به گزارش خبرگزاری موج به نقل از فایننشال تایمز، قرارداد شرکت توتال برای توسعه فاز بعدی میدان گازی عظیم پارس جنوبی در ایران که هفته گذشته در تهران امضا شد، با سخنرانی سالانه امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه در ورسای همزمان بود. این قرارداد نشانه ای از احیای اعتماد به نفس فرانسه و همچنین روند همواره در حال تغییر دینامیسم سیاست در منطقه خاورمیانه است. این قرارداد برای شرکت های فعال در زمینه نفت و گاز، به معنای آغاز تعامل مجدد با ایران پس از حدود ۴۰ سال محروم شدن از بازار این کشور است.

شرکت توتال نشان داده که توان نادیده گرفتن دشمنی دولت جدید آمریکا علیه ایران را دارد. دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکاهمواره از توافق هسته ای منعقده با ایران در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما انتقاد کرده، اما تاکنون هیچ سیاستی برای جایگزینی با برجام پیشنهاد نکرده است. ادامه تحریم های آمریکا و تهدید ناشی از تلاش های بیشتر برای انزوای ایران موجب شده تا اکثر شرکت های غربی قید حضور در بازار ایران را بزنند.

قرارداد توتال آغاز فرصت های بسیار بزرگ برای ایران است 

اما توتال تصمیم گرفته تا در این خط نیافتد. سرمایه گذاری این شرکت فرانسوی چندان بزرگ نیست (صرف ۵ میلیارد دلار در طی چند سال آینده)، اما می توان این قرارداد را تنها آغازی بر فرصت های بسیار بزرگترین دید که برای شرکت توتال در ایران فراهم خواهد شد. بسیاری از مدت ها قبل منتظر این قرارداد بودند. توتال بیش از یک دهه است که علاقمند به پروژه پارس جنوبی است و در سال ۲۰۱۲ یعنی قبل از تشدید تحریم ها علیه ایران در آستانه امضای قراردادی در این زمینه قرار داشت. توتال یک شرکت دولتی نیست اما نمی توان باور کرد که این قرارداد بدون چراغ سبز دولت ماکرون منعقد شده باشد. جای تعجب نخواهد داشت اگر رئیس جمهوری فرانسه اکنون تصمیم بگیرد برای تحکیم روابط دوستانه دو کشور سفری به تهران داشته باشد.

برای فرانسه و البته چین که شرکت سی ان پی سی این کشور نیز در قرارداد مذکور سهیم است، نشان دهنده این اعتقاد است که تعامل به جای انزوا بهترین رویکرد در قبال ایران است. ریسک ورود به اقتصاد کشوری مانند ایران واقعی است، اما پاتریک پویان، مدیر شرکت توتال با وارد کردن شرکت سی ان پی سی چین که بدون تردید حمایت پکن را پشت سر خود دارد، این ریسک را تعدیل کرده است. مشارکت سی ان پی سی در این قرارداد تضمین کنده یک بازار مطمئن برای گاز تولیدی از پارس جنوبی و احتمالا برای نفت و گازی است که از سرمایه گذاری های آینده در ایران تولید خواهد شد.

توتال می تواند از طریق شرکت های چینی به فعالیت خود ادامه دهد

اگر تحریم ها تشدید شود و اگر بانک های بین المللی از تامین مالی پروژه های مرتبط با ایران خودداری کنند، توتال می تواند فعالیت در ایران را از طریق موسسات مالی چینی ادامه دهد.

ایران برای شرکت های انرژی بین المللی دارای یک مزیت فوق العاده است: این کشور منابع عظیم توسعه نیافته ای دارد و در دوران ارزان شدن قیمت انرژی هزینه تولید در آن پایین است.

بر اساس آمارهای بی پی، ایران بیش از ۱۵۰ میلیارد بشکه نفت و ۳۳ تریلیون متر مکعب گاز دارد، اما این رقم تنها شامل ذخایر اثبات شده است و هنوز اکتشاف در بسیاری از مناطق ایران صورت نگرفته است.

اما سوال اینجاست که آمریکا در قبال این قرارداد چه خواهد کرد؟ شاید آمریکا تصمیم به تلافی علیه توتال یا علیه دولت فرانسه بگیرد. شاید آقای ترامپ سفر خود برای شرکت در مراسم روز باستیل در پاریس را لغو کند. هر چیزی ممکن است.