه به زینب اکبری زنگ زده و او را برای مصاحبه دعوت کردم. او صمیمانه پذیرفت و به گرمی استقبال کرد. نامش زینب اکبری است و من به لحاظ اینکه سال‌هاست از فضای انجمن‌های ادبی به دلایلی فاصله گرفته‌ام؛ به‌واسطه یکی از دوستانم، با او آشنا شده به شما معرفی می‌کنم. در ابتدا از او خواستم ضمن معرفی خودش، درباره اینکه چگونه و با چه انگیزه‌ای به شعر و ادبیات روی آورده است؛، سخن بگوید..

او گفت: در نخستین روزهای دی‌ماه ۱۳۶۷ خورشیدی در روستای سردهلق، که در دوازده کیلومتری شهرستان صحنه قرار دارد، متولد شدم. پدربزرگ مادری‌ام که در روزگار خودش معلم بوده و در زمینه شعر دستی به قلم داشته است الگوی من بوده و بدون شک از این ارثیه گران‌بها سهمی به من رسیده و از این هنر بی‌نصیب نمانده‌ام.

در حال حاضر دانشجوی روانشناسی هستم و هم‌زمان به تدریس ادبیات مشغولم. آغاز سرودنم به دوران کودکی برمی‌گردد اولین سروده‌هایم از زمان دبیرستان آغاز، و شعر بخش جدی‌تر و مهم‌تری از زندگی‌ام شد. چهار پنج سال نخستین، می‌نوشتم و مطالعه می‌کردم و با حضور در انجمن  ادبی  صحنه؛ به شکل حرفه‌ای نوشتن را ادامه دادم. کم‌کم با انجمن‌های ادبی که در کرمانشاه برگزار می‌شد؛ آشنا شده و در این مراکز حضور یافتم که در شکوفایی استعدادم تأثیر بسزایی داشت چرا، که از دیرباز کرمانشاه مهد شعر و غزل بوده و شاعران مطرحی در این زمینه فعالیت می‌کنند. و من از نزدیک با شاعران جوان و پیشکسوت کرمانشاه آشنا شدم. و از همان روزها دریافتم که شعر کرمانشاه جایگاه درخشان و کم‌نظیری در کشور دارد و امروز هم بعد از گذشت سال‌ها هنوز هم به این جایگاه باور دارم.

در اوایل نوشتن، بیشتر کلاسیک و گاهی هم آزاد می‌نوشتم اما بعدها به این نتیجه رسیدم که فضای شعر کلاسیک برای گفتن از دغدغه‌هایم بستر مناسب‌تری ست. اشعارم بیشتر با محوریت عاشقانه و آیینی است. هم به زبان فارسی و هم به زبان کردی شعر می‌گویم؛ که بیشتر به زبان فارسی و گاهی به زبان و گویش کوردی. دلیل کم‌کاری‌ام در حوزه‌ی شعر کردی برمی‌گردد به مطالعه‌ی کمترم در این حوزه و همچنین نبود انجمن ادبی فعال کوردی در شهر و دیارم. وی درباره اهمیت نقد و بررسی و حضور منتقدان جدی ادبیات، که تأثیر بسزایی در پیشرفت ادبیات و شعر استان و پیشرفت شاعران انتقادپذیر دارد، افزود

در فضای شعر به نقد بسیار بسیار معتقدم و هرگز از نقد شدن گریزان نبوده‌ام، که آنچه را که در نقد یک اثر یاد می‌گیریم بسیار بیشتر از چیزی است که در خواندن آن اثر به ما منتقل می‌شود و یکی از آسیب‌های شعر معاصر را فقدان نقد اصولی آثار و تمایل نسل جوان‌تر شعر به تشویق شدن و فراری بودن این نسل از نقد میدانم که شاعران امروز را به سمت سطحی نویسی سوق داده است.

وی در جواب کسب موفقیت‌ها و نتیجه تلاش‌هایش در این زمینه چه بوده، گفت: دو مجموعه شعر فارسی منتشر کرده‌ام؛ -زن‌های ایلم خوب می‌فهمند این زن را؛ که در سال ۹۴ منتشر شد.

-زخم‌های نمک‌گیر؛ که در سال ۹۸ به چاپ رسید. و با شرکت در کنگره‌ای ادبی و جشنواره‌های مختلف موفق به کسب مقام شده‌ام که به آن‌ها اشاره می‌کنم.

-برگزیده در کنگره شعر عاشورایی قروه در سال‌های ۹۱-۹۴-۹۸

-برگزیده در جشنواره شعر رضوی بیرجند در سال ۹۵

-برگزیده در جشنواره شعر رضوی مشهد سال ۹۴

-برگزیده در جشنواره شعر دفاع مقدس در سال ۹۱

- برگزیده در جشنواره شعر ققنوس در سال ۹۹

-برگزیده در جشنواره شعر گیلانغرب در سال‌های ۹۱-۹۸

-برگزیده در جشنواره شعر اربعین در سال ۹۸

-برگزیده در جشنواره شعر دلشوره های ناتمام در سال ۹۳

-برگزیده در جشنواره شعر رضوی لرستان در سال ۹۶

-برگزیده در جشنواره شعر جوان سوره در سال ۹۲

-برگزیده در جشنواره شعر کردی وحدت قصرشیرین در سال ۹۶

-برگزیده در جشنواره شعر کردی رضوی سنندج در سال ۹۳

-برگزیده در جشنواره شعر عاشورایی اصفهان در سال ۹۳

-برگزیده در جشنواره شعر شاه‌چراغ در سال ۹۶ و در پایان نمونه‌ای از شعرهایش را برایم می‌خواند.