، دولت بایدن و تیم سیاست خارجی و امنیت ملی آن، از ابتدای جنگ غزه تا به امروز، رویکردها و رویه های مشخصی را با هدف مدیریتِ بحران و پیشبرد منافع پیدا و پنهانِ واشینگتن و البته حزب دموکرات در پیش گرفته اند.

در این راستا، شاهد بوده ایم که "آنتونی بلینکن" وزیر خارجه آمریکا از زمان شروع جنگ غزه تاکنون، چهار مرتبه به اراضی اشغالی سفر کرده و هر بار نیز پس از رایزنی با مقام های ارشد سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی، عازم دیگر کشورهای منطقه شده است. در عین حال، در روزهای گذشته اخبار مختلفی دال بر کنشگری فعالِ "ویلیام برنز"، رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) نیز در بحبوحه جنگ غزه منتشر شده است.

با این همه، دولت بایدن از زمان شروع جنگ غزه تا به امروز، ۳ رویکرد محوری را در چهارچوب گفتمان اصلی سیاست خارجی خود در رابطه با رویداد مذکور به نمایش گذاشته است.

 اتخاذ سیاست یک بام و دو هوا

یکی از عینی‌ترین نمودهای سیاست دولت بایدن در رابطه با جنگ غزه، اتحاذ سیاست یک بام و دو هوا بوده است. در این راستا، شاهد آن بوده ایم که مقام های ارشد آمریکایی مدام از رایزنی های خود با طرف های منطقه ای و بین المللی جهت آنچه کاستن از سطح تنش ها در قالب جنگ غزه ادعا می کنند، خبر می دهند اما در میدان عمل، سیل قابل توجهی از کمک های مالی و تسلیحاتی را روانه اراضی اشغالی می کنند.

در این رابطه کافی است توجه داشته باشیم که آمارهای مختلف حاکی از این مساله هستند که دولت بایدن به صورت یکجا و به اندازه مجموعِ سه سال تعهدات خود در حوزه ارائه کمک های مالی و تسلیحاتی به رژیم صهیونیستی(که سالانه چیزی در حدود 3.8 میلیارد دلار را را شامل می شود)، تا به اینجای کار به صهیونیست ها ارائه کمک کرده است. در این راستا، بایدن قویا به دنبال تصویب طرح هایی جدید در کنگره آمریکا است تا از رهگذر آن ها، روند ارائه بسته های کمک مالی و تسلیحاتی به تل آویو را تسهیل کند.

رویکردی که در نوع خود نشان می دهد تا چه اندازه میان شعارهای اِعلامی و سیاست های اِعمالی واشینگتن با محوریت جنگ غزه، تفاوت و شکاف است. موضوعی که البته در قالب برگزاری راهپیمایی های گسترده در شهرهای مختلف آمریکا با محوریت حمایت از مردم غزه، مورد اعتراض شهروندان آمریکایی نیز بوده است.

نیم‌نگاه بایدن به انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا

یکی از نکات محوری که دولت بایدن و البته کلیت حزب دموکرات آمریکا در بحبوحه جنگ غزه به آن توجه ویژه‌ای داشته اند، در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۴ آمریکا و تبعات منفی اقدامات و سیاست‌های میدانی رژیم اشغالگر قدس در کشتار مردم بی دفاع غزه بر وجهه بایدن و دولت وی و در نتیجه، کم‌شدن شانس های رئیس جمهور کنونی آمریکا جهت حضور مجدد در کاخ سفید بوده است.

در این راستا، شاهد آن بوده ایم که دولت بایدن جدای از حمایت های گسترده از صهیونیست ها، بر اساس آنچه منابع آگاه و خبری در مدت اخیر به کرات گفته اند، به نوعی به طرفِ اسرائیلی این نکته را منتقل کرده که بهتر است از فرسایشی شدن جنگ با گروه های فسلطنی و نوار غزه خودداری کند زیرا واشینگتن تا جایی مشخص می‌تواند برای جنگ غزه هزینه بپردازد و از نقطه ای به بعد، کنترل همه چیز از دست آمریکایی ها نیز خارج می‌شود.

در این چهارچوب، جریان های رسانه ای و سیاسی نزدیک به حزب دموکرات نیز به انحا مختلف سعی داشته و دارند تا سیاست ها و اقدامات نادرست دولت بایدن در بحبوحه جنگ غزه را هدفِ سفیدشویی قرار دهند و تا جای ممکن هزینه ها را برای دولت مذکور و حزب دموکرات، کاهش دهند. موضوعی که از نگاهِ جدی این جریان ها به انتخابات ریاست جمهوری سال 2024 آمریکا حمکایت دارد.

تنفس مصنوعی دولت بایدن به توافق ابراهیم

در نهایت باید گفت که دولت بایدن و تیم سیاست خارجی و امنیت ملی آن در بحبوحه جنگ غزه، تمرکزی ویژه بر زنده نگه داشتن توافق ابراهیم و دستورکار توسعه عادی سازی روابط رژیم اشغالگر قدس با دولت های عربی و اسلامی داشته اند. توافقی که هم دولت آمریکا و هم صهیونیست ها پیش از اجرای عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر سال جاری و آغاز جنگ غزه، سرمایه گذاری های گسترده ای روی آن انجام داده بودند و سعی در توسعه و ثمربخشی آن داشتند.

با این حال، وقوع تحولات مذکور، شوکی قابل توجه را به توافقات ابراهیم نیز وارد کرد و عملا پروژه عادی سازی روابط رژیم اشغالگر قدس با دولت های عربی و اسلامی را نیز به یک بن‌بست جدی کشاند. در این فضا، تیم سیاست خارجی و امنیت ملی دولت بایدن به واسطه رایزنی های گسترده خود با دولت های منطقه غرب آسیا و به طور خاص عربستان سعودی، سعی دارند به هر نحو ممکن مانع از آن شوند که جنگ غزه، مرگ قطعی توافق ابراهیم را به همراه داشته باشد. موضوعی که خود یک شکست بزرگ برای سیاست خارجی آمریکا به طور کلی، و سیاست خارجی دولت بایدن به طور خاص است.