، صبح روز دوشنبه گذشته، تاریخی است که هیچگاه صهیونیست ها آن را فراموش نخواهند کرد. رسانه های اسرائیلی این روز را یکی از سیاه ترین روزهای رژیم صهیونیستی توصیف کردند و البته که مقام های ارشد سیاسی و نظامی رژیم اشغالگر قدس نظیر بنیامین نتانیاهو و یوآف گالانت، نخست وزیر و وزیر جنگ صهیونیست ها هم آن را لحظه ای سخت و دردناک برای اسرائیل ارزیابی کردند.

در صبحِ این روز، نیروهای ارتش اسرائیل در یک ساختمان در شهر خان یونس در حال کارگذاشتن تله انفجاری جهت نابود کردن چند خانه بودند، تا اینکه به صورت ناگهانی و غافلگیرانه، دو رزمنده حماس اقدام به شلیک راکت‌های آر پی جی به سمت آن ها کردن و سبب شدند تا تله های انفجاری مذکور منفجر شده و ۲۱ افسر و سرباز اسرائیلی به هلاکت برسند. این بالاترین تلفات نظامی ارتش اسرائیل در قالب درگیری‌هایش با رزمندگان حماس از ابتدای جنگ غزه آن هم فقط در قالب یک صحنه درگیری بوده است.

البته که رسانه های اسرائیلی نظیر کانال ۱۲ رژیم اشغالگر قدس، شمار دقیق کشته های اسرائیلی را ۵۰ نفر اعلام کرده اند با این حال، در مورد اینکه تلفات سنگینی به اسرائیل وارد شده، تردیدی نیست. بلافاصله پس از وقوع این رویداد، بسیاری از ناظران و تحلیلگران به تحلیل ابعاد و پیامدهای مختلف این رویداد پرداخته و تفسیرهای مختلفی را از آن ارائه کرده و همچنان نیز می کنند. در این چهارچوب، به طور خاص ۲ نکته بیش از همه خودنمایی می کند.

اول اینکه شوک عملیات اخیر نیروهای مقاومت فلسطینی علیه اشغالگران اسرائیلی حقیقتا جدی بوده است. رویدادی که زلزله ای قابل توجه را در اراضی اشغالی به پا کرد و البته که سطح فشارهای داخلی به نتانیاهو و کابینه جنگی اسرائیل جهت خاتمه دادن به جنگ غزه را نیز چند برابر افزایش داد. این عملیات در نوع خود همان وعده ای بود که "ابوعبیده" سخنگوی نظامی جنبش حماس به نظامیان اسرائیلی داده بود و تاکید می کرد که نظامیان اسرائیلی جان سالم از باتلاق غزه به در نمی برند.

اسرائیل در روزهای اخیر با افزایش قابل توجه سطح و میزان اعتراضات داخلی علیه دولت نتانیاهو به ویژه از جانب خانواده های اسرای صهیونیست رو به رو بوده است و اینکه شاهد باشیم اعتراضات و راهپیمایی های گسترده در اراضی اشغالی همزمان با تداوم جنگ غزه برقرار باشد، به هیچ عنوان پالس و سیگنال مطلوبی برای نتانیاهو و دولتش نیست. جالب اینکه برخی تحلیلگران و چهره های شناخته شده سیاسی و نظامی اسرائیلی حتی معتقدند که باید هر چه سریعتر در اراضی اشغالی انتخابات زودرس برگزار شود و زمینه برای کنار رفتن نتانیاهو از قدرت در سرزمین های اشغالی فراهم گردد.

دوم اینکه عملیات اخیر رزمندگان مقاومت اسلامی فلسطین در خان یونس، جلوه و نمودی عینی از این گزاره بود که حماس هنوز هم می تواند ضربات سنگین و راهبردی را به ارتش رژیم اشغالگر قدس وارد کند و گزارش های مختلف رسانه ها و محافل اطلاعاتی غربی مبنی بر اینکه این جنبش هنوز بخش زیادی از قابلیت ها و توانایی‌های خود را حفظ کرده، کاملا درست است.

روایتی که در تضاد کامل با روایت های بی پایه و اساس رژیم اشغالگر قدس و جریان های متحد با آن است که مدام تاکید می کنند نابودی حماس رویدادی است که به زودی محقق می شود و پیروزی اسرائیل در قالب جنگ غزه قطعی است. به نظر می رسد این عملیات می تواند روحیه رزمندگان گروه های مقاومت فلسطینی را نیز تا حد زیادی تقویت کند و خود آغازگرِ روندهای تازه ای باشد که در نوع خود، زمینه را برای واردکردن ضربات سنگین‌تر به صهیونیست ها فراهم می کنند.

ضرباتی که تکانه های آن نظیر آنچه اخیرا در خان یونس مشاهده کردیم، می توانند تا خودِ تل آویو را بلرزانند و معادلات تازه ای را رقم بزنند. معادلاتی که نتانیاهو و طیف افراطیون متحد وی را بیش از پیش به سقوط قطعی نزدیک می کنند و البته که روزها و لحظه های بسیار سختی را نیز برای آن‌ها در عالم سیاست نوید می‌دهند.