به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج، ترکیه با آغاز بحران سوریه تلاش کرد همسو با عربستان و قطر به براندازی اسد از قدرت سرعت ببخشد. او در ۵ سال گذشته به اشکال مختلف دست به تقویت شبه نظامیان ترویستی دست زد. باز گذاشتن مرزهای مشترک ترکیه و سوریه برای تروریست ها و خرید نفت استخراج شده داعش از جمله مهمترین کمک های آنکارا به این گروه ها بود. اما پس از ورود روسیه به میدان نبرد و تقویت ارتش دمشق در برخورد با تروریست ها که منجر به آزادی پالمیرا و حلب شد، ترکیه تغییر مواضع داد.

اگرچه این تغییر رویکرد دلایل داخلی نیز داشت. اما نتیجه آن شد که نیروهای سپر فرات ترکیه در شمال سوریه، با هدف قرار دادن مواضع داعش تلاش کرد به حضور خود در یک کشور دیگر وجه قانونی دهد. این روند باعث شد تا در مذاکرات میان معارضان میانه رو نظام سوریه نقش مهمی را ایفا کند، در حالی که عربستان، قطر و آمریکا عملا در حل سیاسی بحران دور ماندند، آنکارا با چرخش در سیاست خارجی، کماکان خود را در فرایند سوریه نگه داشت.

همچنین در همین روند، اردوغان تاکید کرد تا بازپس گیری رقه حملات خود را به داعش ادامه می دهد. در همین راستا با همراهی ارتش آزاد فشارهای زیادی به نیروهای کرد در منبج می آورد تا بتواند مانع قدرت نمایی نیروهای کرد در سوریه شود. اما در مقابل، آمریکا درصدد است به رغم مخالفت ترکیه به نیروهای دموکراتیک خلق کمک کند تا رقه را از دست داعش آزاد سازد. به نظر نمی رسید مقاومت واشنگتن در برابر آنکارا برای قرار دادن نیروهای دموکراتیک خلق در لیست گروه های تروریستی، به خاطر اختلافات سیاسی باشد.

رئیس جمهوری جدید آمریکا در دوران مبارزات انتخاباتی اش نیز بر قدرت و توان کردها برای عقب راندن داعش تاکید داشت. از این رو اکنون اصرار کاخ سفید بر آغاز عملیات آزادسازی رقه با کمک به کردها از این مساله نشات گرفته می شود. ترامپ کردها را که در چند سال گذشته موفق شدند ایستادگی قابل تحسینی در برابر هجوم همه جانبه داعش به مناطق کردنشین داشته باشند، سازمان یافته ترین و آماده ترین نیروهایی توصیف کرد که آمریکا می تواند روی توانایی آن ها در سوریه حساب کند.

بر این اساس احتمال می رود در طراحی عملیات رقه برخورد مواضع ترکیه و ایالات متحده به وجود آید. در صورتی که اردوغان حضور نیروهای دموکراتیک خلق در این عملیات را بپذیرد، باید شاهد گسترش حوزه عمل آن ها و نیز ابقای جایگاه کردها در منطقه باشد.

آنکارا نگران است این مساله بر امنیت شهرهای جنوب شرقی و استان های کردنشین ترکیه اثر منفی بگذارد. سیاست های نظامی ارتش در مورد حمله قرار دادن خانه های غیرنظامیان در شهرهای این منطقه باعث بی خانمان شدن بیش از ۵ هزار کرد شد که می تواند توان عضوگیری پ.ک.ک را در آنجا افزایش دهد.

بر این اساس سوریه که زمانی عرصه ای برای هماهنگی و پیوند ترکیه با آمریکا و تقویت مناسبات منطقه ای به شمار می رفت، اکنون زمینه ای برای اختلاف نظر خواهد بود. از دید رهبران ترک آمریکا هیچ اهمیتی برای خطراتی که می تواند تمامیت ارضی این کشور را از سوی نیروهای دموکراتیک خلق تهدید کند، قائل نیست و این مساله باعث خواهد شد اردوغان در رابطه با رقه در برابر آمریکا مقاومت می کند.