به گزارش خبرگزاری موج، چند روزی از ورود طالبان به شهر کابل پایتخت افغانستان می‌گذرد، در این مدت کوتاه تحولات زیادی در بعد داخلی و در صحنه بین‌الملل برای این کشور روی ‌داده است.خبر فرار اشرف غنی رئیس‌جمهوری افغانستان، ناکامی ارتش و نیروهای امنیتی در مقابل طالبان و سپس تسلیم بی‌چون‌وچرای پایتخت به این گروه افراطی برای همگان یک شوک بزرگ بود. اکنون یکی از پرسش‌های مهم این است که آیا با وجود این ‌همه درگیری‌ها و جنگ‌های متعدد می‌توان به آینده افغانستان امیدوار بود؟ آیا نیروهای تندرو طالبان مورداطمینان هستند؟
این در حالی است که «ذبیح‌الله مجاهد» سخنگوی طالبان بیان داشته است که بین طالبان امروز و طالبان 20 سال پیش تفاوت عظیمی وجود دارد و دولت طالبان به جهان اطمینان می‌دهد که کشت و قاچاق خشخاش در افغانستان متوقف شود و‌ همچنین زنان عنصر مهم جامعه هستند و حقوق آن‌ها در چارچوب اسلام محفوظ است.
برای بررسی نگاه مهاجران نسبت به تحولات این کشور با «نجیب صالحی» یکی از افغانستانی‌های مقیم هرمزگان به گفت‌وگو نشستیم.

*زخم کهنه از زمان شوروی

وی با اظهار تأسف در خصوص تحولات و چالش‌های افغانستان گفت: کشور ما از دیرباز تاکنون دستخوش تغییر و تحولات زیادی بوده است. از حمله شوروی سابق به افغانستان در سال 1357 گرفته تا هجوم نظامیان آمریکا در 20 سال اخیر، ظهور طالبان، درگیری‌های قومی، فقر، بیکاری و هزار مسئله‌ی چالش‌برانگیز دیگر. به همین دلیل اغلب هم‌وطنانمان از بیکاری و عدم امنیت به کشورهای مختلف ازجمله ایران پناهنده می‌شدند.
این شهروند افغانستانی موضوع صلح و امنیت را یکی از مسائل مهمی دین اسلام عنوان کرد و بیان داشت: اکثر افغانستانی‌های مقیم ایران در این کشور از امنیت برخوردارند اما آنچه مسلم است، هیچ انسانی دوست ندارد به بهانه جنگ، کاشانه‌اش را ترک کند و از شهر و دیار خود دور بماند.

*آینده افغانستان در هاله‌ای از ابهام

صالحی گفت: آینده افغانستان سال‌هاست در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و بعید می‌دانم صلح، آرامش و ثبات در این کشور سکنی گزیند و تنها آرزویم این است، کشورم‌ افغانستان صلح و آرامش ازدست‌رفته خود را به دست بیاورد؛ اما رعب و وحشت ناشی از این حوادث تلخ که بر دل کودکان، زنان و دختران وارد شده است به‌طورقطع تا پایان عمر در خاطرشان باقی خواهد ماند.
وی ادامه داد: همه این موارد دست در دست هم داده تا موج بزرگی از نابسامانی‌ها گریبان گیر افغانستان شود و مردم از درگیری‌های اخیر در امان نبوده‌اند.

*طالبان دیروز و امروز فرقی ندارد

وی بیان داشت: به عقیده من، طالبان دیروز با طالبان امروز هیچ تفاوتی ندارد و آن‌ها گرگی در لباس میش هستند. از دیرباز تاکنون اقدامات جنایت‌کارانه زیادی را در افغانستان انجام داده‌اند. اگرچه می‌گویند ما با غیرنظامیان کاری نداریم اما حقیقت ماجرا این است که میان حرف و عملشان فاصله زیادی است.
صالحی عنوان کرد: طالبان با هزار حیله و ترفند درصدد آن‌ هستند تا جامعه جهانی را متقاعد به رسمیت شناختن دولت‌شان کند و اگر ذره‌ای سرنوشت مردم برایشان حائز اهمیت بود، افغانستان را در چند سال گذشته صحنه نبرد‌های داخلی قرار نمی‌دادند و رعب و وحشت به جان مردم نمی‌انداختند.

*پرونده طالبان در افغانستان سیاه است

وی اذعان داشت: طالبان در 20 سال گذشته سابقه خوبی نداشته‌اند و زنان و دختران بیشترین آسیب‌ را تحمل کرده‌اند، در دوره حکومت طالبان زنان از درس خواندن محروم بودند و اجازه فعالیت در هیچ‌یک از مشاغل دولتی را پیدا نمی‌کردند.
وی اظهار داشت: نیروهای طالبان حدود ۲۵ سال پیش دولت مجاهدین افغانستان را سرنگون کردند و با در دست گرفتن قدرت، تروریسم و القاعده را در خاک افغانستان استقرار دادند.
این مهاجر افغانی مقیم هرمزگان بیان داشت: نیروی‌های اردوی افغانستان با اشرف غنی تفاهم‌نامه پنهانی را مبنی بر اینکه فرماندهان نظامی و مردم نباید در جبهه‌های جنگ با طالبان بجنگند، منعقد کردند که سرانجامش این شد که نیروهای افراطی طالبان به‌زور وارد شهرهای افغانستان شدند و اغلب مردم هم هیچ مقاومتی از خودشان نشان ندادند تا اینکه کابل سقوط و رئیس‌جمهور هم از خاک افغانستان فرار کرد.وی گفت: طالبان همه استان‌های افغانستان را به‌جز استان پنجشیر که فرزند احمدشاه مسعود در آن ساکن است به اشغال خود درآورده‌اند؛ شرمسارم از اینکه مشکلات و بحران‌های مربوط به کشورم را بیان می‌کنم اما گفتنی‌ها را باید گفت، شنیدنی‌ها را باید شنید و واقعیت‌ها را هرچند تلخ باید پذیرفت.

*برده‌فروشی طالبان

وی اضافه کرد: در سال‌های پیش نیروهای طالبان در برخی از مناطق این کشور بازار برده‌فروشی راه انداخته بودند و زنان نیز از سوی گروه‌های مسلح مخالف دولت به نمایش گذاشته می‌شدند و فرماندهان ارشد طالبان سر خریدوفروش آنان چانه‌زنی می‌کردند و‌ دولت افغانستان یارای مقابله با نیروهای طالبان را نداشت.
وی در پایان بیان داشت: طالبان هیچگاه دموکراسی را قبول نداشتند و مردان افغانستان را مجبور می‌کردند که به‌مانند خودشان ریش‌بلند بگذارند و زنان هم باید برقع می‌انداختند و مطابق با دستوراتشان عمل کنند و امروز به‌هیچ‌عنوان نباید به وعده‌های توخالی آن‌ها دل‌خوش بود.